มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 12

ซาเวียจ้องมองเงินที่กระจัดกระจายอยู่เต็มพื้น

เธอรู้สึกสับสนเอามากๆ

เธอไม่เคยคิดไม่เคยฝันมาก่อนว่าถุงขยะของเจอรัลด์จะมีเงินกองโตอยู่ในนั้น!

“อะไรกัน? เงินนี้พวกนี้…”

ซาเวียไม่รู้ว่าเธอจะต้องคิดยังไงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ “เจอรัลด์ คุณได้เงินพวกนี้นี้มาจากไหน”

เจอรัลด์ไม่สนใจซาเวีย

เขาค่อยๆลงไปนั่งยองๆก่อนที่จะหยิบเงินหนึ่งแสนดอลลาร์ขึ้นมาจากพื้น

“เธอจะสนใจทำไมล่ะ? เมื่อกี้เธอไม่ได้พูดหรอกเหรอว่าฉันไม่คู่ควรกับคนอย่างเธอเพราะฉันมันเป็นแค่คนเก็บขยะนั่น?”

หลังจากนั้นเจอรัลด์ก็หันหลังเพื่อจะเดินจากไป

ตอนนี้ซาเวียเริ่มหมดความอดทนแล้ว

ถ้าเจอรัลด์เป็นยังคนจนจริง ๆ และถ้าเขาซื้อกระเป๋าด้วยบัตรของนักช้อปแบบครั้งเดียวจริง ๆ ซาเวียจะไม่รู้สึกเสียดายเลยที่พวกเขาต้องเลิกกัน

เธอจะไม่มีวันเสียใจกับการกระทำของเธอเลย!

แต่ทว่าตอนนี้เจอรัลด์มีเงินสดอยู่หนึ่งแสนดอลลาร์...

“เจอรัลด์หยุดนะ! นายควรอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นตอนนี้ให้ฉันเข้าใจจะดีกว่า ไม่งั้นฉันจะกรี๊ด!” ซาเวียตะโกนขณะที่เธอกระโดดอย่างบ้าคลั่ง

เธอต้องหาความจริงให้ได้

เธอไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงกลัวได้ขนาดนั้นที่เจอรัลด์กลายเป็นคนรวยในชั่วข้ามคืน

กรี๊ดเหรอ?

ฮ่าฮ่าฮ่า

รอยยิ้มที่ข่มขื่นนั้นปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเจอรัลด์อีกครั้ง ก่อนที่เขาจะพูดว่า “ซาเวียเธออยากทำอะไรก็ทำเลย”

“อ๊าา! ช่วยด้วย! ช่วยฉันด้วย! มีคนพยายามจะข่มขืนฉัน!” ซาเวียกรีดร้องดังที่สุดเท่าที่จะทำได้

แม้ว่าตอนนี้จะเป็นเวลาดึกแล้ว แต่ก็ยังมีคู่รักในมหาวิทยาลัยหลายคู่ที่ออกมาเที่ยวเล่นด้วยกัน

ทันทีที่พวกเขาได้ยินเสียงกรีดร้องของซาเวียพวกเขาก็มองไปที่ทะเลสาบทันที

“บ้าเอ๊ย!”

เจอรัลด์ไม่เคยคิดมาก่อนว่าซาเวียจะกรีดร้องขอความช่วยเหลือและบอกว่าเขาพยายามจะข่มขืนเธอ!

“ซาเวียเธอกำลังจะทำอะไรน่ะ? โอเคเธอชนะแล้วฉันยอมแพ้” เจอรัลด์รีบกลับไปหาซาเวียก่อนจะบอกให้เธอหุบปาก

“เจอรัลด์ฉันแค่อยากรู้ว่าทำไมนายถึงมีเงินสดหนึ่งแสนดอลลาร์! บอกความจริงมาเดี๋ยวนี้!” ซาเวียกล่าวขณะที่เธอขมวดคิ้ว

