ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 760

เส้นหมี่อุ้มเด็กไว้ในมือข้างหนึ่ง อีกมือหนึ่งถือกระเป๋าเดินทางขนาดใหญ่ ไม่ยอมให้รปภ.มีโอกาสได้ปฏิเสธ

เมื่อรปภ.เห็นกลืนไม่เข้าคลายไม่ออก

ประตูถูกเปิดให้สองแม่ลูกเข้ามา ทันทีที่รินจังลงยืนบนพื้น เธอก็วิ่งไปที่คฤหาสน์ใหญ่ทันทีราวกับนกนางแอ่นตัวน้อยที่มีความสุขมาก

"พี่สาว พี่สาวคนสวยของหนูล่ะ รินจังที่รักของทุกคนมาแล้ว มารับหนูเร็ว"

เสียงพูดไม่ชัดกระจายไปทั่วทันทีเหมือนเสียงนกน้อยดังไปทั่วทุกมุม

ทันใดนั้นคนใช้ทั้งหมดในเดอะวิวซีที่หลงรักเจ้าก้อนตัวน้อยนี้เต็มเปาก็ออกมาต้อนรับเธอทันที

"เร็วเข้า เจ้าก้อนน้อยน่ารักอยู่ที่นี่แล้ว เธออยู่ที่นี่จริงๆ"

"ใช่ ไปกอดเธอเร็ว"

"กอดอะไร นั่นเป็นของรักในพื้นที่สวนของเรา ข้าวหอมไปอุ้มเธอไปที่สวนดอกไม้เร็วเข้า"

"ไม่ๆ เธอเป็นของห้องครัว อย่ามาแย่งไปนะ"

"ของฉัน! ของฉัน!"

เพียงไม่กี่วินาที เด็กน้อยก็เป็นที่หมายปองของทุกคน

และดูเหมือนว่านี้จะเป็นครั้งแรกที่เดอะวิวซีจะมีชีวิตชีวาในตอนเช้า

เส้นหมี่ตลกเล็กน้อย

แต่เธอมีความสุขมากที่ลูกสาวของเธอได้รับการต้อนรับจากคนที่นี่ ดังนั้นเธอจึงไม่สนใจเธอ และลากกระเป๋าเดินทางของเธอไปที่ห้องนั่งเล่น

"น้าแจ๋ว อรุณสวัสดิ์ค่ะ"

"อรุณสวัสดิ์ค่ะ หมอสวยใสมาแล้วหรอ"

สาวใช้วัยกลางคนที่กำลังทำความสะอาดในห้องนั่งเล่นแสดงรอยยิ้มอันอบอุ่นทันทีเมื่อเห็นเส้นหมี่

เส้นหมี่พยักหน้า "ใช่ คุณชายของคุณอยู่ที่ไหน ตื่นหรือยัง"

"ยังเลย ปกติเขาไม่ค่อยตื่นเช้า เราก็ไม่กล้าปลุกเขา" น้าแจ๋วมองขึ้นไปชั้นบนด้วยความกลัว และยิ้มอย่างเคอะเขิน

เส้นหมี่ตกใจ

เขาไม่ตื่นเช้าเหรอ

ผิดหรือเปล่า นาฬิกาชีวภาพของเขา เขาคือคนตื่นเช้าเสมอ ในอดีตตอนที่เธออยู่ในเมืองA ตอนเธอนอนอยู่บนเตียง เขาก็ออกไปที่บริษัทแล้ว

เส้นหมี่ลากกระเป๋าเดินทางของเธอเข้าไปในลิฟต์ และเดินตรงไปยังห้องที่เธอนอนในวันนั้น

"หืม ห้องนี้...ทำไมไม่มีใครอยู่ในนั้นเลย"

เธอมองไปยังห้องว่างๆอย่างตกตะลึง

พอดีกับที่คนใช้ที่กำลังทำความสะอาดชั้นบนเดินผ่านมา พอเห็นฉากนี้ เธอก็อธิบายด้วยรอยยิ้มว่า "หมอสวยใส คุณชายไม่ได้นอนที่นี่แล้ว เขานอนบนชั้นสาม"

"อะไรนะ"

เส้นหมี่ประหลาดใจอีกครั้ง

หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็ได้สติ และรีบขึ้นไปที่ชั้นสามอีกครั้ง

ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงเปลี่ยนห้อง

อาจเป็นเพราะวันนั้นเธอหลับไป และเขาคิดว่ามันสกปรก เขาเลยไม่อยู่ห้องนั้นหรอ