มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง นิยาย บท 61

ตุบบบ!

ร่างกายขนาดใหญ่ร่วงตกลงมา สะเทือนจนพื้นดินเกิดการสั่นไหวเล็กน้อย

บอดี้การด์ที่อยู่ทั้งสองข้างก็ยังคงยืนอยู่กับที่ และตะลึงงันไปหมด

นี่คือลูกเขยที่มาอยู่กับฝ่ายหญิงที่ไม่ได้เรื่องที่สุดในเมืองเจียงหนานไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึงได้เก่งกาจมากขนาดนี้?

บอดี้การ์ดคนหนึ่งตั้งสติกลับคืนมาได้ เมื่อมองเห็นมู่เซิ่งกำลังจะเดินไป ก็รีบกัดฟัน และชกหมัดไปที่ศีรษะของเขาอย่างรุนแรง “แม่งสิ! ยังกล้าที่จะลงมือก่อนอีก? รนหาที่ตายจริง ๆ! ”

พลังหมัดโหมกระหน่ำ

มู่เซิ่งหรี่ตาลงเล็กน้อย และก็เคลื่อนไหวในทันที

ความเร็วของเขานั้นเหนือกว่าบอดี้การ์ดคนนี้ ขณะที่พลิกตัวหลบหมัดนี้ มืออีกข้างหนึ่ง ก็ราวกับผีสาง แตะไปที่บนไหล่ของบอดี้การ์ด

นิ้วทั้งห้าออกแรงบีบเต็มที่

แคร็กก! แคร็กก! แคร็กก!

เสียงของกระดูกแตกหักราวกับเสียงถั่วระเบิด ดังขึ้นในทันที

“อ้า มือของฉัน! มือของฉัน! ”

บอดี้การ์ดมีสีหน้าที่เจ็บปวดทรมานอย่างที่สุด หมัดที่เขาชกออกไปนั้น เวลานี้คิดไม่ถึงว่าจะเหมือนกับเส้นหมี่ ที่อ่อนยวบวางอยู่บนไหล่ เมื่อบอดี้การ์ดอีกสองคนมองเห็น ก็อดไม่ได้ที่จะสูดหายใจลึก แขนข้างนี้ของเขานั้น คิดไม่ถึงว่าจะถูกหักลงอย่างซึ่งหน้า

นี่เป็นพลังที่น่าสะพรึงกลัวระดับไหนกันเชียว?

เขาก็แค่เป็นลูกเขยที่มาอยู่กับฝั่งผู้หญิงเท่านั้นเอง!

บอดี้การ์ดที่เหลือต่างยืนอยู่ที่สองข้าง มองดูคนที่ตายไปหนึ่งและบาดเจ็บอีกหนึ่งบนพื้นแล้ว ก็ไม่กล้าที่จะเคลื่อนไหว

มู่เซิ่งไม่แม้แต่จะมองไปที่พวกเขา ยกขาขึ้นแล้วก็ข้ามผ่านร่างของบอดี้การ์ดนั้นไป

เวลานี้ ภายในห้องโถง

เสียงโห่ร้องยินดีก็ยังคงมีอยู่อย่างไม่หยุด เพียงแต่สีหน้าท่าทางของจางเหวินเจี๋ยในตอนนี้นั้น มันช่างย่ำแย่อย่างที่สุด

“เจียงหว่าน ตกลงว่าฉันเทียบไม่ได้กับไอ้ขยะนั่นตรงไหนกันแน่? ”

ทุกคนสีหน้าแข็งทื่อไปกันหมด

จางเหวินเจี๋ย เหมือนจะโมโหขึ้นแล้ว

“เจียงหว่าน เธอรีบตอบรับไปสิ โอกาสดีแบบนี้แล้ว หากพลาดพลั้งไปก็จะไม่มีอีกแล้วนะ”

“ใช่เลย ต่างก็เป็นเพื่อนร่วมชั้นสมัยมัธยมทั้งนั้น เดิมทีเขาก็เคยตามจีบเธอ ตอนนั้นเธอเองก็ยังชื่นชอบเขามากด้วยไม่ใช่เหรอ? ”

“เขาตั้งใจเตรียมตัวอย่างดีมาเป็นเวลานาน หากเธอกลับปฏิเสธ จะไม่รู้สึกผิดต่อเขาเลยหรืออย่างไร? “

เพื่อนร่วมชั้นสมัยมัธยมพากันตำหนิ ในสายตาของพวกเขาแล้ว ต่างก็รู้สึกว่าเจียงหว่านไม่เข้าใจหลักการเหตุผลอะไรเสียเลย

