The king of War นิยาย บท 279

“เมื่อก่อนแม่อาจจะเคยโกหกคุณ แต่เรื่องแบบนี้ ฉันจะสามารถโกหกเธอได้ยังไง?”โจวยู่ชุ่ยร้องไห้พร้อมกับพูด

โจวยู่ชุ่ยร้องไห้ฟูมฟายบ่อน้ำตาแตก เหมือนกับว่าได้รับการเหยียดหยามจากหยางเฉินจริงๆ

หยางเฉินที่ฉินซีรู้จัก หยางเฉินนั้นไม่น่าจะพูดคำพูดเหล่านี้ออกมา

แต่ว่ามาคิดว่าหลายวันที่ผ่านมานี้ โจวยู่ชุ่ยเป็นคนดูแลฉินต้าหย่งอยู่คนเดียวทั้งหมด ฉินซีย่อมไม่อาจฝืนทนเปิดเผยออกไปได้

“แม่ เดี๋ยวฉันจะโทรหาหยางเฉินตอนนี้ จัดการเขาอย่างดีสักรอบ!” ฉินซีพูดโดยแกล้งทำหน้าโกรธโมโห

“แค่ด่าเขามันยังไม่พอ!”

“ฉันไม่อยากจะเจอเขาอีก ตัดไม่ให้เขามาเหยียดหยามฉันกับความทุ่มเทแรงกายแรงใจที่ให้กับพ่อคุณ”

“ในระยะนี้ อย่าให้เขามาที่โรงพยาบาลอีก! เขาไม่มีคุณสมบัติ!”

โจวยู่ชุ่ยร้องไห้ไปพูดไป ภายในใจนั้นดีใจเป็นอย่างมาก

เหตุผลที่เธอทำให้วุ่นวายแบบนี้นั้น ก็เพื่อไม่ให้หยางเฉินปรากฏตัวที่โรงพยาบาลอีก

เมื่อกี้นี้ที่หยางเฉินมา ถึงแม้ว่าจะไม่ได้พูดตรงๆออกมา แต่ว่าคำพูดทั้งนอกใน ทั้งหมดนั้นแอบแฝงไปด้วยความสงสัย เรื่องของฉินต้าหย่งนั้นมีความเกี่ยวข้องกับเธอ

ที่สำคัญที่สุดก็คือ ฉินซีและฉินยีมีงาน พวกเธอจะมาโรงพยาบาลเมื่อไหร่ เธอนั้นรู้ดีทั้งหมด

แต่หยางเฉินนั้นน่าจะปรากฏตัวตามใจได้ตลอดเวลา เพียงแค่หยางเฉินนั้นออกจากโรงพยาบาลไปได้ เธอก็จะมีโอกาสลงมือกับฉินต้าหย่งได้มากยิ่งขึ้น

หลังจากที่หยางเฉินกลับมา ฉินซีเองก็โตขึ้นไม่น้อย เป็นธรรมดาที่จะไม่เชื่อคำของโจวยู่ชุ่ยเพียงฝ่ายเดียว

เธออยู่ต่อหน้าโจวยู่ชุ่ย กดโทรศัพท์ไปไปหาหยางเฉิน: “หยางเฉิน คุณมันคนเลว แม่วันวันเอาแต่เฝ้าอยู่ข้างๆพ่อ หักโหมทำอย่างหนักทุกวี่ทุกวัน คุณก็ยังจะมาพูดจาตัดกำลังใจต่อหน้าแม่อีก”

“ทำไมคุณถึงทำแบบนี้? ฉันไม่ฟังคำแก้ตัวของคุณ คุณฟังฉันพูดให้ดี ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุณอย่ามาที่โรงพยาบาลอีก!”

ฉินซีพูดใส่โทรศัพท์ด้วยความโมโหไปอีกชุด จากนั้นก็วางสาย

เยี่ยนเฉินกรุ๊ป สาขาเจียงโจว

หยางเฉินยังคงถือโทรศัพท์ที่ถูกฉินซีวางไปเรียบร้อยแล้ว ด้วยใบหน้างุนงง

เขาหัวเราะอย่างกลุ้มใจและส่ายศีรษะไปมา: “โจวยู่ชุ่ยผู้หญิงคนนี้ จะต้องพูดอะไรไม่ดีโกหกเรื่องของผมต่อหน้าฉินซีแน่ๆ”

ในขณะเดียวกัน ในใจของเขายังมีความรู้สึกจิตใจหดหู่อยู่ไม่น้อย

เวลานี้เอง อยู่ดีๆมือถือของเขาก็ได้รับข้อความเข้ามา เป็นฉินซีที่ส่งมา เนื้อความสั้นมาก เพียงแค่สามคำ: “ขอโทษนะ!”

