นางบำเรอ BAD GUY 20+ นิยาย บท 15

มือหนาเอื้อมมาดึงผ้าปิดตาออกให้ฉัน ทำให้มองเห็นอะไรต่อมิอะไรตรงหน้าได้ชัดขึ้น ร่างกายกำยำของคุณเหนือกำลังโยกเอวอัดกระแทกมาตรงกลางลำตัวของฉันอย่างหนักหน่วง

ฉันที่ไม่อยากเห็นจึงเบือนหน้าหนี พร้อมกับกัดริมฝีปากแน่นเพราะความเจ็บปวดที่ได้รับ

ปัก ปัก ปัก! เสียงเนื้อที่มันกระทบกันดังขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง ความทั้งความปวดร้าวที่ฉันได้รับมันก็ทวีคูณขึ้นมาเรื่อยๆ

“มองหน้าฉันสิวาริน อ๊า” เสียงทุ้มต่ำออกคำสั่ง ทำให้ฉันต้องจำใจค่อยๆ หันมองเขาช้าๆ

จู่ๆ คุณเหนือก็ดึงเอาแก่นกายของตัวเองออกไป จากนั้นก็จับตัวฉันให้นอนคว่ำหน้า เขายกก้นฉันขึ้นแล้วเอาแก่นกายสอดใส่เข้ามาอีกครั้งพร้อมกับอัดกระแทกอย่างรุนแรง

“อึก ระ รินเจ็บ คุณเหนือรินไม่ไหวแล้วค่ะ” ฉันเอ่ยปากอ้อนวอนคุณเหนืออีกครั้ง ให้เขาลดความดิบเถื่อนลงบ้าง แต่กลับไม่ได้รับความเห็นใจ

“อ๊า แน่น อ๊า”

มือหนาฟาดก้นของฉันสามสี่ครั้งแล้วบีบมันอย่างแรงพร้อมกับกระแทกกระทั้นเอวสอบอย่างป่าเถื่อน นี่จะเป็นครั้งแรกที่ฉันไม่อาจจะลืม มันเจ็บปวดจนใจแทบขาดจริงๆ

ไม่นานคุณเหนือก็ดึงแก่นกายของตัวเองออกจากช่องทางคับแคบของฉันอีกครั้ง ก่อนที่จะนอนทิ้งตัวลงมาข้างๆ กับฉัน

ฝ่ามือใหญ่คว้ามาจับตัวฉันให้ขึ้นไปอยู่ด้านบนร่างกายกำยำของตัวเอง ก่อนที่จะเอาท่อนเอ็นจ่อมาตรงร่องแคบแล้วค่อยๆ กดตัวฉันในนั่งลง

“ขยับสิ อ๊า”

“…รินเจ็บ” ฉันสั่นระริกระริกไปทั้งตัว เขาจะไม่ฟังบ้างเลยหรือไงว่าฉันเจ็บขนาดไหน

คุณเหนือมองใบหน้าของฉันอย่างไม่ชอบใจ เขาหยัดกายขึ้นนั่ง สองมือโอบแผ่นหลังและสะโพกของฉันเอาไว้

ใบหน้าคมคายก้มต่ำลงมาบริเวณเนินหน้าอก แล้วใช้ลิ้นตวัดเลีย ทำให้เนินหน้าอกทั้งสองเต้าเต็มไปด้วยความเปียกชุ่มของน้ำลายหนืด จากนั้นคุณเหนือก็ใช้ริมฝีปากตะโบมดูดดุนหน้าอกของฉันอย่างหื่นกระหาย

มือหนาเลื่อนมาจับสะโพกทั้งสองข้างของฉัน ก่อนที่คุณเหนือจะออกแรงยกตัวฉันขึ้นเล็กน้อยแล้วกดลง ทำแบบนี้ติดกันหลายต่อหลายครั้ง ทำให้แก่นกายขนาดใหญ่เกิดการเสียดสีกับร่องแคบของฉัน และเขาก็เริ่มหอบหายใจออกมาหนักๆ อีกครั้ง

