กินเด็ก 20+ นิยาย บท 13

"..." ต้นน้ำมองหน้าอกใหญ่เกินขนาดที่รับกับเอวคอดกิ่วพอดีด้วยความรู้สึกหลากหลาย ยอดปทุมถันสีชมพูระเรื่อค่อยๆแข็งชูชันเป็นไตเมื่อเขายื่นมือขึ้นไปสัมผัสมันเบาๆ ร่างกายของเขาร้อนรุ่มแม้ว่าภายในห้องนั่งเล่นจะเย็นฉ่ำ

"ยะ..อย่าบีบนะ หนูให้ดูดอย่างเดียว" คะนิ้งห้ามเสียงสั่นเมื่อโดนบีบเคล้นหน้าอกใหญ่เบาๆจนความรู้สึกบางอย่างตีตื้นขึ้นมา เป็นความรู้สึกที่เธอไม่เคยสัมผัสมาก่อนเลย

"เธอเป็นคนอนุญาตฉันเองนะ" เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาค่อยๆโน้มตัวลงไปนอนทาบทับ ริมฝีปากหยักได้รูปจูบลงบนปลายถันเบาๆเพื่อลิ้มลองความหอมหวานจากกายสาว

"ถะ..ถ้ามันทำให้พี่คนหล่อหายทรมานได้หนูก็อนุญาตค่ะ"

"แล้วเธอจะเสียใจที่อยากให้ฉันทำแบบนี้"

"อ๊ะ!" เด็กสาวสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ เมื่อสิ้นสุดคำพูดนั้นริมฝีปากหนาก็ฉกลงมาดูดดุนยอดปทุมถันอย่างไม่ทันตั้งตัว สัมผัสแปลกใหม่จากชายหนุ่มทำเอาไรขนอ่อนตามร่างกายของเธอลุกชูชัน

"ยะ..อย่าดูดแรงนะ..อ๊า~" ริมฝีปากอวบอิ่มเผยอเปล่งเสียงครางอย่างลืมอาย คะนิ้งบิดเร่าร่างกายไปมาเมื่อความเสียวซ่านแล่นพล่านทั่วร่าง กลับกลายเป็นเธอเองที่ต้องทรมานเพราะสัมผัสหนักหน่วงของเรียวลิ้นสากที่ตวัดเลียไปมา

"อืม~" ความหอมหวานจากกายสาวกระตุ้นความรู้สึกบางอย่างที่เคยหลับใหลให้ลุกฮือ ต้นน้ำตะโบมดูดดุนหน้าอกใหญ่อย่างแรงตามอารมณ์ปรารถนาของตัวเอง พร้อมกับสอดมือเข้าไปลูบไล้เนินสามเหลี่ยมอวบนูนที่ถูกปกคลุมด้วยไรขนอ่อนพอประปราย

"อื้อ!..ตะ..ตรงนั้นไม่ได้นะ" คะนิ้งรีบสอดมือเข้าไปจับมือหนาไว้แน่น ใบหน้าร้อนเห่อเมื่อฝ่ามือหยาบกร้านเลื่อนลงไปสัมผัสกลีบกุหลาบอวบนูนที่ทำหน้าที่ห่อหุ้มติ่งเกสร

"ยะ..อย่าจับตรงนั้น..อ๊ะ..ยะ..อย่าจับมันนะ" เธอละล่ำละลักเสียงสั่น พยายามดึงมือหนาออกจากพื้นที่สงวนซึ่งไม่เคยถูกมือชายใดสัมผัสมาก่อน

"เธอก็ยังพูดมากเหมือนเดิมนะ" ต้นน้ำจำใจถอนริมฝีปากออกจากยอดปทุมถันเมื่อเด็กสาวดีดดิ้นจนรู้สึกรำคาญ เขายอมดึงมือหนาออกจากแพนตี้ลายลูกไม้สีเดียวกันกับบราเซียร์ แล้วหยัดกายลุกขึ้นอีกครั้ง

"อ๊ะ!..ตะ..ตรงนั้นหนูไม่อนุญาตนะ!" ความเขินอายและหวาดกลัวถาโถมเข้าใส่ในเวลาเดียวกัน เมื่อคนที่เพิ่งผละตัวออกไปยกขาทั้งสองข้างของเธอขึ้นมาวางพาดบนบ่าแกร่ง แล้วถอดแพนตี้ตัวบางออกอย่างรวดเร็วโดยที่เธอไม่ยินยอม

ต้นน้ำหอบหายใจถี่ๆและแรงขึ้นเมื่อเห็นความสวยงามของสิ่งที่เด็กสาวหวงแหนนักหนา เขาดันเรียวขาสั่นเทาของเธอแยกออกจากกันอีกครั้ง ส่งผลให้ติ่งเกสรสีสวยที่ถูกห่อหุ้มไว้ด้วยกลีบกุหลาบสีชมพูอวบนูนค่อยๆแย้มบานจากกัน ความสวยงามของมันทำให้เขาอดใจไม่ไหวที่จะโน้มใบหน้าลงไปสูดดมกลิ่นสาบสาว

"อื้อ!..ยะ..อย่าดูดนะ" มือบางพยายามดันศีรษะของชายหนุ่มออกห่างเมื่อริมฝีปากหนาแตะสัมผัสกับติ่งเกสรสีสวย เธอรู้สึกได้ถึงลมหายใจอุ่นของเขาที่เป่ารดลงมาบนใจกลางความเป็นสาว

"อ๊า..." เด็กสาวเปล่งเสียงครางสั่นพร่าเมื่อโดนเรียวลิ้นสากดูดดุนจนสติกระเจิดกระเจิง เธอขยุ้มผมของต้นน้ำแน่นเมื่อไม่สามารถห้ามปรามได้ ในขณะที่เขาตวัดเรียวลิ้นไปมาอย่างมูมมาม

"อืม~" กลิ่นกายของเด็กสาววัยแรกแย้มทำสติของต้นน้ำกระเจิดกระเจิงไม่ต่างกัน ทั้งที่พยายามหักห้ามใจไม่ให้ความต้องการอยู่เหนือกว่าความรำคาญ แต่ตอนนี้กลับพ่ายแพ้อย่างหมดสภาพ

"นะ..หนูรู้สึกแปลกๆ..อ๊า..ยะ..อย่าดูดตรงนั้น" คำห้ามปรามของคะนิ้งไร้ความหมาย ยิ่งเธอบิดเร่าร่างกายไปมามากเท่าไร ชายหนุ่มก็ยิ่งมอบความเสียวซ่านให้เธอมากเท่านั้น ราวกับกำลังหลอกล่อให้เธอคล้อยตามการปรนเปรอของเขา

"อืม~" ต้นน้ำเปล่งเสียงครางในลำคอเป็นระยะ พร้อมกับยื่นมือขึ้นไปบีบเคล้นหน้าอกใหญ่เพื่อปลุกเร้าอารมณ์ของเด็กสาว