เดิมทีหยางเฉินที่ยังคงมีความเจ็บปวดรวดร้าวอยู่ภายในใจ พอได้เห็นคำสามคำนี้ ความรู้สึกขุ่นเคืองทั้งหมด ก็มลายหายไปชั่วพริบตา

เขาเข้าใจได้อย่างง่ายดาย ฉินซีทำไมต้องกล่าวขอโทษ ที่แท้ก็รู้ว่าโจวยู่ชุ่ยนั้นใส่ร้ายหยางเฉินด้วยคำพูดไม่ดี

หยางเฉินมีประกายจิตสังหารสะท้อนออกมาจากภายในดวงตา: “โจวยู่ชุ่ยเอ๋ยโจวยู่ชุ่ย คุณนี่มันโง่จนน่าหัวเราะเยาะจริงๆ คิดเหรอว่าไม่ให้ฉันไปโรงพยาบาล คุณจะมีโอกาสลงมือกับพ่อได้?”

ที่โรงพยาบาล ฉันเตรียมคนเฝ้าดูไว้ตั้งนานแล้ว แค่เพียงโจวยู่ชุ่ยลงมือกับฉินต้าหย่ง นั่นก็เป็นเวลาเปิดโปงเธอแล้ว

ที่ทำแบบนี้ อาจจะทำร้ายฉินซีเป็นอย่างมาก

แต่ว่าเจ็บสั้นดีกว่าเจ็บนาน ถ้าให้โจวยู่ชุ่ยลงมือฆ่าฉินต้าหย่งจริงๆ นั่นถึงจะเป็นเวลาที่เศร้าโศกเสียใจที่สุดต่างหาก

เวลานี้เอง ประตูห้องทำงานก็ถูกเคาะอย่างไม่คาดคิด

“เข้ามา!”

เสียงพูดของหยางเฉินจบลง เงาร่างที่คุณเคยก็เข้ามาอย่างเชื่องช้า นั่นก็คือฉินยี

ตอนนี้ บนใบหน้าของฉินยียังคงมีความโมโหหลงเหลืออยู่บางส่วน

“เสี่ยวยี เป็นอะไรไป?”

หยางเฉินเอ่ยปากถามออกไป

ฉินยีกัดฟันพูดออกไป: “พอดีว่า หุ้นส่วนทางธุรกิจหลายที่ เสนอขึ้นมาอย่างกะทันหัน ว่าอยากจะยกเลิกสัญญาที่เซ็นไปแล้วกับพวกเรา”

หยางเฉินขมวดคิ้ว เขารู้สึกถึงความผิดปกติขึ้นมาทันที

เยี่ยนเฉินกรุ๊ปนั้นมีแนวโน้มในการพัฒนาเจริญก้าวหน้าที่ดีมาก ที่เจียงโจวในปัจจุบัน ถึงจะเป็นสี่พรรคสูงสุดแห่งเมืองเจียงโจวก็ตาม ก็ไม่กล้าที่จะเปรียบเทียบกับเยี่ยนเฉินกรุ๊ป

ตอนนี้กลับเกิดเรื่องกับหุ้นส่วนทางธุรกิจหลายที่กะทันหัน เรื่องเสนอยกเลิกสัญญาแบบนี้ด้วยกัน

“โครงการหลายโครงการก็เริ่มเรียบร้อยแล้ว พวกเราลงเงินทุนเข้าไปแล้วมากมาย สมมติว่าตอนนี้จะหยุดความร่วมมือ พวกเราคงจะขาดทุนเป็นจำนวนมาก”ฉินยียังคงพูดต่อไป

“เป็นแบบนี้นี่เอง อย่างนั้นก็ทำตามขั้นตอนทางกฎหมาย ตามข้อตกลงในสัญญา จ่ายค่าชดเชย!”หยางเฉินเอ่ยปากพูด

“เงินชดเชยโอนเข้าเรียบร้อยแล้ว!” สีหน้าของฉินยีค่อนข้างดูไม่ได้

เธอนั้นเดือดดาลขนาดนี้ เป็นเพราะว่าทางด้านฝั่งหุ้นส่วนนั้นเพิ่งจะเสนอเรื่องยกเลิกสัญญาแท้ๆ ก็รีบทำตามสัญญาโอนค่าชดเชยมาซะแล้ว