“อื้ม~” เสียงทุ้มเข้มครางเบาๆ ในลำคอ

คุณเหนือเอาใบหน้าออกหากจากหน้าอกของฉัน จากนั้นตัวฉันก็ถูกผลักให้ล้มลงมานอนราบกับที่นอนอีกครั้ง มือหนาจับเรียวขาทั้งสองข้างให้อ้าออกจากกันกว้างๆ จากนั้นก็เริ่มกระแทกเอวสอบอย่างป่าเถื่อนอีกครั้ง

แรงจะร้องบอกให้เขาทำเบาๆ ของฉันมันแทบจะไม่มีแล้ว ฉันได้แต่ทนรับความเจ็บปวดและภาวนาขอให้มันจบลงเร็วๆ

ปัก ปัก ปัก!!

ร่างกายของฉันเริ่มกระเพื่อมสั่นไหวอย่างรุนแรงอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันหนักหน่วงมากกว่า ใบหน้าของคุณเหนือเต็มใบด้วยเม็ดเหงื่อ แต่มันไม่ได้ทำให้ความดูดีของเขาลดน้อยลงไปได้เลย

คนด้านบนอัดกระแทกแก่นกายรัวเข้ามาในร่องแคบอย่าดุดัน จากนั้นไม่นานร่างกายขอวเขาก็เกร็งกระตุกเป็นจังหวะ

“อ๊า~” เสียงคำรามดังขึ้นเมื่อทุกอย่างหยุดนิ่ง ฉันที่อดกลั้นกับความเจ็บปวดก็เริ่มที่จะหายใจได้สะดวกขึ้น

คุณเหนือค่อยๆ ขยับตัวเอาแก่นกายออกไป เมื่อฉันได้เห็นแก่นกายขนาดใหญ่ที่สวมเครื่องป้องกัน ตรงปลายส่วนหัวมีน้ำสีขาวขุ่น มันก็ทำให้ฉันรีบเบือนหน้าหนีทันที

ได้ยินเสียงฝีเท้าย่ำหนักๆ ห่างออกไป ฉันจึงค่อยๆ หันมอง เห็นว่าคุณเหนือเดินไปทางห้องน้ำ พอเห็นแบบนั้นฉันจึงลุกขึ้น

แต่พอลุกขึ้นแล้วมันก็ทำให้ฉันปวดร้าวไปหมดทั้งตัว โดยเฉพาะบริเวณร่องแคบที่เพิ่งถูกกระทำอย่างดิบเถื่อน

“ละ เลือด” ฉันเบิกตากว้างเมื่อเห็นรอยเลือดเป็นวงกว้างเปื้อนบนผ้าปูที่นอนสีขาว ก่อนจะก้มมองตรงหว่างขาของตัวเองก็มีคราบเลือดเปื้อนอยู่เหมือนกัน

ฉันค่อยๆ เม้มปากแน่น และพยายามจะไม่คิดมากเรื่องที่ตัวเองได้ตกเป็นของคุณเหนือไปแล้ว

ฉันรีบเดินไปเอาผ้าขนหนูมาพันตัว จากนั้นก็มาจัดการดึงผ้าปูที่นอนออก เป็นจังหวะเดียวกันที่คุณเหนือเดินออกมาจากห้องน้ำพอดี ร่ายกายของเขามีเพียงผ้าขนหนูผืนเดียวเท่านั้นที่พันรอบเอวเอาไว้อยู่

“พรุ่งนี้เช้าฉันจะให้แม่บ้านมาจัดการให้”

“มะ ไม่ต้องก็ได้ค่ะ ดะ เดี๋ยวรินซักเอง”

“เธอคิดว่ามันจะซักออกหรือยังไง พรุ่งนี้ฉันจะให้แม่บ้านเอาผ้าปูที่นอนชุดใหม่มาเปลี่ยนให้”

