ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 762

เส้นหมี่ : “........”

ภายใต้ความหวาดกลัวสุดขีดนี้ เธอก็ไม่สนใจอย่างอื่นอีกแล้ว จับมือของเขาขึ้นมาเอาเข้าในปากแล้วกัดลงไปอย่างแรง

“อูยยยย”

ความเจ็บปวดอย่างรุนแรง ในที่สุดทำให้ผู้ชายคนนี้สั่นสะท้านไปทั้งตัว เขาก็ค่อยๆ หยุดอาการดังกล่าวลง

เส้นหมี่เห็นเข้า ก็ถอนหายใจยางยางด้วยความโล่งอก

แต่ เธอยังโชคดีได้ไม่นานเท่าไหร่ หรือแม้แต่มือของเขาก็ยังไม่ทันจะวางลง ผู้ชายคนนี้ที่ตื่นขึ้นมาแล้วในที่สุด หลังจากที่ลืมตาขึ้นมา ทันใดนั้นก็ตบหน้าเธอไปฉาดใหญ่

“เปรี๊ยะ——”

เกิดเสียงตบหน้าดังสนั่น!

ทันใดนั้น ทั้งใบหน้าของเส้นหมี่ก็เอนเอียงไปด้านหนึ่ง เบื้องหน้าเต็มไปด้วยความมืดอยู่หลายวินาที

เขากล้าตบเธอ?

ความคิดของเธอหยุดนิ่งลง เป็นเวลานานมาก ที่เธอนั่งลงตรงนั้นโดยไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆเลย

และแสนรัก หลังจากที่ตบเธอไปฉาดใหญ่ ก็ล้มหงายลงไปอีกครั้งอย่างหมดสิ้นเรี่ยวแรง สีหน้าของเขาขาวซีดราวกับกระดาษ เหงื่อท่วมร่างกาย ซึ่งดูเหมือนจะทำให้เขาเปียกชุ่มไปทั้งตัว

“ไสหัวไป!”

เขาสบถคำนี้ออกมาจากซี่ฟันราวกับว่าเป็นน้ำแข็ง

เส้นหมี่ : “.........”

ในที่สุด หลังจากที่เธอเลียคราบหวานคาวที่บนมุมปากแล้ว ยื่นมือขึ้นไปลูบคลำบนใบหน้าที่ถูกตบจนเอียงนั้น แล้วค่อยๆหันกลับมาทีละนิดๆ

“ฉันจะไม่ไปไหนทั้งนั้นค่ะ หากคุณไม่พอใจ คุณสามารถทำต่อได้เลย ขอเพียงแค่คุณระบายความโกรธ ได้ทั้งหมดเลยค่ะ”

เธอกลับไม่ใส่ใจเลยแม้แต่น้อย

ในม่านตาของแสนรักก็ปรากฏเป็นชั้นสีแดงฉาดขึ้นทันที “พึ่บ” เขาลุกขึ้นนั่งอีกครั้ง ราวกับว่ากลายเป็นสัตว์ป่าบ้าคลั่งไปโดยสิ้นเชิง ยื่นมือมาบีบคอผู้หญิงคนนี้เอาไว้อย่างแรง

“คุณเชื่อไหมว่าผมฆ่าคุณได้?”

“คุณไม่กล้าทำหรอก แสนรัก ในใจของคุณ ที่จริงไม่ได้มีแค่ความโกรธแค้น เมื่อสักครู่ตัวคุณเองก็เห็นแล้ว คุณยังมีความปรารถนา ความคิดถึงโหยหา ถึงแม้ว่าการสะกดจิตของฉันจะไม่ประสบความสำเร็จมาก แต่ฉันสามารถทำให้คุณได้เห็นในสิ่งที่ในใจคุณก็ไม่เคยเห็นมาก่อน ดังนั้นคุณจึงเขินอายจนกลายเป็นความโกรธ จึงได้ตบฉัน ใช่ไหม?”

เส้นหมี่ยังคงสงบนิ่ง และค่อยๆ เปิดเผยหน้ากากที่แท้จริงของชายคนนี้ผู้ซึ่งเสแสร้งแกล้งทำเป็นโมโหในตอนนี้ออกมาทีละคำๆ

ใช่ การสะกดจิตของเธอครั้งนี้ ถึงแม้จะล้มเหลว

แต่ ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีผลเสียเลยทีเดียว อย่างน้อย เธอทำให้เขาได้เห็นว่าหลังจากแตกแยกกันนอกจากความโกรธแค้นแล้ว ยังมีสิ่งสิ่งนี้ ที่ทำให้เขาโมโห โกรธเคืองเป็นอย่างมาก

เพราะว่า เขารู้สึกว่าเป้าหมายชีวิตของเขาถูกเธอทำให้ยุ่งเหยิง

“จี๊ด”

ผู้ชายที่ถูกพูดจนแทงใจดำนี้ สีเลือดแดงในดวงตาก็ยิ่งแดงก่ำยิ่งขึ้น

เขานิ้วมือทั้งห้าของตัวเองแน่นยิ่งขึ้น

เพียงชั่วครู่ หลังจากที่เส้นหมี่รู้สึกเพียบเจ็บแปลบที่คอ เธอก็หายใจไม่ออกแล้ว ภายในไม่กี่วินาที ริมฝีปากของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีม่วงดำ ดวงตาทั้งสองข้างก็แดงก่ำจนถึงขีดสุด

“คุณ...คุณฆ่าฉัน ไม่เป็นไร แต่ ตราบใด.....ตราบใดที่ฉันยังมีลมหายใจอยู่ ฉัน....ฉันจะต้องปลุกคุณให้จนได้ แสนรัก....ฉันจะต้อง....จะต้องพาคุณกลับมาให้ได้.....”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก