ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 771

“ทำไม? แค่เธอต้มข้าวต้มเอง ก็คิดว่าตัวเองไม่ต้องไม่ทำแล้วงั้นหรือ?”

ทันใดนั้น ก็มีร่างของคนคนหนึ่งเข้ามาในห้องครัวราวกับภูตผี เมื่อเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มของเธอ เธอก็แสยะยิ้มอย่างเย็นชาแล้วพูดประชด

ขวัญเมืองตกใจหน้าซีดขึ้นมาทันที

“เพล้ง”

ฝาหม้อดินที่อยู่ในมือหลุดจากมือไป กลายเป็นเสี่ยงๆในพริบตา

“คุณ...คุณป้า......”

“อย่ามาเรียกฉันว่าป้า ฉันไม่มีหลานสาวนอกคอกอย่างเธอ!!” เมื่อมินตราเห็นหลานสาวที่ทรยศหักหลังเธอ ก็ดุร้ายราวกับปีศาจ

เธอพุ่งตัวเข้ามา ก็เก็บกระเพาะปลาที่อยู่ในตะกร้าขึ้นมาแล้วโยนลงในหม้อข้าวต้ม แล้วเทเหล้าเส้าซิงตามลงไปครึ่งขวดใหญ่

“ไม่นะ......” ขวัญเมืองเห็นแล้ว ก็ฟูมฟายออกมาออกมาอย่างสิ้นหวัง

แต่ว่า ผู้หญิงที่บ้าจนคลั่งไปแล้วคนนี้ เธอห้ามไม่อยู่ ไม่ช้า เหล้าเส้าซิงและกระเพาะปลาก็รวมเข้าด้วยกันในหม้อข้าวต้มของเส้นหมี่

“ฉันจะบอกอะไรให้นะ ถ้าอีกเดี๋ยวฉันไม่เห็นข้าวต้มนี่ถูกยกไปเสิร์ฟอยู่ตรงหน้าเขาล่ะก็ คืนนี้ฉันจะประเคนแกให้ถึงเตียงของณรงค์!!”

ก่อนที่มินตราจะจากไป ยังไม่ลืมที่จะกล่าวเตือนหลานสาวอย่างโหดร้าย

ขวัญเมืองทรุดลงไปอย่างหมดแรง......

กระเพาะปลาตุ๋นเหล้าเส้าซิง จะเอามาผสมกันมั่วๆไม่ได้

เพราะว่า เพียงแค่มีบาดแผล หรือคนที่เป็นโรคเกาต์ จะทำให้เกิดกรดยูริคมากเกินไปได้ง่าย แล้วไปตกตะกอนที่เนื้อเยื่ออ่อน ทำให้ไม่สามารถเดินได้

บาดแผลของแสนรัก ตอนนี้ยังไม่สมานดี เพื่อให้บาดแผลสาหัสมากขึ้น ให้เขาดื่มสิ่งนี้ดีที่สุดแล้ว

ความสิ้นหวังที่ขวัญเมืองไม่เคยมีมาก่อน......

——

หลังจากนั้นไม่กี่นาที เส้นหมี่ที่หาลูกสาวจนจบที่ด้านนอก เมื่อเห็นว่าเธอถูกคนใช้คนหนึ่งอุ้มไว้แล้วกำลังร้องไห้อย่างหนัก ก็รีบมาทันที”

“เป็นอะไรไปลูกรัก? เจ็บตรงไหน?”

“ขาค่ะ หม่ามี๊ ถลอกเลย......” เด็กน้อยพูดแล้ว ก็ร้องไห้เสียใจมากกว่าเดิม

เส้นหมี่รีบก้มหน้าดูที่ขาน้อยๆของเธอ

จริงๆเลย ไม่รู้ว่าไปเดินท่าไหน ขาอ้วนๆที่เข่าข้างขวาถลอกเลย ในตอนนี้มีเลือดสีแดงไหล เธอเห็นแล้วก็รู้สึกบีบหัวใจมาก

“เอาล่ะ ไม่ร้องแล้วนะ หม่ามี๊จะพาไปใส่ยาเดี๋ยวนี้”

เส้นหมี่โอ๋เธอ จากนั้น ก็อุ้มเธอขึ้นบันไดไป เตรียมจะกลับห้องเพื่อทำแผลให้เธอ

ที่ชั้นบน ม็อกโกกำลังพูดกับแสนรักอย่างไร้สาระอยู่ในห้องนอนชั้นสาม แน่นอนว่าความหมายโดยรวม ก็คืออยากบอกเขาว่า เดี๋ยวคนตระกูลเทวเทพจะมากันหมด ถ้าเขาไม่อยากลงไป ก็ไม่ต้องลงไป

แต่เมื่อแสนรักได้ยิน กลับหัวเราะอย่างเย็นช้า “ทำไมฉันจะไม่ลงไป? คิดว่าฉันจะกลัวพวกนั้นหรือ?”

“ไม่ใช่แบบนั้น”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก