บุบผาร้อยเสน่ห์ นิยาย บท 280

บทที่ 280 ตกกระไดพลอยโจน

การส่งจดหมายให้กุ่ยเม่ย น่าจะเป็นข้อกำหนดของอ๋องจิ้ง จึงไม่ถูกทำลาย ได้รับประกันจากพวกขุนนาง

แต่ถ้าเนื้อหาเกี่ยวกับความลับของหมู่บ้านฉางผิง พวกขุนนางไม่ปล่อยให้ผ่านแน่

“เขาอยากเลี้ยงทหารส่วนตัวอยู่ที่นี่” กู้อ้าวเวยนึกออก ตบมือและพูดว่า “ฉันคิดว่าคนข้างนอกไม่รู้จักหมู่บ้านนี้หรอก และที่คุณถูกเลือกไปที่เทียนเหยียนต้องเพราะว่าเขาเคยพาคนมาสำรวจหมู่บ้านฉางผิงก่อนแล้ว”

“ครับ ท่านอ๋องเคยมาหมู่บ้านฉางผิงจริง...” พูดถึงเรื่องนี้ กุ่ยเม่ยก็ตกใจมาก

สายตาของกู้อ้าวเวยสะท้อนความอันตรายออกมาทันที เธอเปิดม่านรถและมองดูหมู่บ้านฉางผิงที่อยู่ด้านหลัง พร้อมยิ้มอย่างเย็นชาและถามว่า “แต่ก่อน เขามาที่นี่ทำไม”

“เพราะเขาหาพื้นที่ที่สามารถสร้างประโยชน์ได้มาตลอดครับ”

หลายปีที่ผ่านมา เขาคิดมาตลอดว่า ซ่านจินจื๋อเป็นผู้มีบรามีต่อเขา แต่ตอนนี้ เขารู้สึกกลัวมาก และความโกรธเสมือนปลิวไฟในใจที่จะพ่นออกจากปากมา

กัดฟันแน่นๆ กุ่ยเมยโมโหมากจนสั่นสะเทือน

กู้อ้าวเวยตบไหล่เขาเบาๆ และพูดว่า “ตอนนี้เป็นการต่อสู้ระหว่างพวกองค์ชาย อำนาจการทหารไม่ได้อยู่ที่ความสามารถในการควบคุมของเขาแล้ว และองค์ชายท่านอื่นแสดงความสามารถที่มีอยู่ออกมาให้เห็นหมดแล้ว อำนาจการทหารของเขาก็จะถูกฮ่องเต้กระจายไปเรื่อยๆ เพราะฉะนั้น เขาจึงให้เซียวไห่กับทุ้งโจวออกไปคุมอำนาจการทหารไว้ตั้งแต่แรก ส่วนองค์ชายสามกับองค์ชายสอง ได้รับอำนาจการทหารไม่น้อยเพราะเรื่องที่จัดการพวกโจรนั้น ซ่านจินจื๋อต้องไม่อยู่เฉยๆหรอก”

“แต่ทำไมไม่ให้พวกเขาออกไปละ” กุ่ยเม่ยตะโกนขึ้น ดวงตาแดงมาก

คุณแม่คุณยายเสียชีวิตแล้ว เขายังไม่ร้องไห้เลย กลับรู้สึกใจเย็นๆและปกติ

แต่ตอนนี้ พอรู้จักความจริงแล้ว เขารู้สึกโกรธมาก อยากจะเปิดเผยความหลอกลวงของซ่านจินจื๋อในตอนนี้

กู้อ้าวเวยตกใจ ไม่รู้จะทำยังไงและพูดว่า “พวกชาวหมู่บ้านไม่เคยเจอหน้าคนเลย ทำไมคุณจะช่วยพวกเขาคะ”

พูดถึงเรื่องนี้ กุ่ยเม่ยเองตกใจ และมองหน้ากู้อ้าวเวยสักพัก ถามกลับว่า “แล้วท่านทำไมจะช่วยพวกเขาครับ”

“ฉันทำเพื่อช่วยชีวิตของชาวบ้านทั่วโลก” กู้อ้าวเวยยิ้มและพูดต่อ “แม้ว่าฉันมีเทคนิคการแพทย์อย่างยอดเยี่ยม สามารถสู้กับยมบาลได้ แต่ฉันก็ช่วยใครสักคนไม่ได้ ด้วยความสามารถที่มีอยู่ทั้งหมดของฉัน แต่ถ้าฉันมีอำนาจและฐานะอย่างสูง แค่ทำอะไรเล็กน้อย ก็สามารถช่วยชีวิตคนตั้งหลาย คุ้มค่าขนาดนี้ ฉันต้องทำสิ”

กุ่ยเม่ยก้มหน้าลง พูดว่า “ผมทำเพื่อคุณแม่...”

“จริงเหรอคะ” กู้อ้าวเวยยิ้ม มองหน้าเขาและพูดว่า “ไม่ว่าจริงหรือปลอม เรื่องนี้ฉันช่วยแน่ แต่คุณห้ามบอกซ่านจินจื๋อ”

“ผมรับปาก ไม่บอกครับ” กุ่ยเม่ยรับปากเธอทันที

กู้อ้าวเวยยิ้มแต่ไม่พูดอะไร ถึงที่พักที่อยู่เมืองเยว่ซาน กู้อ้าวเวยหน้าซีดและอยู่หลังของกุ่ยเม่ย ทำให้ฉียินป่ายตกใจและกลัวมาก รวมทั้งขุนนางที่อยู่ข้างๆต่างเดินเข้ามาดู

กู้อ้าวเวยแอบบีบไหล่ของกุ่ยเม่ย กุ่ยเม่ยจึงรีบตอบว่า “มีคนมาทำร้ายพระชายา และถูกวางยาพิษ แต่กินยาแก้แล้ว ห้องพักอยู่ไหนครับ”

“คุณกุ่ยเม่ย ให้ผมสั่งคนไป...”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บุบผาร้อยเสน่ห์