พลาด2 นิยาย บท 98

ฉันจะบ้า... ปากบอกห่วงลูก แต่จะกินฉันเนี่ยนะ ไม่ใช่อะไรหรอก มันเสียวมาก!

ทำไมเสียวแบบนี้เนี่ย... อ๊ายส์!

“อ๊ะ อ๊ะ~ เบา ๆ เบา ๆ อื้ม~” ฉันบีบแขนเขาแน่นพยายามให้เขาผ่อนแรงลง จนจังหวะเอวหนาที่เข้ามาชะลอลงเรื่อย ๆ

“อื้ม~ แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน” เขาไซร้ซอกคอฉันและพูดพึมพำไป หนำซ้ำมือสองข้างยังเค้นหน้าอกฉันสลับกันอีก

โอ้ย ดีจังเลย ช้า ๆ ลึก ๆ เต็มไปด้วยความรู้สึก...

“ดี จะ... จริง ๆ อ๊ะ เวียร์... จะเสร็จ!” ทำไมเร็วแบบนี้ล่ะ ซี๊ด...

ฉันกัดแฟนแน่น เพราะทุกอย่างข้างล่างมันเบียดเสียด ตุ่มสวาทฉันเต็ม ๆ ฉันใจจะขาดแล้วมันเนิบ ๆ ลึกซึ้งไปทุกสัมผัสเลย

จนแล้วจนเล่า จนเขาเร่งเอวใส่ฉันเร็วขึ้น พร้อมกับคลึงทรวงอกสองข้างรัว ๆ

‘ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก~’ โอ้ยไม่ไหวแล้ว…

“อ๊ะ! อื้ม~” ฉันเกร็งสั่นไปทั้งตัว จนรูสวาทที่เปียกไปด้วยน้ำรักกระตุก ‘ตุบ ๆ’ พร้อมเขา

“เสียวฉิบ” และเขาก็ดันตัวขึ้น… ถอดแก่นกายตัวเองออก ก่อนที่จะหยิบทิชชูมาเช็ดให้ฉัน แล้วลุกขึ้นใส่เสื้อผ้า จากนั้นก็เดินออกไปจากห้อง และกลับเข้ามาพร้อมน้ำหนึ่งแก้ว

สงสัยกลัวลูกหิวน้ำ... ฉันยื่นมือรับแล้วมองหน้าเขาทันที

“ให้ลูกหรือให้แม่...” เขาขมวดคิ้วใส่ ก่อนที่จะนั่งลงบนเตียง แล้วจับหัวฉันโยกไปมาซ้ายขวา

“ทั้งแม่ ทั้งลูก” เออ… ทั้งแม่ทั้งลูก โยกเอวใส่กันมาหมาด ๆ ยังจะจับหัวกูโยกเล่นอีก

“พอแล้วจะอ้วก” เขาตกใจเบิกตากว้าง แล้วลุกขึ้นไปหยิบถังขยะมาทันที

“ไม่ ๆ ยังไม่อ้วก เวอร์จริง ๆ” พอฉันยกมือห้าม เขาก็วางถังขยะลง ก่อนจะทิ้งตัวนั่งลง แล้วถอนหายใจใส่

จนฉันรีบหยิบแพนตี้ตัวเองมา และจัดแจงตัวเองทันที

“กินข้าวไหม?”

“ไม่หิว”

“ต้องกิน ฉันเตรียมของทำไว้ให้แล้ว” ทำอะไรวะ กูเห็นแค่ซอยผักชีไว้

“จะทำอะไร?”

“แกงจืดเต้าหู้หมูสับ” น้ำลายเริ่มมา

“อะไรอีก?” ฉันเขย่าแขนเขารัว จนมือใหญ่ ๆ จับผมฉันไปทัดหู

“ไม่รู้... ไออุ่น ไม่เอาเหมือนวันนี้นะ ฉันใจไม่ดี… เธอไม่ได้ตัวคนเดียวแล้วนะ จะไปไหนไม่ว่า แต่บอกฉันก่อน”

มันไม่ใช่ประโยคคำสั่ง มันเหมือนเป็นประโยคขอร้องมากกว่า สายตาเขาที่มองมา ดูจริงจังมาก และแฝงไปด้วยความเป็นห่วงสุด ๆ

จนฉันจับมือเขาแน่น

“รู้แล้ว... ถึงฉันจะปล้ำ ๆ เป๋อ ๆ แต่ฉันสัญญา… ว่าจะดูแลลูกเราให้ดี”

