กินเด็ก 20+ นิยาย บท 2

เด็กสาวเจ้าของดวงตากลมโตราวกับตุ๊กตากะพริบตาปริบๆให้กับคำถามของชายหนุ่ม เธอเอียงคอมองเขาอย่างไม่เข้าใจนัก ก่อนจะเป็นฝ่ายหลุบตามองต่ำเมื่อเผลอไปสบตากับดวงตาสีน้ำตาลเข้มของเขา

คะนิ้งนั่งนิ่งไม่ไหวติง มีเพียงหน้าอกที่กระเพื่อมขึ้นลงช้าๆตามจังหวะการหายใจ เธอจ้องมองรอยสักอักษรอังกฤษบนท้องแขนด้านหลังของชายหนุ่มอย่างอยากรู้อยากเห็นในตอนที่เขายกแก้วเครื่องดื่มขึ้นมาจ่อริมฝีปาก แต่เพราะแขนเสื้อเชิ้ตสีดำของเขาถูกพับขึ้นมาลวกๆเสมอกับรอยสักจึงทำให้เธอมองเห็นไม่ถนัดนัก

ดวงตากลมโตแอบมองสำรวจร่างกายกำยำราวกับนายแบบบนหน้าปกนิตยสารของคนข้างๆอย่างถือวิสาสะ กระดุมเสื้อเชิ้ตที่ถูกติดไว้เพียงแค่สามเม็ดข้างล่างทำให้เธอมองเห็นแผงอกแกร่งที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อของเขาอย่างชัดเจน ยิ่งเห็นสร้อยคอลักษณะคล้ายวงแหวนที่เขาสวมใส่ยิ่งทำให้เขาดูเป็นผู้ชายดิบห่ามในสายตาของเธอ

"เลิกมองสักทีได้ไหมวะ" ต้นน้ำทำเสียงหงุดหงิดอย่างนึกรำคาญเมื่อโดนสำรวจร่างกาย

เมื่อโดนจับได้ว่าแอบใช้สายตาสำรวจเรือนร่างกำยำบางส่วนของชายหนุ่ม คะนิ้งจึงเลื่อนสายตาขึ้นมามองใบหน้าคมคายของเขาแทน เปลือกตาบางกะพริบขึ้นลงถี่ๆขณะไล่มองดวงหน้าหล่อเหลาราวกับรูปปั้นของคนตรงหน้า

"ห้าวเหรอวะถึงมองหน้าไม่เลิก"

"นะ..หนูไม่รู้จะมองตรงไหน~"

"..." ต้นน้ำดันลิ้นกับกระพุ้งแก้มอย่างไม่ชอบใจนัก แต่สายตากลับมองสำรวจไปทั่วดวงหน้าสวยหวานและร่างกายของเด็กสาว

เพราะชุดที่รัดแน่นเกินไปจนเห็นส่วนเว้าส่วนโค้งทำให้สายตาของเขามองเห็นเนินอกอวบอิ่มของเธอที่โผล่พ้นออกมาจากขอบเดรสสายเดี่ยว ถึงแม้ภายในห้องวีไอพีของผับจะมืดสลัวแต่ก็มองเห็นเนื้อตัวขาวผ่องของเธออย่างชัดเจน

"ออกไป"

"พี่พัดชาบอกให้หนูอยู่กับพี่คนหล่อค่ะ พี่พัดชาบอกว่าพี่คนหล่อจะรับเลี้ยงหนู~"

"ฉันไม่ใช่เจ้าหน้าที่สถานสงเคราะห์เด็กกำพร้าที่ต้องเมตตาเธอขนาดนั้น"

"หนูกินนิดเดียว กินข้าวเหลือจากพี่คนหล่อก็ได้"

"ออกไป"

"..."

"พี่พัดชาบอกว่าพี่คนหล่อใจดี~"