เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่ นิยาย บท 722

บทที่ 721 นี่คือโอกาสที่ดีที่สุด ที่คุณจะกลับไปตระกูลเย่

เมิ่งเส่โยว ยังรู้สึกว่า ตัวเองเท่านั้น เป็นคนที่เหมาะสมกับเย่โม่เซินมากที่สุด ตระกูลเย่มีธุรกิจใหญ่โต และตอนนั้นเธอเคยใช้ฐานะของตัวเองตรวจสอบแล้ว รู้ว่าของเย่โมเซินกับเย่หลิ่นหานทั้งสองพี่น้องมีความสัมพันธ์ที่แย่มาก และยังได้รู้บางเรื่องที่เกี่ยวกับตระกูลเย่ ที่ไม่มีใครรู้อีกด้วย

ดังนั้น เธอจึงรู้สึกว่า ตัวเองเหมาะกับเย่โม่เซินมากกว่า

เลยทำให้ตอนที่แผนการของตัวเอง โดยเย่โม่เซินจับได้ เธอกอดแขนของเขาไว้โดยตรง แล้วพูดว่า “เมื่อเทียบกับเสิ่นเฉียวแล้ว ฉันเหมาะกับคุณมากกว่า คุณกลับมาที่ตระกูลเย่ เพื่อทวงอำนาจคืนไม่ใช่หรือ? ฉันทำได้! เพียงแค่คุณคบกับฉัน ฉันกับทั้งตระกูลหาน จะช่วยคุณอย่างเต็มที่ ถึงเวลานั้น ตระกูลเย่ก็เป็นสมบัติในกระเป๋าคุณ เย่หลิ่นหานนั่น ฉันก็สามารถช่วยคุณกำจัดออกไปได้!”

เธอรู้สึกว่า สำหรับผู้ชายแล้ว อำนาจและการงานสำคัญมากกว่า

เมื่อเทียบกับผู้หญิงอย่างเสิ่นเฉียว ที่ตั้งท้องลูกของคนอื่นแบบนั้น เย่โม่เซินจะต้องเลือกเธอโดยไม่ลังเลแน่นอน!

แต่เธอคิดผิดแล้ว หลังจากที่เธอพูดอย่างนี้แล้ว เย่โม่เซินกลับยิ้มเยาะแล้วผลักเธอออกไป เธอก้าวถอยหลังแล้วล้มกองอยู่บนพื้นเย็น มองเขาอย่างเหลือเชื่อ

“คุณไม่ยอม? เพราะอะไร?? หรือคุณไม่ต้องการที่จะจับทุกอย่างของตระกูลเย่อยู่ในกำมือเหรอ? คุณไม่อยากจะแก้แค้นหรือ?”

แววตาที่เย่โม่เซินมองเธอ ราวกับมองคนตาย โดยไม่มีความอบอุ่นความรู้สึกใดๆเลย

“เหอะ คุณประเมินตัวเองสูงเกินไป หรือดูถูกฉัน? ตระกูลเย่ฉันจะต้องได้มาแน่นอน แต่ฉัน เย่โม่เซิน รังเกียจความช่วยเหลือของผู้หญิง แค่อำนาจตระกูลหานอันน้อยนิดของคุณ ฉันไม่เห็นมันอยู่ในสายตาเลยจริงๆ”

จองหอง!

จองหองยิ่งนัก!