เขาอมยิ้มให้ฉันทันที ก่อนที่จะใช้นิ้วโป้งเขี่ยแก้มฉันเบา ๆ

“ฉันก็สัญญา… ว่าจะดูแลเธอให้ดีที่สุด”

ฉันหยุดชะงักมองเขาชัด ๆ ไม่อยากจะเชื่อ ว่าผู้บริหารที่เข้มงวดและระเบียบจัด ตวาดฉันได้ทุกเวลาคนนี้ เขาเปลี่ยนไป…

ฉันจึงขยับเข้าไปกอดเขาแน่น รู้สึกดีใจจริง ๆ ที่ได้แฟนทั้งหล่อ รวย เข้ามาเติมเต็มทุกสิ่งทุกอย่างของฉัน โดยเฉพาะสติที่หายไป

“รักพ่อเวียร์นะ...” ฉันพูดอู้อี้และซุกหน้าลงที่อกเขา จนมือใหญ่ลูบหัวฉันเบา ๆ แล้วกระชับกอดฉันแน่น

“รักแม่เหมือนกัน ไปทำกับข้าวก่อนนะ” แล้วเขาก็ถอนกอดจากฉัน ก่อนจะลุกขึ้นจากเตียง แล้วเดินออกไปเลย

ฉันจึงรีบลุกตาม แอบไปยืนดูเขาทำอาหารในครัว ทำอาหารก็เก่ง หลงหนักไปอีก มีเสน่ห์สุด ๆ แฟนกู

ไปช่วยดีกว่า!

“ฉันช่วยไหม” ฉันตัดสินใจเดินไปยืนข้าง ๆ เขา หยิบจับโน่นนี่นั่น จนมือใหญ่รีบจับมือฉันไว้ แล้วพยักหน้ามองไปที่เก้าอี้

“เธอไปนั่งเถอะ” อะไรวะ!

“ช่วยไง… ไม่ดีเหรอ จะได้เสร็จเร็ว ๆ” เขาส่ายหน้าแล้วก้มลงทำกับข้าวต่อ

“คุณชาคริตครับ! วัตถุดิบวันนี้มีอะไรบ้าง”

เขาเงยหน้ามองแว๊บนึง เมื่อฉันหยิบแตงกวายื่นเป็นไมค์ถาม

“ตลกจริง ๆ ไม่เหวี่ยงก็ปัญญาอ่อน” อ้าว... หงุหงิดอีกแล้วกู ฉันกำลังจะอ้าปากเถียง แต่กลิ่นแกงจืดเต้าหู้หมูสับที่เขาทำ ดันลอยมาเตะจมูกฉันพอดี!

พอฉันเดินไปดูถึงกับเบิกตากว้าง มันน่ากินมาก!

“น่ากิน ๆ แต่ขอกับข้าวเผ็ด ๆ อีกอย่างได้ป่าวคุณชาคริต!” ขมวดคิ้วใส่ฉันทันที อะไรวะแค่นี้ก็ไม่พอใจ!

“ไม่กินก็ได้เชอะ”

“โอเค... ไปนั่งรอ” ฉันอมยิ้มแล้วเดินไปนั่งมองเขาที่โต๊ะอาหาร จนพ่อแม่เขากลับมาจากธุระ แล้วซื้อกับข้าวมาวางเต็มโต๊ะ

อ้าว!

“ทำอะไรครับเวียร์ แม่ซื้อกับข้าวมาเต็มเลย” เขาวางทัพพีที่ถือทันที

“ง่าย ๆ ครับ มีคนหิว แม่ซื้ออะไรมาครับ” ถ้าเป็นแกงจืดนี่บันเทิงเลยนะ กูว่า... มีคนงอนแม่ตัวเองแน่ ๆ

“ผัดเผ็ด แกงจืดเต้าหู้หมูสับ กับ...” ป้าณีเวียหยุดชะงักทันที เมื่อเดินไปส่องดูแกงจืดในหม้อที่เขากำลังทำ

“ผมเพิ่งทำแกงจืดเสร็จ” แฮร่!

“อะ... อ้าว ปกติเวียร์จะโทรถามแม่ทุกครั้ง ว่าซื้ออะไรมากินบ้าง แม่ก็นึกว่าลูกงานยุ่ง เลยซื้อมาเลย เพราะคุณพ่อก็เหนื่อย งอแงอยากกลับ”

งอแง?

“ครับไม่เป็นไร” เขาล้างมือ แล้วหยิบไอแพดเดินไปหาลุงเซ็นทันที