แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 614

ถึงแม้ว่าโรงเรียนตี้ยีแห่งอู่โจวจะมีชื่อเสียงในมณฑลฮ่านหยาง แต่เมื่อเทียบกับโรงเรียนมัธยมปลายทั่วประเทศแล้ว อย่างมากที่สุดก็อยู่ในอันดับสามสิบแรกเท่านั้น โรงเรียนตี้ยีก่อตั้งขึ้นมาหลายสิบปีแล้ว แต่ไม่เคยมีนักเรียนได้เป็นแชมป์เอ็นทรานซ์!

มิน่าผู้อำนวยการถึงได้เอิกเกริกขนาดนี้!

แชมป์เอ็นทรานซ์! ในฐานะนักเรียนมัธยมปลาย มันเป็นเกียรติสูงสุดแล้ว?

อย่างไรก็ตาม ถ้าแชมป์เอ็นทรานซ์เป็นของนักเรียนโรงเรียนตี้ยีแห่งอู่โจว ผู้อำนวยการควรจะประกาศให้ทราบทั่วโรงเรียน ทำไมเขาถึงพาคนเดินมาที่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่หก ห้องหก?

หรือว่านักเรียนที่เป็นแชมป์เอ็นทรานซ์อยู่ห้องหก?

นักเรียนหลายคนคิดถึงความเป็นไปได้นี้ ทันใดนั้นดวงตาของพวกเขาก็ร้อนผ่าวขึ้นมา

ดูเหมือนผู้อำนวยการจะสามารถเดาความคิดของนักเรียนได้ เขากล่าวด้วยรอยยิ้มว่า "ถูกต้อง แชมป์เอ็นทรานซ์ของปีนี้ อยู่ในชั้นมัธยมศึกษาปีที่หก ห้องหกของพวกเรา!"

ห๊ะ!

หลังจากผู้อำนวยการกล่าวจบ เกิดความโกลาหลทันที นักเรียนห้องไหนได้แชมป์เอ็นทรานซ์ นักเรียนทั้งห้องก็จะรู้สึกเป็นเกียรติและภาคภูมิใจมาก!

"ใครเป็นแชมป์เอ็นทรานซ์"

"ยังต้องถามอีกหรอก? ต้องเป็นพี่ฮ่าวแน่นอน!"

"ไม่ ฉันคิดว่าหัวหน้าห้องมีความหวังมากกว่า"

นักเรียนเริ่มเดาขึ้นมา

ปกติแล้วเจิ้งหยวนฮ่าวกับเจิ้งซิ่วลี่เป็นนักเรียนที่มีผลการเรียนดีที่สุดในชั้นเรียน กล่าวได้ว่าเป็นที่ชื่นชมของทุกคน

แต่พวกเขาทั้งสองรู้ดีว่าถึงแม้การสอบคราวนี้พวกเขาจะทำได้ดี แต่พวกเขาไม่ถึงระดับแชมป์เอ็นทรานซ์อย่างแน่นอน

แต่มัธยมศึกษาปีที่หก ห้องหก นอกจากพวกเขาสองคนแล้ว คนอื่นยิ่งเป็นไปไม่ได้

หรือว่าข้อสอบครั้งนี้ยากเกินไป จนนักเรียนทั่วประเทศทำผลงานได้ไม่ดี? พวกเขาสองคนแอบคาดเดา

หากเป็นเช่นนั้นจริง ๆ พวกเขาอาจจะมีความหวังที่จะได้เป็นแชมป์เอ็นทรานซ์จริง ๆ

เมื่อมองรอยยิ้มลึกลับของผู้อำนวยการ พวกเขาสองคนก็ยิ่งรู้สึกว่าพวกเขาต้องเป็นแชมป์เอ็นทรานซ์

เจิ้งหยวนฮ่าวกับเจิ้งซิ่วลี่อดไม่ได้ที่จะจ้องมองกัน จนตาเหมือนมีประกายไฟ ต่างไม่ยอมกันและกัน