ขย่มรัก คุณอา นิยาย บท 21

20

หลังจากแยกกับพี่แทนฉันก็เดินกลับมาหาเพื่อนที่โต๊ะแล้วขึ้นไปเรียนพร้อมกัน ส่วนดอกไม้ที่รับมาฉันจำใจต้องเอาไปทิ้งเพราะกลัวว่าเพื่อนจะถา

วันนี้ทั้งวันฉันไม่มีสมาธิเรียนเลยจริงๆ ใจมันพะวงและฟุ้งซ่านคิดถึงแต่เรื่องที่อารันโกรธฉัน

ไม่รู้ว่าป่านนี้จะยอมหายโกรธหรือยัง

“เป็นไรอะแป้ง ทำไมหน้าบูดแบบนั้น” ระหว่างรอซื้อข้าวพี่โดมที่ต่อแถวอยู่ร้านข้างๆ ก็ทักฉันขึ้น

“เปล่าค่ะ…”

“อกหัก ?”

วันนี้ฉันโดนทักว่าอกหักถึงสองครั้ง อาการมันแสดงออกชัดขนาดนั้นเลยหรือไงนะ

“พี่โดมอยากกินก๋วยเตี๋ยวเหรอคะวันนี้” ฉันเปลี่ยนเรื่องคุย

“อืม ช่วงนี้เราไม่ค่อยตอบข้อความพี่เลยนะ”

“พอดีช่วงนี้เรียนหนักน่ะค่ะ”

“นึกว่ารำคาญกันซะอีก”

พี่โดมยังคงตามจีบฉันอยู่ห่างๆ เขาไม่ได้จู่โจมและทำให้ฉันรู้สึกลำบากใจ แต่ช่วงนี้ที่ไม่ค่อยได้ตอบเพราะอยู่กับอารันค่อนข้างบ่อย

“ใครจะไปรำคาญพี่โดมลงกันคะ^_^”

“ถ้าไม่รำคาญงั้นก็ชอบพี่บ้างสักทีสิ” พี่โดมพูดติดตลก

“ก็ชอบนะคะ…” พอฉันพูดแบบนั้นพี่โดมก็ยิ้มกว้างขึ้นมาทันที “…แต่ชอบในฐานะพี่ชายนะ^_^”

แน่นอนว่าพอฟังประโยคนี้หน้าพี่โดมจ๋อยลงทันทีเลย

“ใจร้ายชะมัด” ถึงอย่างนั้นก็ยังมีอารมณ์ขันหยอกล้อฉัน ทั้งที่จริงๆ แล้วเขาคงจะผิดหวังมาก แต่แค่ไม่อยากแสดงออกให้ฉันต้องรู้สึกลำบากใจ

เลิกเรียน

ฉันแยกกับเพื่อนแล้วเพราะตั้งใจว่าจะเข้าไปหาอารันที่บริษัท จะไปลองง้อเขาดูอีกครั้ง เผื่อว่าอารันจะเห็นใจแล้วกลับมาเป็นเหมือนเดิมสักที

ฉันโบกแท็กซี่ไปใช้เวลาเกือบสองชั่วโมงเพราะรถค่อนข้างติด และเมื่อมาถึงก็รีบขึ้นไปที่ห้องทำงานของอารัน กะว่าจะเปิดประตูเข้าไปเลย แต่พอเห็นเลขาอารันไม่อยู่ฉันก็เลยยังไม่กล้า จึงนั่งรอสักพัก

จนเวลาผ่านไปเกือบจะสามสิบนาทีแล้ว แต่คุณอ้อมก็ยังไม่มา คุณอ้อมคือเลขาส่วนตัวของอารัน ปกติเวลามาฉันจะแจ้งเธอก่อน ก่อนที่จะเข้าไป

หรือว่าอารันจะประชุมอยู่คุณอ้อมเลยต้องเข้าประชุมด้วย ?