เจียงหว่านมีสีหน้าเย็นชา ความรู้สึกดีต่อจางเหวินเจี๋ยที่เคยอยู่ในจิตใจนั้น ได้สูญสิ้นไปตั้งนานแล้ว

เพื่อทำให้ตัวเธอตอบตกลง จึงไม่ลังเลที่จะตีสนิทสานสัมพันธ์กับแม่ของเธอและเพื่อนร่วมชั้นรอบกายเธอให้มาเข้าข้าง โดยการบีบบังคับลักษณะนี้ ช่างไม่ต่างกับคนหน้าด้านที่ไร้เหตุผลเลย

“นายถามฉันว่านายเทียบไม่ได้กับมู่เซิ่งตรงจุดไหนเหรอ? ”

เจียงหว่านสีหน้าโกรธจัด และพูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า: “ในสายตาของฉันแล้ว ไม่ว่าจุดไหนนายก็เทียบกับเขาไม่ได้เลย! ”

“คุณ----”

จางเหวินเจี๋ยสีหน้าตกตะลึง แล้วก็ขาวซีดไปในที่สุด

เขาคิดไม่ถึงจริง ๆ ว่า เจียงหว่านจะหลงรักไอ้ขยะนั่นมากขนาดนี้เลย!

“คุณนี่ช่างแย่มากที่ไม่รู้จักรองรับน้ำใจของคนอื่นเลย! คุณรู้ไหมว่าที่ฉันตามจีบคุณนั้น ต้องเสียเงินไปมากเท่าไร? “ จางเหวินเจี๋ยชี้ไปที่เจียงหว่านแล้วตำหนิอย่างโกรธแค้น “ในเมื่อคุณไม่ตกลง พวกสิ่งของเหล่านี้ คุณจะต้องชดใช้ให้กับฉัน! ”

“ฉันไม่ได้ใช้ให้นายจัดเตรียมสิ่งของพวกนี้สักหน่อย! ”

เจียงหว่านพูดขึ้นอย่างเย็นชา แววตาเยือกเย็น ยิ่งหนักขึ้นหนักขึ้นไปอีก

คนที่ตามจีบถูกปฏิเสธ กลับกลายเป็นว่าเธอจะต้องเสียค่าชดใช้เองอย่างนั้นเหรอ?

ความรู้สึกของเธอต่อจางเหวินเจี๋ยนั้น ย่ำแย่ลงไปถึงจุดขีดสุด หากรู้ล่วงหน้า ก็จะไม่มาเข้าร่วมงานเลี้ยงรุ่นเพื่อนร่วมชั้นแล้ว

“แม่ง วันนี้คุณจะต้องชดใช้เงิน หรือไม่ก็ตอบตกลง โดยที่ไม่มีตัวเลือกอย่างอื่นอีก! ” จางเหวินเจี๋ยโมโหเดือดดาลขึ้น แล้วก็เอื้อมมือไปจับตัวของเจียงหว่านเอาไว้

เปรี๊ยะ!

ยื่นมือออกมาได้เพียงครึ่งเดียว ก็ถูกคนหนึ่งจับเอาไว้อย่างแน่นหนาแล้ว

ทุกคนหันหน้ากลับมาด้วยความตะลึง คิดไม่ถึงว่าจะเห็นมู่เซิ่ง ยืนยิ้มอยู่ข้างเจียงหว่าน

“ไอ้ขยะ? นายแม่งเข้ามาได้อย่างไรกัน? ”

จางเหวินเจี๋ยตกใจ ทั้ง ๆ ที่เขาได้เชิญบอดี้การ์ดมาคุ้มกันแล้ว แต่ทำไมถึงได้ปล่อยให้ไอ้ขยะนี้เข้ามาด้านในได้?

“อาศัยช่วงจังหวะนี้ที่ฉันยังไม่โมโห รีบไสหัวออกไปซะ! ”

มู่เซิ่งไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่เดินขึ้นมาข้างหน้า และยืนขวางอยู่ที่ด้านหน้าของเจียงหว่าน

เมื่อเห็นมู่เซิ่ง เจียงหว่านก็อดที่จะแสดงสีหน้าเย็นชาไม่ได้ และส่งเสียงฮึขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์พร้อมกับพูดว่า “ฮึ! ทำไมนายถึงได้มาช้าขนาดนี้! ”

ถ้าหากมู่เซิ่งมาถึงเร็วกว่านี้สักหน่อย เธอเองก็คงไม่ต้องถูกจางเหวินเจี๋ยกวนใจอย่างนี้