พูดจบคุณเหนือก็เดินไปหยิบเสื้อผ้าของตัวเองมาสวมใส่ ฉันจึงก้มหยิบเสื้อผ้าของตัวเองที่กองอยู่บนพื้นเพื่อจะไปเปลี่ยนในห้องน้ำ

“ฉันจะกลับไปนอนที่บ้าน” คุณเหนือพูดขึ้นมาในตอนที่ฉันเดินผ่านหน้าเขาไปที่ห้องน้ำ

“….ค่ะ” มันรู้สึกโล่งอกที่คุณเหนือไม่ได้นอนกับฉันอย่างตอนแรกที่เขาบอกเอาไว้

สิ้นสุดคำตอบของฉันคุณเหนือก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ ฉันจึงรีบเดินเข้าห้องน้ำเพื่อจัดการกับตัวเอง

ฉันเปิดฝักบัวให้สุด ปล่อยให้หยดน้ำมันไหลลงมากระทบบนร่างกายของตัวเอง เมื่อตรงนั้นโดนกับน้ำเข้า มันก็ทำให้รู้สึกแสบจนฉันต้องร้องอุทานออกมาเบาๆ แต่ถึงจะเจ็บยังไงฉันก็ต้องทนอาบน้ำต่อให้เสร็จ

เมื่ออาบน้ำเรียบร้อยแล้วฉันก็แต่งตัวในห้องน้ำ เพราะกลัวว่าเดินออกมาจะเจอกับคุณเหนืออีก แต่เมื่อเดินออกมาจากห้องน้ำก็ไม่เจอใครแล้ว คุณเหนือกลับไปแล้ว…

วันต่อมา…

ถึงแม้ว่าอาการเจ็บระบมตรงจุดนั้นของฉันจะยังไม่หายดี แต่ถึงยังไงก็ต้องมาทำงาน หากขาดงานคงจะโดนคุณเหนือดุแน่ๆ

ฉันเดินเข้ามาในบริษัทเดินไปที่แผนกเดิมที่เคยฝึกงาน เพราะวันนี้ฉันซื้อขนมมาเลยว่าจะเอาไปฝากพี่เอม แต่พอมาถึงไม่เจอพี่เอมอยู่ที่โต๊ะ แถมสายตารุ่นพี่พนักงานคนอื่นๆ ยังมองฉันในสายตาที่แปลกไป ทำให้ฉันต้องก้มหน้าก้มตารีบเดินหนีสายตาของคนอื่นๆ

…นี่ๆ ฉันว่านะ นางต้องแอบกินกับท่านประธานแน่ๆ ไม่อย่างนั้นคงไม่ได้ไปนั่งชูคออยู่ที่ห้องผู้บริหารหรอก

…ฉันก็ว่าใช่ ตอนแรกคิดว่าจะน่ารักเรียบร้อย

….แรดเงียบสิไม่ว่า

ฉันได้ยินทั้งหมดของคำพูดนินทาที่มันดังขึ้นมา แต่ฉันก็ไม่อาจจะไปตอบโต้อะไรได้ นอกจากเดินออกไปเงียบๆ เพราะหากให้ฉันไปยืนเถียงฉอดๆ ว่าไม่เป็นความจริงก็คงจะรู้สึกละอายแก่ใจตัวเอง

“พี่รุ้งสวัสดีค่ะ” ฉันยกมือไหว้พี่รุ้งที่เป็นเลขาของคุณเหนือ พร้อมกับเอาขนมวางไว้ให้ที่โต๊ะทำงาน

พี่เอมเล่าให้ฟังว่าพี่รุ้งทำงานกับบริษัทนี้มานานนับยี่สิบปีแล้วตั้งแต่รุ่นคุณพ่อขิงคุณเหนือ ตอนนี้พี่รุ้งก็อายุมากแล้วด้วย