อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 686

กู้ชูหน่วนเงยหน้าขึ้น เห็นเย่จิ่งหานราวกับอสูรชั่วร้าย ถือขลุ่ยหยกขาวฆ่าสังหารมา ทรายหินลอยฟุ้งตลอดทาง แรงอาฆาตดุเดือด

ด้านหลังเย่จิ่งหาน ยังมีลูกน้องของนางสีชิ่น กับไป๋จิ่น

เย่จิ่งหานเห็นนางตกลงไปในก้นเหว ความโหดเหี้ยมปะทุ ราวกับจอมมารปีศาจ ต่อสู้กับชายแก่ชุดดำอย่างคึกคักเร่าร้อน

กู้ชูหน่วนไม่มีเวลาสนใจการต่อสู้บนหน้าผา นางยังคงพยายามคว้าเกาะหน้าผา อยากที่จะคว้าจับไว้ ร่างกายจะได้ไม่ตกลงไป

"เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ ……เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ ……”

กู้ชูหน่วนร้องตะโกน แล้วก็สะบัดเสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ตรงข้อมืออย่างต่อเนื่อง หากไม่ใช่เพราะมืออีกข้างโอบร่างอาจารย์ซ่างกวนไว้ กู้ชูหน่วนคว้าหิ้วเสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ออกมาแต่แรกแล้ว

สิบเมตร ยี่สิบเมตร สี่สิบเมตร หกสิบเมตร........

ตกลงไปอย่างรวดเร็ว เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ก็ยังไม่มีวี่แววจะฟื้นขึ้นมา กู้ชูหน่วนจึงจำต้องตะโกนพูดขึ้นว่า “เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ ข้าจะย่างหมูหนึ่งร้อยตัว เจ้าจะกินไหม”

ได้ยินว่าหมูย่าง เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ที่นอนหลับใหลรีบฟื้นตื่นขึ้นมา มองซ้ายมองขวาด้วยดวงตาพริ้ม เหมือนกำลังมองหาหมูย่าง ยังไม่เข้าใจสถานการณ์ตอนนี้

กู้ชูหน่วนโกรธจัด

งูตะกละที่ไม่น่าเชื่อถือตัวนี้.....

ไม่รอให้เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ได้สติกลับมา กู้ชูหน่วนตะโกนพูดขึ้นว่า “อึ้งนิ่งอยู่ทำไม รีบพาพวกเราขึ้นไป ไม่งั้นข้าจะย่างเจ้าเสียก่อน”

เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์สั่นเทา แล้วค่อยรู้สึกตัวขึ้นมาว่าเกิดอะไรขึ้น

จากนั้นเวลาผ่านไปอย่างยาวนาน พวกเขาแทบจะตกลงมาถึงก้นหน้าผา เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์พูดขึ้นว่า “บนหน้าผาสูงเกินไป ยังขึ้นไปไม่ได้ในทันที”

“งั้นก็พาพวกเราลงไปอย่างปลอดภัย”

“ซี๊ด....ข้างล่างก็ไม่รู้ว่าลึกแค่ไหน”

สีหน้ากู้ชูหน่วนย่ำแย่ขึ้นมา เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์หดคอไว้ แปลงร่างเป็นงูเหลือมเก้าเศียรอย่างรวดเร็ว พากู้ชูหน่วนกับอาจารย์ซ่างกวนลงไปยังก้นหน้าผา

อาจารย์ซ่างกวนค่อยโล่งอกว่า พร้อมพูดขึ้นว่า “เลี้ยงงูน้อยไว้สักตัว ก็ไม่เลวเหมือนกัน”

เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ทั้งได้ใจและไม่พอใจ

เลี้ยงเขายังไงก็ดีอยู่แล้ว

แต่เขาไม่ใช่งูน้อย

เขาคือราชางู

“เซี้ยวๆ เซี้ยวๆ .......”