เจอรัลด์หมดความหวังในตัวผู้หญิงคนนี้แล้ว

เขาไม่อยากมีอะไรข้องเกี่ยวกับเธออีกแล้ว

ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะโกหกต่อเพื่อให้เธอยอมแพ้เขาซะ

“โอ้ ฉันต้องคืนเงินหนึ่งแสนดอลลาร์นี้ให้ใครบางคนน่ะ ฉันไม่ได้บอกเธอเกี่ยวกับเด็กสาวที่ฉันช่วยชีวิตเมื่อสองสามวันก่อนเหรอ นอกจากให้บัตรนักช็อปแล้วพวกเขายังตัดสินใจที่จะให้รางวัลเป็นเงินสดจำนวนหนึ่งหมื่นดอลลาร์อีกด้วย นั่นล่ะนะพวกเขาให้เงินฉันมากเกินไปและให้เงินหนึ่งแสนดอลลาร์แทน นั่นคือเหตุผลว่าทำไมฉันถึงจะคืนเงินเก้าหมื่นให้พวกเขา!” เจอรัลด์กล่าวด้วยความจริงใจ

ในที่สุด ซาเวียก็ได้เข้าใจสถานการณ์ทั้งหมด

อย่างแรกเลย เธอรู้ว่าเจอรัลด์ไม่ใช่คนโกหกเก่ง

อย่างที่สองถ้าเจอรัลด์กลายเป็นคนรวยในชั่วข้ามคืนจริง ๆ ทำไมเขายังแต่งตัวสบาย ๆ แบบนี้อีกล่ะ?

เขาดูไม่เหมือนคนรวยเลยแม้แต่นิด

หลังจากได้ฟังคำอธิบายของเจอรัลด์ในที่สุดทุกอย่างก็ดูเข้าที่เข้าทาง

ในที่สุดทุกอย่างก็ดูสมเหตุสมผลมากในตอนนี้

"ฉันเข้าใจแล้ว พูดอีกอย่างนึงคือนอกเหนือจากเงินสดหนึ่งหมื่นดอลลาร์แล้วคุณไม่เหลืออะไรเลย!”

ซาเวียหายใจเข้าลึก ๆ พร้อมกับคิดว่าในที่สุดเธอก็สามารถปล่อยเจอรัลด์ ไปได้โดยไม่เสียใจเลย

“ถ้าเธอพอใจแล้วฉันจะไปแล้วนะ”

หลังจากนั้นเจอรัลด์ก็เดินจากไปพร้อมกับเงินหนึ่งแสนดอลลาร์ในมือ

“คนยากจนก็ยังคงเป็นคนยากจนอยู่วันยังค่ำ! ฉันกลับไปหายูริของฉันจะดีกว่า!”

ซาเวียยืนมองเจอรัลด์ด้วยสายตาที่ดูถูกแล้วรีบเดินจากไปเช่นกัน

เจอรัลด์อดไม่ได้ที่จะรู้สึกทุกข์ใจมากหลังจากที่เขาฝากเงินเข้าเครื่องเอทีเอ็มไป

ซาเวียเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงและเขาจำเธอคนเดิมแทบไม่ได้เลย

ซาเวีย ซาเวีย

ถ้าเธอลืมกระเป๋า Hermes ใบนั้นได้และถ้าเธอไม่สนใจว่าเขาจะมีเงินหรือไม่เขาก็คงไม่คิดจะกลับไปคบกับเธอหรอก

ท้ายที่สุดเจอรัลด์ไม่ได้มีเพียงหนึ่งหมื่นดอลลาร์ เขามีเงินนับหมื่นเป็นของเขา!

อาา!

เจอราลด์ถอนหายใจขณะที่เขากำลังเดินกลับหอพัก

เป็นเวลาเดียวกันกับโทรศัพท์มือถือของเขาที่ดังขึ้นมา

เป็นโทรศัพท์จากนาโอมิ

“เจอรัลด์นายอยากกินเค้กไหม? ถ้าอยากกินก็แวะมาที่หอพักหญิงนะ ! ฉันเอาไปให้นาย!”