แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 620

เดิมทีเฉินโม่ไม่อยากปิดบังเพื่อนพวกนี้ แต่จางเฉียงกับเจิ้งซิ่วลี่กดดันอย่างต่อเนื่อง ทำให้เขาเกิดความคิดอย่างกะทันหันว่าจะหยอกล้อสองคนนั้น

"ขอโทษด้วย ผมไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ!" เฉินโม่กล่าวขอโทษ

ใบแจ้งผลการสอบวนไปหนึ่งรอบ สุดท้ายก็ถูกส่งกลับมาที่ผู้อำนวยการ

ผู้อำนวยการมองเจิ้งซิ่วลี่ที่ขวัญหนีดีฝ่ออย่างเงียบ ๆ และกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า "ตอนนี้เธอเชื่อแล้วใช่ไหม?"

ดวงตาของเจิ้งซิ่วลี่ว่างเปล่า และตะโกนว่า "เชื่อแล้ว เชื่อแล้ว!"

เรื่องมาถึงจุดนี้แล้ว เจิ้งซิ่วลี่จะไม่เชื่อได้อย่างไร? ถึงแม้ว่าผู้อำนวยการจะบอกว่าเป็นเรื่องเท็จ แต่นักข่าวเหล่านั้นคงไม่โกหก และถึงแม้ว่านักข่าวเหล่านั้นจะถูกหลอก ตัวแทนของฝ่ายรับสมัครนักศึกษาของมหาวิทยาลัยคงไม่ถูกหลอกแน่นอน

เจิ้งซิ่วลี่นั่งอึ้งด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก ถ้าจะบอกว่าเธอเป็นศพที่เดินได้มันก็ไม่เกินไป ตอนนี้เธอพแพ้ให้แก่เฉินโม่อย่างสิ้นเชิง เธอใช้ชีวิตอยู่ภายใต้เงามืดของเฉินโม่ไปตลอดชีวิต ไม่สามารถมีความคิดที่จะต่อต้านได้อีกต่อไปแล้ว

ผู้อำนวยการสังเกตเห็นอาการของเจิ้งซิ่วลี่ แต่ทั้งหมดนี้เธอเป็นคนหาเรื่องใส่ตัวเอง ไม่เกี่ยวอะไรกับคนอื่น กล่าวอีกอย่างหนึ่งคือเธอสมควรได้รับมันแล้ว

ไม่มีใครสนใจเจิ้งซิ่วลี่ ตอนนี้แม้แต่จางเฉียงยังก็แสดงท่าทางอยากจะหลีกเลี่ยงเธอ

ผู้อำนวยการมองเฉินโม่ และกล่าวด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนว่า "เฉินโม่ วันนี้มีหลายมหาวิทยาลัยมาเชิญนายไปเรียน ไม่รู้ว่านายจะเลือกมหาวิทยาลัยไหน?"

หลังจากกล่าวประโยคนี้ออกมา ตัวแทนฝ่ายรับสมัครนักศึกษาของมหาวิทยาลัยชื่อดังที่มาตามภารกิจ ต่างมองเฉินโม่ด้วยสายตาที่คาดหวัง ราวกับกำลังพูดว่า เลือกฉัน เลือกฉัน

พวกนักเรียนมองเฉินโม่ด้วยสีหน้าคาดหวังเช่นกัน และไม่รู้ว่าสุดท้ายเฉินโม่จะเลือกมหาวิทยาลัยไหน

เฉินโม่กวาดมองทุกคนด้วยสีหน้าราบเรียบ

ถึงแม้ว่ามหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงจะค่อนข้างดี แต่ไม่ใช่ที่สำหรับเขา เพราะที่นั่นไม่มีคนที่เขากำลังรอ และไม่มีอะไรให้เขาทำ