จักรพรรดิเชียนตกสวรรค์ นิยาย บท 84

บทที่ 83 มุ่งหน้าไปเว่ยเหอ

หลินหยุนและเฉียนหัวชิงออกมาจากที่นั่นพร้อมกัน

ตลอดทาง เฉียนหัวชิงไม่มีสอบถามอะไรอีกเลย ที่จริงหลินหยุนก็ต้องการที่จะอธิบายให้ฟัง แต่ก็ไม่ได้อธิบายอะไร

หลินหยุนรู้สึกว่าตนเองมองข้ามความสามารถในการรับความกดดันของเฉียนหัวชิง

เมื่อแยกทางกันกับเฉียนหัวชิงแล้ว หลินหยุนก็กลับไปที่คฤหาสน์เย่หยาหู

ในคฤหาสน์ หลินหยุนก็นำไข่มุกหินนั้นออกมา และเริ่มดูดรับพลัง

เมื่อดูดเอาหยินชี่ภายในไข่มุกหินหมดแล้ว หลินหยุนก็ฝึกฝนบำเพ็ญต่อ ยาวไปจนถึงช่วงเช้าในวันถัดมา

เมื่อหลินหยุนลืมตาขึ้น ลำแสงจากดวงตาสองข้างก็ถูกรวมเป็นหนึ่ง หลินหยุนอยู่ในจุดศูนย์กลางของคลื่นพลังแสงวงกลมที่มีความสว่างไหวโชติช่วง และได้เปล่งลำแสงกระจายเป็นวงกว้างไปทั่วทุกสารทิศ

“ตอนนี้ฉันใกล้ที่จะทะลุผ่านข้ามอีกขั้นหนึ่งแล้ว ภายในไม่กี่วันนี้ ฉันจะสามารถเข้าสู่ระยะปฐมภูมิตอนกลางแล้ว”

หลินหยุนลุกยืนขึ้น ร่างกายดูจะแข็งแกร่งขึ้นกว่าเมื่อก่อนไม่น้อย กลิ่นอายในร่างกายเลือนลางลดน้อยไปมาก

หลินหยุนชำระล้างทำความสะอาดร่างกายเสร็จเรียบร้อย ซูจื่อเหลียงก็โทรศัพท์มาหาทันที มีเรื่องต้องการที่จะสอบถามหลินหยุน

หลินหยุนให้เขารออยู่ที่พักของเขา แล้วจะเดินทางไปหา

เมื่อมาถึงที่พักของซูจื่อเหลียง ซูจื่อเหลียงก็ชงชารินชาให้ดื่ม ดูแลต้อนรับเป็นอย่างดี

“มีเรื่องอะไร ก็พูดมา! ” หลินหยุนนั่งบนเก้าอี้ มองไปที่ซูจื่อเหลียง แล้วก็ถามขึ้น

ซูจื่อเหลียงยิ้มแหะแหะแล้วพูดว่า“อาจารย์ ช่วงระยะนี้ข้ารู้สึกว่าได้ทะลุขีดจำกัดเดิมอีกแล้ว แต่ข้าก็ไม่มั่นใจว่าตกลงได้ทะลุหรือไม่? ดังนั้นจึงเชิญให้ท่านมาดูให้หน่อย”

หลินหยุนกวาดตาไปมองซูจื่อเหลียง พูดว่า“ไม่ต้องดูแล้ว ทะลุขั้นได้แล้ว”

“ตามมาตรฐานของโลกบู๊นั้น ตอนนี้นายน่าจะมีพลังยุทธ์อยู่ในขั้นพรแสวงสูงสุด อีกไม่นาน ก็จะขึ้นสู่ระดับขั้นของนักบู๊พรสวรรค์”

ซูจื่อเหลียงดีใจอย่างมาก“เป็นความจริงเหรอ? ข้าเพิ่งฝึกฝนเพียงไม่กี่วัน ก็ถึงขั้นพรแสวงสูงสุดแล้ว! ดูเหมือนว่าการฝึกบู๊นี้คงไม่ยากเหมือนกับที่ได้ร่ำลือกันเอาไว้! ”

ซูจื่อเหลียงคงยังไม่รู้ว่า วิชาที่หลินหยุนมอบให้แก่เขานั้นมีคุณค่าอย่างมากในโลกบู๊ ถ้าหากฝึกฝนวิชาตามตำราโลกบู๊แล้ว พิจารณาตามอายุและคุณสมบัติของซูจื่อเหลียง ต่อให้ฝึกฝนไปจนแก่เฒ่า ก็ไม่สามารถที่จะเข้าสู่ระดับขั้นนักบู๊พรแสวงได้

