รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 290

“ว่าไงนะ?” สีหน้าเปปเปอร์เปลี่ยนไปเล็กน้อย กลิ่นอายรอบตัวมืดมนขึ้นมาทันที

ผ่านไปไม่กี่วินาที เขาก็ถามอีกครั้ง “ตอนนี้มายมิ้นท์เป็นยังไงบ้าง?”

“คุณมายมิ้นท์อยู่ที่ห้องทำงานตลอดไม่ได้ออกไปไหน สื่อกับชาวเน็ตพวกนั้นก็เลยไม่ได้ทำอันตรายคุณมายมิ้นท์ แต่ผมว่าจิตใจของคุณมายมิ้นท์ ต้องเกิดผลกระทบแน่เลย” ผู้ช่วยเหมันตร์พูด

เปปเปอร์หรี่ตาอย่างเย็นชา “นายรีบไปเปิดโปงนักแสดงเลวๆ พวกนั้น ระงับข่าวที่เกี่ยวกับมายมิ้นท์บนเน็ตไว้ แล้วก็จดพวกแอคปั่นที่มุ่งร้าย รวมถึงชาวเน็ตที่ด่ามายมิ้นท์แรงๆ ไว้ให้หมด”

เขาจะคิดบัญชีกับคนพวกนี้ภายหลัง!

“เข้าใจแล้วครับ!” ผู้ช่วยเหมันตร์พยักหน้า แล้วรีบไปทำตามคำสั่ง

เปปเปอร์คลำโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกง โทรหามายมิ้นท์ “สวัสดีค่ะ เลขหมายที่คุณเรียกกำลังอยู่ระหว่างการใช้งาน ได้โปรดโทรใหม่อีกครั้ง……”

กำลังอยู่ระหว่างการใช้งาน?

เปปเปอร์ขมวดคิ้ว

ตอนนี้เธอกำลังคุยโทรศัพท์กับใคร?

ในหัวสมองเปปเปอร์มีใบหน้าพวกลาเต้ราเม็งแวบเข้ามา ยิ่งคิดสีหน้าก็ยิ่งย่ำแย่

สุดท้ายเขาก็เก็บโทรศัพท์ เดินไปที่ลิฟต์

เขาเป็นห่วงเธอ

ไปดูด้วยตัวเองดีกว่า!

ณ เทนเดอร์กรุ๊ป มายมิ้นท์เห็นเบอร์เปปเปอร์โทรเข้ามา ดวงตามีความประหลาดใจเคลื่อนผ่านไป ไม่นานมันก็หายไป

เธอพอจะรู้ว่าทำไมเขาถึงโทรมา

เขาคงเห็นข่าวพวกนั้นในอินเทอร์เน็ตล่ะมั้ง

“มายมิ้นท์ คุณยังอยู่ไหม?” ปลายสายโทรศัพท์ ทามทอยไม่ได้ยินเสียง จึงเอ่ยเรียก

มายมิ้นท์เอาโทรศัพท์แนบหูอีกครั้ง “ฉันยังอยู่ ขอโทษที เมื่อกี้มีสายเข้า”

“ใครอ่ะ?” ทามทอยถามอย่างสงสัย

ดวงตามายมิ้นท์หลบหลีก “ใครสักคนที่ไม่สำคัญ ไม่ต้องสนใจ”

“ก็ได้” ทามทอยยักไหล่ และไม่ได้สงสัยคำพูดเธอ พูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “ในเมื่อการันต์เป็นคนทำส้มเปรี้ยว ก็ต้องให้เขาออกหน้ามาพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของคุณ ไม่งั้นเรื่องนี้แก้ไขยากมาก”

“ฉันรู้” มายมิ้นท์พยักหน้า “เมื่อกี้ฉันโทรหาการันต์แล้ว แต่ไม่มีคนรับ”

“เขาน่าจะกำลังผ่าตัดให้ใครสักคนอยู่ ต่างประเทศมีผู้ป่วยนักการเมืองเป็นเนื้องอกในสมอง รู้ว่าให้การันต์ผ่าตัดให้ จะมีอัตราสำเร็จในการผ่าตัดสูงมาก ก็เลยมาจากต่างประเทศโดยเฉพาะ เวลาผ่าตัดก็คือวันนี้ พวกพ่อฉันก็อยู่โรงพยาบาลด้วย และเวลาผ่าตัดนี้ก็ยาวนานมาก ไม่มีทางเสร็จได้ภายในสิบกว่าชั่วโมง” ทามทอยพูดขึ้น

มายมิ้นท์ก็เชิดหน้าขึ้นมาอย่างเข้าใจทันที “งี้นี่เอง”

เมื่อครู่นี้เธอกังวลมากๆ ว่าการันต์จงใจไม่รับสายเธอ

ในเมื่อไม่ได้จงใจ งั้นเธอก็วางใจแล้ว

“แต่ฉันต้องรอสิบกว่าชั่วโมง เขาถึงจะออกมาช่วยพิสูจน์ความบริสุทธิ์ให้ฉันได้งั้นเหรอ?” มายมิ้นท์ขมวดคิ้วสวย

สิบกว่าชั่วโมง เรื่องราวมันต้องหมักหมมจนไปถึงจุดที่ควบคุมไม่ได้แน่ๆ

แต่นี่ไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุด สิ่งสำคัญที่สุดคือ เตชิตอาจจะต้องการให้เธอมอบอำนาจบริหารโดยไม่รอถึงสิบกว่าชั่วโมง

ทามทอยถอนหายใจ “ถูกต้อง ตอนนี้คุณทำได้แค่รอ แต่ฉันช่วยคุณระงับพวกอุปสรรคบนเน็ตก่อนได้นะ ให้คุณได้มีเวลาพักหายใจ ทำให้หุ้นเทนเดอร์กรุ๊ปมั่นคงก่อน……เอ๋?”

จู่ๆ เขาก็เห็นอะไรบางอย่าง จึงรีบกะพริบตาสองสามครั้งด้วยความประหลาดใจ

“เกิดอะไรขึ้น?” มายมิ้นท์ถามอย่างสงสัย

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหวานอมเปรี้ยว