The king of War นิยาย บท 253

หยางเฉินยิ้มออกมาอย่างขมขื่น หญิงสาวคนนี้ก็คือหานเฟยเฟยนั่นเอง เพิ่งเจอกันตอนบ่ายของเมื่อวาน

ตอนนั้น หยางเฉินก็รู้สึกอยู่ว่าผู้หญิงคนนี้รู้จักตัวเอง แต่ตอนนั้นเขาก็มั่นใจมากๆ ว่า ทั้งคู่เพิ่งเคยได้เจอกันครั้งแรก

ตอนนี้พอได้มาเห็นเธอปรากฏตัวพร้อมกับหานเซี่ยวเทียน เขาถึงเข้าใจว่าเรื่องมันเป็นมายังไงกันแน่

หานเซี่ยวเทียนก็คือคนแก่ที่เขาช่วยไว้ที่ข้างทางเมื่อวาน ไม่นึกเลย ว่าตาแก่นี่จะเป็นผู้นำตระกูลหานไปซะได้

ไม่ใช่แค่หยางเฉินคนเดียวที่รู้จักหานเฟยเฟย ฉินซีเองก็รู้จัก รวมถึงเจิ้งเหม่ยหลิงที่หลบอยู่ด้านหลังเจิ้งหยันก็ด้วย

เมื่อวานตอนอยู่ที่งานนิทรรศการ เจิ้งเหม่ยหลิงกับเฉินอิงเหานั้นถูกหานเฟยเฟยไล่ออกไปต่อหน้าคนมากมาย

ตอนนี้ หานเฟยเฟยมาทักทายหยางเฉินอย่างเป็นกันเองแบบนี้ ก็เห็นได้ชัดว่า ผู้หญิงคนนี้รู้สึกเป็นมิตรกับหยางเฉินมากขนาดไหน

“ผู้มีพระคุณ ในที่สุดผมก็ได้เจอคุณ!”

“เจ้าบ้านหานเรียกผมว่าหยางเฉินก็พอครับ อย่าเรียกผมว่าผู้มีพระคุณเลย” หยางเฉินพูดด้วยรอยยิ้ม

“ฮ่าฮ่า ได้!”

หานเซี่ยวเทียนนั้นหัวเราะออกมาเสียงดัง ยิ่งมองหยางเฉินก็ยังชอบใจ

เมื่อวานจู่ๆ โรคหัวใจของเขาก็กำเริบจนล้มลงกับพื้น มีคนมากมายเข้ามามุงดู แต่กลับไม่มีใครยื่นมือเข้ามาช่วยเลย และในตอนที่เขากำลังรู้สึกสิ้นหวังอยู่นั้น หยางเฉินก็ปรากฏตัวขึ้น

ถึงแม้มันจะเป็นแค่การเอายาของเขาให้เขากิน

ต่อให้มันเป็นแค่การกระทำง่ายๆ แต่มันก็ได้ช่วยชีวิตของเขาไว้

เขาไม่ได้กลัวตาย แต่ก็ไม่อยากมาตายอย่างไร้ค่าแบบนี้

ดังนั้นเขาจึงรู้สึกซาบซึ้งในบุญคุณของหยางเฉินมาก ทันใดนั้น เขาก็สั่งให้คนไปตามสืบว่าใครเป็นคนที่ช่วยเขาไว้

ความจริงเขาสืบรู้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วว่าเป็นหยางเฉิน แต่ก็เจอกับสหายเก่า ดื่มไปเยอะมาก ลากยาวมาจนถึงวันนี้ถึงได้มาหาด้วยตนเอง

“หยางเฉิน ปีนี้อายุเท่าไหร่แล้ว?”

“ยี่สิบเจ็ดครับ!”

“ดูเธออายุยังน้อย ยังไม่ได้แต่งงานใช่มั้ย? เธอว่าหลานสาวของฉันเป็นยังไงบ้างล่ะ?”

“คุณปู่คะ!!!”

พอหานเซี่ยวเทียนได้เจอหยางเฉิน เขาก็รู้สึกถูกใจมาก จนถึงขั้นอยากจับคู่หยางเฉินกับหานเฟยเฟยเข้าด้วยกัน

หานเฟยเฟยนั้นทำหน้าทั้งโกรธทั้งอาย “คุณปู่คะ เขาแต่งงานไปแล้ว ส่วนนี่ก็คือภรรยาของเขาค่ะ!”

เมื่อวานตอนอยู่ที่งานนิทรรศการ หานเฟยเฟยกับฉินซีก็เคยเจอกันมาแล้ว

“หา?”

หานเซี่ยวเทียนทำหน้าเขินอาย แล้วรีบหันไปพูดกับฉินซีว่า “นี่สาวน้อย ฉันต้องขอโทษจริงๆ! ฉันไม่รู้ว่าหยางเฉินเขาแต่งงานไปแล้ว”

พอเห็นหยางเฉินกับหานเซี่ยวเทียนที่กำลังพูดคุยหยอกล้อกันอยู่ สีหน้าของคนในตระกูลโจวก็ดูแย่ไปตามๆ กัน

ถ้าหากว่าเมื่อก่อน พวกเขาทำตัวดีๆ กับหยางเฉินสักนิด ตอนนี้ก็มีเหตุผลให้เข้าหาผู้นำตระกูลสูงสุดของเหล่ามหาเศรษฐีแห่งเมืองเอกแล้ว

“เจิ้งหยัน นี่คือคุณลุงหัน ยังไม่รีบมาทักทายอีก!”

เจิ้งเต๋อหัวรู้สึกหงุดหงิดอยุ่ในใจ เจิ้งหยันไอ้หน้าโง่ นี่ไม่เห็นรึไงว่าเขานั้นมาพร้อมกับหานเซี่ยวเทียน?

ถึงกับต้องรอให้เขาเรียก ถึงได้รู้ว่าต้องมา

“คุณลุงหัน สวัสดีครับ!”

เจิ้งหยันวิ่งเหยาะๆ เข้ามา พร้อมกับสีหน้าที่ตื่นเต้น

“เจ้าบ้านหาน เขาเป็นลูกชายของผม เจิ้งหยัน ตอนนี้ ผมได้ส่งมอบเจิ้งเหอกรุ๊ปให้เขาดูแลแล้วครับ”

เจิ้งเต๋อหัวพูดไปยิ้มไป

เมื่อเห็นเจิ้งเต๋อหัวแนะนำลูกชายของตัวเองให้หานเซี่ยนเทียนรู้จักแล้ว เมียวเจิ้งอวี่ก็แอบพูดอยู่ในใจว่า แย่แล้ว

เขารู้จักคนอย่างหานเซี่ยวเทียนมากๆ ต่อให้เป็นเมียวเจิ้งอวี่เองก็ตาม นับตั้งแต่รู้จักกับหานเซี่ยวเทียนมานานขนาดนี้แล้ว ก็ยังไม่เคยเข้าหาเขาด้วยตนเองมาก่อนเลย