“อาจารย์ ข้าต้องการที่จะหาคู่ต่อสู้สักคนเพื่อประลองฝีมือ! ” อย่ามองว่าซูจื่อเหลียงอายุมากแล้ว แต่ยังชอบที่จะต่อสู้ เพิ่งจะฝึกฝนสำเร็จระดับหนึ่ง ก็รีบร้อนอยากที่จะทดสอบฝีมือของตน

ในขณะนั้นเอง อู๋กั๋วส้วงเทพพนันหกนิ้วก็โทรศัพท์มาหา

ไม่ทันได้รับโทรศัพท์ แต่หลินหยุนก็คาดเดาได้ประมาณหนึ่งว่ามีเรื่องอะไร

“มีเรื่องอะไรเหรอ? ” หลินหยุนถาม

น้ำเสียงของอู๋กั๋วส้วงมีความเคารพอย่างมาก พูดว่า“คุณท่านหลิน ท่านอยู่ที่ไหน? ข้ามีเรื่องที่ต้องการปรึกษาพูดคุยกับท่านหน่อย! ”

หลินหยุนพูดว่า“ก็พูดในโทรศัพท์แล้วกัน”

“อย่างนี้เหรอ......ก็ได้!” อู๋กั๋วส้วงชะงักไปชั่วครู่ แล้วพูดว่า“คุณท่านหลิน ตระกูลฉินได้ส่งหนังสือท้าประลองยุทธ์ให้กับท่านเส้ ภายในสามวันให้ท่านเส้รับคำท้าประลองอยู่ที่เกาะหูซินเมือง เว่ยเหอ! ”

“ท่านเส้ได้ไปพบกับหลิ่วเฉิงเฟิงปรมาจารย์หลิ่วผู้ที่เป็นปรมาจารย์วิทยายุทธ์ที่มีชื่อเสียงในที่แห่งนั้น แต่ฝ่ายตรงข้ามต้องการให้คุณท่านหลินเป็นผู้ออกหน้าพูดคุยในเรื่องนี้ ท่านเส้จึงต้องการที่จะเชิญคุณท่านหลินไปที่นั่น”

“แต่คุณท่านหลินวางใจได้ มีปรมาจารย์หลิ่วอยู่ รับรองว่าไม่ให้คุณท่านหลินต้องออกแรงประลองยุทธ์อย่างแน่นอน! ”

หลินหยุนเข้าใจว่าเส้เทียนหัวกำลังคิดวางแผนอะไรอยู่ แต่ในเมื่อเขากล้าที่จะทำร้ายฉินอู๋ซวงจนขาหัก ก็ไม่เกรงกลัวตระกูลฉินล้างแค้น

มองไปที่ใบหน้าที่แปลกใจของซูจื่อเหลียง หลินหยุนวางโทรศัพท์ลง จ้องไปที่ซูจื่อเหลียงแล้วยิ้ม“ซูจื่อเหลียง นายต้องการหาคนมาประลองยุทธ์ใช่ไหม? ตอนนี้โอกาสนั้นมาถึงแล้ว”

“จริงเหรอ! งั้นก็ดีมากเลย! ” ซูจื่อเหลียงตื่นเต้นจนสองมืออยู่ไม่สุข

หลินหยุนยกโทรศัพท์ขึ้น พูดว่า“บอกท่านเส้ด้วย ข้าจะไปตามเวลานัดอย่างแน่นอน”

อู๋กั๋วส้วงดีใจมาก เดิมทีเขายังคิดอยู่ว่า ถ้าหากหลินหยุนไม่ยอมไป เขาควรจะใช้ข้ออ้างอะไรที่จะทำให้หลินหยุนเดินทางมาให้จงได้

คิดไม่ถึงว่าหลินหยุนจะตอบรับตกลงอย่างง่ายดาย

“คุณท่านหลิน ท่านคิดว่าจะออกเดินทางเมื่อไหร่? ข้าจะมารับท่านเอง! ” อู๋กั๋วส้วงตีเหล็กที่กำลังร้อนจึงรีบสอบถาม เกรงว่าหลินหยุนจะกลับคำอย่างไรอย่างนั้น

หลินหยุนคิดสักครู่ พูดว่า“ข้าให้ที่อยู่ข้ากับท่าน ตอนนี้ท่านก็เดินทางมาได้เลย”