ในเวลานั้นความคิดของหานเส่โยวก็เป็นเช่นนี้แล้ว เย่โม่เซินไม่แยแสในความช่วยเหลือของเธอเลย รู้ว่าตัวเองโดนปฏิเสธแล้ว แต่หานเส่โยวก็ยังคงอดไม่ได้ที่จะคลั่งไคล้ผู้ชายคนนี้

เย็นชา แน่วแน่ เด็ดขาด

แม้จะรู้ว่าเขาไม่สนใจตัวเองเลยสักนิด แต่เธอก็ยังคงรักเขาอย่างบ้าคลั่ง

ดังนั้นเธอจึงดูแลเอาใจใส่สารพัด ไม่ว่าอีกฝ่ายจะปฏิบัติกับตัวเองอย่างไร

แต่ตอนที่เธอยังไม่ได้แสดงความสามารถอะไร ตัวตนของเธอในฐานะคุณหนูแห่งตระกูลหาน ก็ถูกจับได้แล้ว

ไม่นาน เธอก็ถูกขับออกจากตระกูลหาน สูญเสียฐานะคุณหนูใหญ่แห่งตระกูลหาน เร่ร่อนไปตามท้องถนน

เพราะตัวเธอสวมรอย หานชิงบอกว่า เห็นแก่ความสัมพันธ์ของเธอกับเสิ่นเฉียวในเมื่อก่อน จะไม่ส่งเธอไปที่สถานีตำรวจ แต่ทุกอย่างที่ตระกูลหานให้เธอ เธอห้ามเอาไปสักชิ้น

เมิ่งเส่โยว สูญเสียทุกอย่าง เร่ร่อนไปตามท้องถนน ไม่มีที่ไป สุดท้าย...... ก็ต้องกลับไปที่บ้านของพ่อผีพนันเท่านั้น

ตามที่คาด เพิ่งเข้าไปก็โดนตบตีทันที เธอถูกตบตีจนเลือดอาบหน้า ยังไม่มีเงินไปรักษาที่โรงพยาบาล

ต่อมา.....เมิ่งเส่โยวไม่กล้าอยู่ที่บ้านอีก ไม่มีที่ไป จึงต้องออกไปหางานทำ เพราะเคยชินกับการเป็นคุณหนูแห่งตระกูลหาน เธอพบว่างานหลายอย่างทำไม่เป็นแล้ว อีกอย่าง ไม่ใช่รังเกียจว่าสกปรก ก็รังเกียจว่าเหนื่อยเกินไป ดังนั้นจึงถูกไล่ออกด้วยสาเหตุต่างๆ หรือก็คือตัวเองที่ทำได้ไม่ถึงครึ่งวัน ก็ไม่ทำเสียเลย

หลังจากนั้น เธอหาเงินไม่ได้สักบาท ยังโดนเจ้าหนี้ของพ่อมาทวงถึงบ้าน แล้วถูกลากเข้าไปในบาร์......

อดีตไม่อาจรำลึกถึงได้ รำลึกช่วงเวลานั้น เมิ่งเส่โยวเหมือนตายทั้งเป็นจริงๆ

เธอรู้สึกว่า ตัวเองตกจากฟ้าร่วงหล่นสู่เหวในชั่วข้ามคืน ก็เพราะเสิ่นเฉียว

เธอต้องอิจฉาที่ตัวเองแย่งเย่โม่เซินไปแน่ๆ เลยแก้แค้นเธอ แย่งฐานะของเธอ หลังจากนั้นทำให้เธอ......ถูกกระทำแต่ละอย่าง......

ทุกครั้งที่นึกถึง เต็มไปด้วยน้ำตาทรมาน

ตอนนี้ได้เห็นเธอสูญเสียเย่โม่เซิน เมิ่งเส่โยว สาแก่ใจยิ่งนัก นี่ก็คือจุดจบที่เธอทำร้ายตัวเอง

แต่น่าเสียดาย เย่โม่เซิน......

เมิ่งเส่โยว ลูบไล้ไปตามคิ้วที่มุ่งมั่นหล่อเหลาของชายหนุ่มในภาพถ่าย หัวเราะเสียงเบา

“ถ้าคนข้างๆของคุณคือฉันในตอนแรก มันจะดีมากแค่ไหน วันนี้ก็จะไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นแล้ว”

ส่วนอีกด้านหนึ่ง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาวมือสองของคุณชายเย่