เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 974

“ฮึ！”

หยางพั่นพั่นฮึเบา ๆ เสียงหนึ่ง พูดด้วยใบหน้าที่ภาคภูมิใจ“พ่อของฉันเป็นฮีโร่ที่โดดเด่นมาก เขาจะต้องมาช่วยฉันอย่างแน่นอน รอเขามาแล้วพวกคุณคนเลวทั้งหมดเหล่านี้ต่างก็ต้องตายแน่นอนแล้ว！”

ในใจของหยางพั่นพั่น พ่อของตัวเองก็คือฮีโร่ที่โดดเด่นมากคนหนึ่ง

ไม่ว่าเกิดความยากลำบากอะไรขึ้น พ่อของตัวเองต่างก็สามารถแก้ไขจัดการได้

ขอแค่พอคิดถึงพ่อ

หล่อนก็ไม่กลัวอะไรทั้งนั้นแล้ว！

“ฮิ ๆ ฮีโร่ที่โดดเด่น？”

ผู้คุมกฎเก้ายิ้มเบา ๆ เสียงหนึ่งไม่ได้โต้แย้ง

อาจจะในสายตาของเด็ก พ่อของตัวเองต่างก็เป็นฮีโร่

จู่ ๆ

ผู้คุมกฎเก้าคิดถึงอะไรแล้ว ในสองดวงตาเปิดเผยสีที่โศกเศร้าออกมา

เดิมทีเขาก็สามารถเป็นฮีโร่ได้

เพียงแต่น่าเสียดาย ลูกสาวของตัวเองในวันนั้นตายอย่างน่าเวทนา

เขานับตั้งแต่นั้นมาจากฮีโร่ก็กลายเป็นปีศาจแล้ว

ก็ด้วยเหตุนี้ เขาก็ไม่มีเหตุผลที่จะเป็นฮีโร่อีกแล้ว！

สายตาที่ผู้คุมกฎเก้ามองไปทางหยางพั่นพั่น อดไม่ได้ที่จะเปิดเผยความนุ่มนวลออกมาแล้ว

เดิมทีเขาวางแผนว่าหลังเอาชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรมาได้ก็จะฆ่าหยางพั่นพั่นแล้ว

แต่ตอนนี้เขาเปลี่ยนความคิดแล้ว

เขาตัดสินใจปล่อยหยางพั่นพั่นสักครั้งหนึ่ง

เขาถูกความไร้เดียงสาในตาของเด็กผู้หญิงคนนี้ทำให้หวั่นไหวแล้ว

เวลาเดียวกันเขาคิดถึงลูกสาวของตัวเองขึ้นมาแล้ว

ตอนแรกเขาก็แค่เพียงเป็นนักบู๊ธรรมมดาคนหนึ่ง ได้ล่วงเกินพลังหนึ่งที่แข็งแกร่งแล้วอย่างไม่ได้ตั้งใจ

ผลคือพลังที่แข็งแกร่งนี้ได้ทำลายล้างครอบครัวของเขาในคืนเดียว

เพื่อแก้แค้นแล้วเขาถึงเข้าร่วมกุ่ยเหมิน

“เหอะ ๆ ！”

ผู้คุมกฎเก้าอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะตัวเองแล้ว

อย่างเขาที่เป็นคนจิตใจโหดร้ายอย่างนี้

คิดไม่ถึงว่าจะมีวันหนึ่งจะถูกเด็กผู้หญิงคนหนึ่งทำให้หวั่นไหวแล้ว

พูดขึ้นมาคือเรื่องตลกจริง ๆ ！

ถ้าลูกสาวของตัวเองยังอยู่ก็น่าจะโตเหมือนกับหยางพั่นพั่นอย่างนี้แล้วล่ะมั้ง……เพียงแต่น่าเสียดาย……

ในขณะที่ผู้คุมกฎเก้ากำลังหวนคิดไม่หยุดนั้น