เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 716

บทที่ 715 ฝนตกแล้ว

ถูกหานชิงพูดแบบนี้ พยาบาลเริ่มไม่ค่อยแน่ใจแล้ว เธอเม้มปากสีแดงของเธอ จากนั้นจ้องดูรูปนั้นอยู่สักพัก ถึงพูดเบาๆ ว่า : “เอาแบบนี้ละกัน พวกคนป่วยก็ต่างกำลังพักผ่อน คุณเข้าไปหาคนเดียว ระวังท่าทางหน่อยก็ไม่เป็นไร สุภาพบุรุษท่านนี้ก็พูดไว้ไม่ผิด จากนั้นพวกเขาก็ต่างเหนื่อยมากแล้ว แน่นอนว่าต้องมีความแตกต่างจากในรูป ก็ไม่แน่…...ฉันดูไม่ออกนะ? ”

พูดจบ พยาบาลสาวก็ชำเลืองมองรูปนั้น

ผู้ชายในรูปหน้าตาดี เป็นผู้ชายประเภทที่มองครั้งเดียวก็ลืมไม่ลง ถ้าหากในบรรดาผู้ที่ช่วยชีวิตมาเมื่อกี้มีหน้าตาแบบเขา พยาบาลสาวรู้สึกว่าตัวเองต้องลืมไม่ลงแน่ๆ

แต่ว่า…...ข้อสังเกตของหานชิงทำให้เธอก็ไม่แน่ใจขึ้นมา

คนกำลังตามหาญาติอยู่ เธอก็ไม่สามารถตัดสินอย่างลวกๆ ได้หรอก

“ขอบคุณนะ งั้นพวกเราไปหาดู ”หานชิงยื่นมือเอาโทรศัพท์ของหานมู่จื่อเก็บเข้าไป จากนั้นค่อยๆ ผลักไหล่ของเธอ : “ค่อยๆ นะ เดี๋ยวพี่ไปดูเป็นเพื่อนเธอ”

หานมู่จื่อพยักหน้าที่ซีดเผือดของเธอ : “โอ โอเค”

ปลายเสียงของประโยคนี้มีความสั่นเล็กน้อย หานชิงโอบไหล่เธอแล้วเดินไปในห้องผู้ป่วย เพราะอุบัติเหตุครั้งนี้ รอบๆ นี้มีแต่โรงพยาบาลนี้โรงพยาบาลเดียว แล้วอีกอย่างยังเป็นโรงพยาบาลที่ไม่ได้ใหญ่โตอีกด้วย เพราะฉะนั้นเตียงมีจำกัด ได้แต่เพิ่มจำนวนเตียงในห้องผู้ป่วยเท่านั้น แม้มีเพิ่มมาที่ทางเดินแล้ว

หานชิงพาหานมู่จื่อค่อยๆ ดูไป แต่ยังไงก็ไม่เห็นคนที่ท่าทางคุ้นเคย

หานมู่จื่อไม่ยอมแพ้ ตอนจำก็ไม่ได้พูดอะไร หาดูอย่างเงียบๆ รอบแล้วรอบเล่า ก็ไม่เห็นมีเย่โม่เซิน เธอก็หาอีกรอบ กลัวว่าเมื่อกี้ตัวเองทำพลาดไป

รอบที่หนึ่ง……

รอบที่สอง……

รอบที่สาม……

ก็ไม่รู้ว่าหากี่รอบแล้ว หานมู่จื่อก็ยังหาอยู่ หานชิงทนไม่ไหวแล้วจริงๆ ลากมือที่เรียวยาวของเธอ บังคับให้เธอหยุดลง

“ไม่ต้องหาแล้ว เย่โม่เซินไม่ได้อยู่ที่นี่”

หานมู่จื่อ มู่จื่อ：“……”

เธอเงยหน้า สายตาตกใจมองลงไปที่หน้าของหานชิง

“พี่ชาย อาจจะเป็นเพราะพวกเราหาไม่ทั่ว ถ้าหากเขาไม่ได้อยู่ที่นี่…..งั้นเขาจะไปไหนได้? ”

ปัญหานี้ หานชิงหมดปัญญาจะตอบเธอ แล้วก็ตอบไม่ได้ ได้แต่เม้มริมฝีปากบางๆ จับไหล่ของเธอ : “น้องสาวโง่ ตอนนี้ดึกมากแล้ว ทีมค้นหาและกู้ภัยจะไม่เริ่มการช่วยเหลือจนกว่าจะถึงวันพรุ่งนี้ พวกเราหาที่นี่มาหกเจ็ดรอบ ก็มองไม่เห็นเงาของเย่โม่เซิน”

“ถูกต้อง…… ” หานมู่จื่อพยักหน้า “แค่หาไม่เจอ พวกเราอาจจะดูไม่ถี่ถ้วนเอง หรือว่า…….พวกเราไปถามพยาบาลอีกรอบ? ”

ท่าทางที่หลอกตัวเองแบบนี้ หานชิงหมดปัญญาจริงๆ “อย่าโง่อีกเลย คนที่ช่วยกลับมาก็อยู่ที่นี่ หาที่นี่ไม่เจอ งั้นก็ไม่มี ตอนนี้เธอจะทำ ก็คือหาที่พักผ่อน พรุ่งนี้ตื่นนอนแล้ว พวกเราค่อยไปดูพร้อมกับทีมกู้ภัย”

ไม่คาดคิด สายตาของหานมู่จื่อและอารมณ์ก็เย็นลง เย็นลงทำคนสงสัย ซูจิ่วที่อยู่ข้างๆ

“ใช่แล้วคุณมู่จื่อ ร่างกายสำคัญ ดูแลตัวเองให้ดี ถึงแม่แรงหาคุณชายเย่ ”

เขาพูดแบบนี้เพื่อหวังว่ามู่จื่อจะดูแลตัวเองกลับโรงแรมไปพักผ่อน แต่ใช้เคล็ดลับเดียวกัน จะสามารถใช้สองครั้งได้ยังไง? หานมู่จื่อได้ยินคำพูดของเขาแล้ว ก็พยักหน้า

“ฉันนอนไม่หลับอ่ะ”