ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 383

“กรี๊ด!”

เมื่อมองผ่านหน้าต่างกระจกไปยังแม่น้ำที่อยู่ไกลร้อยเมตร เฉินหวั่นชิงไม่หลงเหลือสีหน้าที่เย็นชาแบบประธานสาวอีกแล้ว ตกใจจนหน้าถอดสี กรี๊ดออกมาไม่ยอมหยุด

“ที่รัก! ไม่ต้องกลัว!”

เย่เทียนตะโกนออกมาด้วยสีหน้าที่ซีดเซียว “อย่าเพิ่งขยับ ปลดเข็มขัดออกให้เบาที่สุด!”

“เร็วเข้า! รถมันกำลังจะตกลงไปแล้ว!”

เย่เทียนได้ขับเคลื่อนชี่ทิพย์แล้วตะโกนคำนั้นออกมา มันจึงทำให้เฉินหวั่นชิงที่กำลังตกใจตั้งสติได้อีกครั้ง

สถานการณ์ในตอนนี้ค่อนข้างคับขัน ตัวรถกว่าครึ่งได้หลุดออกไปนอกสะพานแล้ว ส่วนที่ยึดเกาะกับพื้นสะพานก็กำลังสั่นไหว

ใต้สะพานนั้นเป็นแม่น้ำที่อยู่ต่ำลงไปเป็นร้อยเมตร ถ้าตกลงไปทั้งคนทั้งรถ มันก็จะเกิดเป็นแรงกระแทกอันมหาศาล ต่อให้ดวงดีไม่ตายก็คงจะบาดเจ็บสาหัสอยู่ดี!

“ยะ เย่เทียน…..ชะ ช่วยด้วย…”

หลังจากสติแตกไปครั้งแรก เฉินหวั่นชิงที่ตกใจจนควบคุมสติไม่ได้ เหมือนจะคว้าความหวังสุดท้ายที่สามารถช่วยชีวิตของตนได้ ตะโกนออกมาอย่างจนปัญญา

“ที่รัก! ใจเย็นๆ! ตอนนี้คุณต้องตั้งสติให้เร็วที่สุด!”

เย่เทียนพูดย้ำอย่างมีสติ “ตอนนี้คุณใช้แรงที่น้อยที่สุดค่อยๆ ปลดเข็มขัดออก”

ตอนนี้ร่างกายของเขาได้เอียงไปที่หน้าต่างแล้ว พยายามรักษาสมดุลของรถเอาไว้ แต่ถ้าดูจากการเคลื่อนไหวของรถ มันก็สามารถตกลงไปได้ทุกเมื่อ

“อะ โอเค”

เฉินหวั่นชิงใจเย็นลงมาก ยื่นมือออกมาด้วยสีหน้าที่ซีดเซียว ต้องการที่จะปลดเข็มขัดออก

แต่ทว่า ตอนนี้การที่ตัวรถสามารถยันอยู่ได้ก็เป็นเพราะยืดเกาะกับพื้นถนน ต่อให้เป็นการเคลื่อนไหวที่เบาที่สุดมันก็ยังทำให้ร่างกายทุกส่วนต้องขยับตาม ทำให้รถนั้นโยกแรงยิ่งกว่าเดิม

“ที่รัก! เบากว่านี้! เบากว่านี้!”

เย่เทียนรีบพูดเตือน ต่อให้เป็นแดนฝึกพลังชั้นหกของเขาในตอนนี้ ถ้าตกลงไปก็ไม่มีอะไรดีเหมือนกัน

“เย่เทียน ฉะ ฉันทำไม่ได้ ตอนนี้สองขาของฉันหมดแรง มือก็ออกแรงไม่ได้”

เฉินหวั่นชิงเอามือลงอย่างสูญเปล่า ดวงตาที่สวยงามถูกบดบังด้วยม่านหมอก น้ำเสียงก็เริ่มสะอื้นออกมา

“ไม่เป็นไร! มีผมอยู่ คุณไม่ต้องกลัวนะ!”

เย่เทียนรีบพูดให้กำลังใจ “มา คุณอย่าเพิ่งขยับ หายใจลึกๆไปพร้อมกับผมนะ”

“ฉันทำไม่ได้! ตอนนี้รถมันกำลังจะตกลงไปแล้ว เราควรทำยังไงดี?!”

น้ำเสียงของเฉินหวั่นชิงเริ่มสั่นขึ้นมานิดหน่อย เห็นได้ชัดว่าเธอทนต่อแรงกดดันแบบนี้ไม่ไหว

“ไม่ครับไม่ ที่รัก น้ำหนักของคุณยังไม่ถึงร้อยปอนด์เลย คุณตัวเบาขนาดนี้รถมันไม่มีทางตกลงไปได้หรอก”

“เย่เทียน เราไม่ได้กำลังจะตายจริงๆ ใช่มั้ย?”

เฉินหวั่นชิงแทบจะสิ้นหวังแล้ว ตัวรถยังคงเคลื่อนไหวไม่ยอมหยุด ถ้ามีการขับแม้แต่นิดเดียว ไม่แน่รถก็อาจจะตกลงไปทันที ผลที่ตามมาแค่คิดก็รู้

“ไม่หรอกครับ! ผมไม่มีทางให้เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นเด็ดขาดครับ!”

เย่เทียนส่ายหน้าเบาๆ “ที่รัก คุณอย่าคิดอะไรเพ้อเจ้อ เราไม่มีทางตกลงไปแน่นอนครับ”

“ผมแต่งงานกับคุณมานานขนาดนี้ ห้องหอยังไม่ได้เข้าเลย สวรรค์ไม่มีทางปล่อยให้ผมตายอย่างอึดอัดแบบนี้หรอกครับ”

“ผมยังไม่อยากตาย ยังมีอะไรอีกมากมายที่ผมอยากทำ!”

เฉินหวั่นชิงทนต่อไปไม่ไหวอีกแล้ว น้ำตาที่แวววาวได้ไหลรินออกมา “เย่เทียน คุณเก่งมากไม่ใช่เหรอ? ถ้าคุณสามารถพาฉันออกไปได้ ฉันจะเข้าหอกับคุณโอเคมั้ย? ฮือๆ….”

“ที่รัก ถ้าอย่างนั้นคุณก็ค่อยๆ ปลดเข็มขัดออก แล้วผมจะพาคุณออกไปทันที”

เย่เทียนถึงกับอึ้ง จากนั้นก็ส่ายหัวด้วยความจนใจ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่