ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 521

ณ ชั้นหนึ่งในอาคารใหญ่ข้างหยงฟากรุ๊ป ชายวัยกลางคนน่าเกรงขามสี่คนกำลังยืนอยู่หน้าหน้าต่างทรงสูง ต่างคนต่างใช้กล้องส่องทางไกลจับตาดูสถานการณ์ด้านล่าง

ถ้าเย่เทียนอยู่ต้องจำได้แน่ว่าชายวัยกลางคนทั้งสี่ก็คือปลาใหญ่ในแวดวงธุรกิจเมืองเจียงหวยที่เขาเพิ่งเจอที่วิลล่าฉินหยุนเมื่อตอนเย็น

ไห่เหวินคัง เฉียนหย่งซือ เหว่ยฉีจื้อ แม้กระทั่งฉีหยุนเผิงที่โดนอัดซะน่วมก็อยู่!

ยังไงซะพวกเขาก็เป็นจิ้งจอกเฒ่าที่อยู่ในแวดวงธุรกิจมานาน ต่อให้รู้ว่าทั้งตระกูลฉินและตระกูลเจิ้งต่างเอาใจเย่เทียนอยู่ แต่พวกเขาก็อดอยากรู้ที่มาที่ไปของเย่เทียนไม่ได้

และด้วยเหตุนี้ พอออกจากวิลล่าฉินหยุนปุ๊บ พวกเขาก็มารวมตัวกันอีกครั้งโดยไม่บอกฉินโล่หยินและเจิ้งเหวยหวา และรีบร่วมมือกันส่งคนไปสืบภูมิหลังของเย่เทียน

แม้ว่าจนบัดนี้ยังไม่ได้ข่าวคราวอะไรกลับมา แต่พวกเขาย่อมไม่พลาดละครฟอร์มยักษ์ที่รู้กันทั่วเมืองในค่ำคืนนี้

“เหล่าเหว่ย คุณว่าเย่เทียนใช้วิธีอะไรกันแน่?”

“ยังไงซะเจ้าพวกข้างล่างนั้นก็มีฐานะอยู่บ้าง จะยอมเต็มใจคุกเข่าให้เย่เทียนต่อหน้าคนมากมายขนาดนั้นได้ยังไง?”

เฉียนหย่งซือวางกล้องส่องทางไกลในมือลง และหันไปถามเหว่ยฉีจื้อที่ยืนอยู่ข้างๆ

“ผมไม่รู้รายละเอียดหรอก แต่ผมเดาว่ามีความเป็นไปได้แค่สองอย่าง”

เหว่ยฉีจื้อเบ้ปาก และหันไปหยิบแก้วไวน์บนโต๊ะขึ้นมาจิบ ก่อนจะปริปาก “ไม่ข่มขู่ด้วยกำลังก็เอาผลประโยชน์เข้าล่อ ส่วนตัวผมเอนเอียงไปทางข้อแรก!”

“เหล่าเหว่ย ที่คุณพูดมาต่างจากไม่พูดตรงไหน?”

ไม่รอให้เฉียนหย่งซือตอบ ฉีหยุนเผิงด้านข้างก็วางกล้องส่องทางไกลลงเช่นกันและพูดอย่างขมขื่น “คุณดูสภาพผมในตอนนี้ก็น่าจะรู้นะว่าเห็นไอ้หนุ่มเย่เทียนเหมือนพูดง่ายแบบนั้น แต่ถ้าทำให้เขาโมโหจริงๆเขาไม่ยั้งมือแน่”

“หยางหยงฟายังไม่ปรากฏตัว จะบอกว่าจบสิ้นตอนนี้ยังเร็วเกินไป”

ไห่เหวินคังยังคงใช้กล้องส่องทางไกลจับตาดูสถานการณ์ด้านล่าง เขาเอ่ยราบเรียบ “หยางหยงฟารวยจากอะไรทุกคนรู้ดี ถ้าเขาเป็นคนยอมสยบง่ายๆก็ไม่มีทางมีฐานะอย่างในวันนี้หรอก”

“ที่พี่ไห่พูดมาก็ถูก”

เหว่ยฉีจื้อคิดตามและพยักหน้า “คนอย่างหยางหยงฟาร้ายกาจมาก ไม่ยอมจำนนง่ายๆหรอก”

แม้จะพูดเช่นนั้น แต่สี่คนในที่นี้รู้ดีแก่ใจว่านอกจากหยางหยงฟาจะมีไพ่ตายที่เก่งกว่านี้ ไม่อย่างนั้นผลลัพธ์ของเหตุการณ์ในวันนี้คงไม่เปลี่ยนแปลง

ไม่แน่ตอนนี้หยางหยงฟาอาจจะไปหลบสำนึกเสียใจอยู่ที่ไหนก็ได้

“มาแล้ว! หยางหยงฟามาแล้ว!”

ทันใดนั้นไห่เหวินคังที่ยังไม่วางกล้องส่องทางไกลมาตั้งแต่ต้นก็ส่งเสียงเตือนฉับพลัน ทำให้เหว่ยฉีจื้อและฉีหยุนเผิงรีบหยิบกล้องส่องทางไกลขึ้นมาจับตาดูอีกครั้ง

กลับเป็นเฉียนหย่งซือที่รู้สึกว่ามือถือในกระเป๋าสั่นขึ้นมาในเวลานี้ จึงหยิบออกมาดู

“ผมไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”

เมื่อเห็นเนื้อหาข้อความ เฉียนหย่งซือก็รีบหาข้ออ้างถอยออกไป

รอจนเขาเดินพ้นประตูมาแล้วและมาถึงจุดทางออกฉุกเฉิน ก็มีผู้ชายใส่หมวกแก๊ป สวมหน้ากากปิดบังหน้าตาจนมิดมายืนรออยู่ก่อนแล้ว

เมื่อเห็นเฉียนหย่งซือปรากฏตัว ชายหมวกแก๊บก็ล้วงเอาแฟ้มเอกสารสีเหลืองออกจากด้านหลังอย่างรู้ตัวและยื่นให้ ก่อนจะหันหลังจากไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ

เขากวาดสายตามองเอกสารผ่านๆ ทันใดนั้นสีหน้าก็เคร่งเครียดขึ้นมา

ไม่มีเหตุผลอื่น แหล่งข้อมูลของปลาใหญ่ในแวดวงธุรกิจเมืองเจียงหวยที่รวมตัวกันนั้นน่ากลัวมาก ไม่เพียงแต่สืบมาได้ว่าเย่เทียนเป็นเขยแต่งเข้าของบริษัทแซ่เฉินแห่งเมืองเจียงหนัน ยังขุดจนรู้ว่าเขามาจากตระกูลเย่แห่งเมืองจิน