มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2640

“ไสหัวออกไปซะ!”

มหาจักรพรรดิยุทธ์แห่งนรกภูมิตะคอกอย่างเยือกเย็น ก่อนจะใช้ฝ่ามือโจมตีบรรพอาจารย์จ้านเทียนจนกระเด็นออกไปไกลหลายพันไมล์ โลงศพเทวสีดำขลับใบหนึ่งขยายใหญ่ขึ้นตามแรงลม เหมือนดั่งสันเขาสีดำที่ลอยอยู่กลางนภาสูง 

ก่วง!

กระบี่เทพของหรงเทาฟาดฟันลงบนลงโลงศพเทว จนเกิดเป็นเสียงดังกึกก้องที่น่ากลัว โลงศพเทวมรณาตั้งตระหง่านไม่ขยับ ไม่ต้องเปลืองแรงเลยก็ต้านทานพลังโจมตีในครั้งนี้เอาไว้ได้แล้ว 

“มหาจักรพรรดิยุทธ์ช่วงปลายแล้วน่าสรรเสริญมากเลยรึ? วันนี้ข้าจะสอนเจ้าดี ๆ เองว่าอะไรคือมหาจักรพรรดิยุทธ์ช่วงปลายที่แท้จริง!”

มหาจักรพรรดิยุทธ์แห่งนรกภูมิแหงนหน้าขึ้นฟ้าแล้วคำรามเสียงยาว ก่อนจะกระตุ้นโลงศพเทวให้ลอยขึ้น มีพลังออร่าที่แข็งแกร่งของมหาจักรพรรดิยุทธ์ช่วงปลายระเบิดออกมาจากร่างกาย 

นี่จึงทำให้สีหน้าของหรงเทาเปลี่ยนแปลงไปอย่างควบคุมไม่ได้ อ้างอิงจากข้อมูลที่ได้รับมา ผลการฝึกตนของมหาจักรพรรดิยุทธ์แห่งนรกภูมิเพิ่งฟื้นฟูกลับไปถึงมหาจักรพรรดิยุทธ์เป็นช่วงกลางมิใช่หรือ? นี่เพิ่งผ่านไปแค่กี่ปีเอง ไม่นึกเลยว่าจะฟื้นฟูกลับมาถึงมหาจักรพรรดิยุทธ์ช่วงปลายแล้วอย่างนั้นหรือ? มันจะมีทางรวดเร็วเช่นนี้ได้อย่างไร?

ลาร์ก็บุกฆ่าเข้าไปบนสนามรบเช่นกัน เขากลายร่างเป็นร่างดั้งเดิมของยักษ์อัสนีโดยตรง เมื่อเข่นฆ่าอยู่ภายใต้สนามรบที่ขอบข่ายกว้างใหญ่เช่นนี้ สามารถพูดได้เลยว่าลาร์คือเครื่องจักรสงครามที่โหดร้ายทารุณอย่างยิ่ง ร่างกายที่เกะกะระรานแทบจะสามารถมองข้ามการโจมตีส่วนมาก สามารถโจมตีเป็นวงกว้างได้อย่างง่ายดาย 

“ตู้ม!”

มีเงาดำอีกร่างหนึ่งออกมาจากพระราชวังบนภูเขาเซียนดึกดำบรรพ์มีพลังออร่าของผู้แข็งแกร่งระดับมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้นสูงทะลักออกมาจากร่างกาย ซึ่งเขาก็คือที่พึ่งพิงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของซือถูเซิ่งเจี๋ยในสงครามครั้งนี้ หลู่ซิวเหวิน!

หลู่ซิวเหวินปะทะกับลาร์ แม้นลาร์จะเป็นเทพมารระดับเจ็ด ทว่าเนื่องจากสามารถใช้ตัวสำนึกและผลการฝึกตนได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น จึงทำอะไรหลู่ซิวเหวินไม่ได้เลยด้วยซ้ำ

กระทั่งวินาทีนี้ ฝั่งเผ่าจี้ก็ไม่มีผู้แข็งแกร่งระดับมหาจักรพรรดิยุทธ์แล้ว มีรอยยิ้มอันเยือกเย็นปรากฏบนใบหน้าซือถูเซิ่งเจี๋ย นั่งอยู่บนราชรถแล้วบินไปเยือนนภาเหนือแดนปริศนาเผ่าจี้ 

“หลัวซิว!”