ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4034

กู้ชิวอี้ที่อยู่ข้างๆก็รีบพูด: “พี่เย่เฉิน ก่อนหน้านี้ฉันและพ่อฉันก็มาหาคุณที่นครนิวยอร์ก ตอนนั้นลุงโจงเป็นคนต้อนรับพวกเรา ก็ที่ร้านอาหารร้านนี้แหละ!”

พูดจบ เธอมองไปที่เฉินจ้างโจง ยิ้มอย่างร่างเริงและพูดว่า: “ลุงโจง ฉันจำครั้งแรกที่มาหาคุณที่นี่กับพ่อได้ เพิ่งจะ 8 ขวบ ครั้งก่อนที่มาก็อายุ 20 ปี ตอนนี้อายุ 26 ปีแล้ว คุณยังอยู่ที่นี่ไม่เปลี่ยนไปเลยสักนิด”

เฉินจ้างโจงยิ้ม: “คนอย่างผม หลังจากที่ชินกับอะไรแล้วก็เปลี่ยนยากแล้วล่ะ จริงๆพูดตรงๆก็คือขี้เกียจ”

กู้ชิวอี๋มองเย่เฉิน อธิบายว่า: “พี่เย่เฉิน ก่อนหน้านี้ฉันกับพ่อมาหาคุณที่สหรัฐอเมริกา ที่ของลุงโจงที่นี่เป็นที่พักที่แรก อ๋อ จริงสิ ลุงโจงทำห่านย่าง รสชาติอร่อยมาก!”

เฉินจ้างโจงไม่มีเวลามาถ่อมตน อดไม่ได้ที่จะถามว่า: “คุณกู้ ท่านหาคุณชายเย่เจอได้อย่างไร? เจอที่ไหนเหรอ?”

เย่เฉินเอ่ยปากพูด: “ลุงเฉิน ที่จริงผมก็อยู่จินหลิงมาตลอดแหละ”

เฉินจ้างโจวได้ยินจนตกตะลึงจนตาค้างพูดอะไรไม่ออก พูดอุทานว่า: “จะเป็นไปได้อย่างไรกัน? ตอนแรกเหมือนว่าหลายคนรวมทั้งคุณกู้ไปจินหลิงเพื่อตามหาท่าน แต่ทุกคนต่างก็ไม่พบอะไร……”

ได้ยินคำถามนี้ เย่เฉินก็พูดเรื่องที่ถังซื่อไห่จัดการให้ตัวเองอยู่ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าออกมาแล้ว

เฉินจ้างโจวได้ฟัง อดไม่ได้ที่จะอุทาน: “ถังซื่อไห่ ผมเคยเจอหน้าไม่กี่ครั้ง ตอนนั้นรู้สึกว่าคนนี้ภายนอกดูใจร้อนแต่จริงๆเป็นคนที่ละเอียด มีคุณธรรมสูงส่งเทียมฟ้า แต่คิดไม่ถึงว่า กลยุทธ์ของเขาจะแข็งแกร่งได้ขนาดนี้ เป็นคนที่มีทักษะสูงมาก ซึ่งใช้กลยุทธ์ได้เก่งมากจริงๆ

กู้ชิวอี๋ในตอนนี้ยิ้มและพูดว่า: “ลุงโจง พวกเรากินไปด้วยคุยไปด้วยได้ไหม ฉันหิวแล้ว”

เฉินจ้างโจงรีบพูด: “ได้ๆๆ ผมผิดเอง คุณกู้ คุณชายเย่ ท่านทั้งสองเชิญนั่งก่อน ผมจะไปเตรียมอาหารที่หลังครัว

พูดจบ เขาก็มองเย่เฉิน พูดอย่างละอายใจว่า: “คุณชายเย่ ร้านอาหารเล็กๆของผมมีเมนูไม่เยอะ เดี๋ยวผมจะเสิร์ฟมาให้ชิม ไม่ต้องให้ท่านสั่งอาหารแล้ว!”

เย่เฉินกล่าวด้วยความเกรงใจอย่างยิ่งว่า: “ขอบคุณลุงเฉิน ลำบากท่านแล้ว”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน