ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 512

“คุณหุบปากไปไม่ได้เหรอ”

พอเห็นฉีหยุนเผิงด่ากระแทกกระทั้นเย่เทียน เจิ้งเหวยหวาก็ไม่พอใจขึ้นมาทันที และมองค้อนเขาไป

“เหล่าเจิ้ง ผมก็แค่พูดไปอย่างนั้น ต้องโมโหขนาดนี้ด้วยเหรอ”

ฉีหยุนเผิงไม่สนใจสายตาดุดันของเจิ้งเหวยหวาเลยสักนิด เขามองเย่เทียนขึ้นลงหลายรอบ และพูดด้วยท่าทางถึงบางอ้อ “เขาคงไม่ได้เป็นลูกนอกสมรสของคุณหรอกใช่มั้ย”

“ฉีหยุนเผิง!”

เจิ้งเหวยหวาสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างมาก เขาตะคอกเสียงดุดัน “ถ้าคุณไม่ไว้หน้าเพื่อนผมก็บอกมาตรงๆ ไม่ต้องมาพูดจาแดกดันหรอก”

“ทำอะไรกันน่ะ”

พี่ไห่คิ้วขมวดเป็นปม เอ่ยเสียงเข้ม “ทุกคนเป็นเพื่อนเก่าเพื่อนแก่มาสิบกว่าปี จำเป็นต้องทะเลาะกันเพราะคนนอกเหรอ”

ฉีหยุนเผิงกลับไม่รู้จักสงบเสงี่ยมเลยสักนิด เขาพูดด้วยน้ำเสียงกระแนะกระแหน “นั่นน่ะสิ เหล่าเจิ้ง คุณจำเป็นต้องโมโหใส่ผมเพราะคนนอกด้วยเหรอ”

“เหล่าฉี จะเล่นไพ่ก็เล่นไพ่ คุณไม่ต้องพูดมากได้มั้ย”

เฉียนหย่งซือออกหน้าช่วยให้สถานการณ์สงบ ขณะเดียวกันเขาแจกไพ่ให้ทุกคนเพื่อดึงความสนใจ

เจิ้งเหวยหวาเห็นท่า จึงกวาดสายตามองฉีหยุนเผิงด้วยความขมขื่น ก่อนจะเหลือบมองเย่เทียนด้วยความรู้สึกผิด

เขารู้จักพลังของเย่เทียนดี และเพราะเป็นเพื่อนเก่าเพื่อนแก่ที่รู้จักกันมานานหลายปี เขาถึงโต้เถียงกับฉีหยุนเผิงด้วยเหตุและผล เขากับพี่ชายไม่รู้จักกันนานกว่านี้เหรอ ทำให้เย่เทียนโมโหจริงๆแล้วก็ต้องโดนส่งเข้าคุกอยู่ดี

อาจเพราะสาเหตุจากไห่เหวินคัง ฉีหยุนเผิงสงบเสงี่ยมขึ้นเยอะ และตั้งใจเล่นไพ่

เจ้านี่โชคค่อนข้างดี ชนะติดต่อกันหลายตา ได้เงินมาเกือบล้าน

แต่สำหรับทุกคนที่อยู่ที่นี่ จำนวนเท่านี้แค่เงินเล็กน้อย ไม่เก็บมาใส่ใจหรอก

แกร๊ก!

เวลานั้น ประตูห้องถูกเปิดออกอีกครั้ง คนที่เดินเข้ามากลับเป็นคนสนิทของเย่เทียน--ฉินโล่หยิน!

แต่เย่เทียนพอจะเดาเรื่องนี้ได้บ้างแล้ว จึงไม่ได้อึ้งมาก

ยังไงซะคนที่ทุกคนในที่นี้เต็มใจรอและเรียกว่าตาฉิน ใช้นิ้วเท้าคิดก็คิดได้ว่าต้องเป็นตระกูลฉิน ตระกูลไฮโซอันดับหนึ่งอันสมศักดิ์ศรีแห่งเมืองเจียงหนัน

“หนูฉิน ทำไมเป็นเธอที่มาล่ะ คุณปู่ของเธอล่ะ”

ฉินโล่หยินแตกต่างออกไป เดิมทีเธอคิดไม่ถึงว่าเย่เทียนจะมาอยู่ที่นี่ จึงมีใจอยากถาม แต่เหว่ยฉีจื้อกลับหัวเราะและส่งเสียงถามก่อน

“อาไห่ คุณปู่ของหนูเป็นหวัดค่ะ กลัวจะทำให้คุณลุงคุณอาทั้งหลายติดไปด้วย เลยส่งหนูมาเป็นตัวแทนค่ะ”

ฉินโล่หยินได้ฟัง จึงข่มความสงสัยในใจลงและทักทายทุกคนในที่นี้เสียงหวาน

“เอาล่ะ เวลาของทุกคนมีค่า ในเมื่อมากันครบแล้วเรามาเริ่มกันเลยดีกว่า”

ไห่เหวินคังพยักหน้าเล็กน้อย บอกให้เฉียนหย่งซือเก็บไพ่

“ฉันจะไม่เปลืองน้ำลายพูดจาไร้สาระ”

หลังจากฉินโล่หยินนั่งลงแล้ว ไห่เหวินคังถึงปริปากอีกครั้ง “ข้อเสนอของเหล่าเจิ้งเมื่อวานนี้แม้จะเสี่ยงมาก ตอนแรกฉันไม่ค่อยเห็นด้วย แต่….”

“คิดไม่ถึงว่าวันนี้หยงฟากรุ๊ปเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์พอดี และเรื่องในคืนนี้เป็นจุดเปลี่ยนที่ดีมากอย่างไม่ต้องสงสัย”

“ฉันได้ส่งคนไปวิเคราะห์ดูแล้ว ความเป็นไปได้ที่จะยึดครองหยงฟากรุ๊ปในจังหวะนี้สูงมาก ไม่แน่อาจจะเบนความสนใจของทุกคนออกจากเหล่าเจิ้งได้”

“ขอบคุณครับพี่ไห่”

เจิ้งเหวยหวายิ้มออกในบัดดล และรีบลุกขึ้นขอบคุณ

เย่เทียนกลับตรงกันข้าม สีหน้าเขาประหลาดขึ้นมา คำพูดนี้ของไห่เหวินคังเผยข้อมูลออกมาไม่น้อยเลย

มิน่าล่ะเวลานี้เจิ้งเหวยหวาไม่อยู่จัดการปัญหาต่างๆในบริษัทแซ่เจิ้ง ที่แท้เขาอยากจะรวมหัวกับคนพวกนี้ทลายหยงฟากรุ๊ป ในเวลาเดียวกับที่เบี่ยงเบนความสนใจจากทุกคนยังหาเงินได้ด้วย

เกรงว่าที่จู่ๆเจิ้งเหวยหวาพาเขามาคงเพราะความบาดหมางระหว่างเขาและหยางหยงฟาที่รู้กันทั่วบ้านทั่วเมืองนั่นแหละ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่