ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 790

แทบจะในขณะนั้น ความรู้สึกกลัวที่มากมายก็ปกคลุมเข้ามาตั้งแต่ศีรษะ ทำให้ทั่วทั้งร่างของเธอเฉาลงไป

“คุณ……คุณพูดมั่ว!”

“ฉันพูดมั่วหรอคะ?” แสงดาวพูดด้วยเสียงเยือกเย็นขึ้นอีก

“ฉันพูดมั่วหรือเปล่านั้น ใจของคุณรู้ดีกว่าใคร ฉันจะบอกอะไรให้นะคะ เป็นเพราะฉันไม่มีเวลาว่างมานั่งเล่นเกมกับคุณเลยปล่อยตัวคุณไป ถ้ายังมีรอบหน้าอีก คุณก็จะรู้ว่าจุดจบที่ทำให้ฉันแสงดาวไม่พอใจนั้นจะเป็นยังไง!”

แสงดาวพูดทิ้งท้ายที่ข้างหูของเธอ

หลังจากนั้นก็เดินจากไป

ไม่พลาด จุดจบที่ทำให้แสงดาวไม่พอใจก็เป็นเรื่องที่น่ากลัวของคนทั่วทั้งเมืองA ถ้าเธอทำให้เธอโกรธขึ้นมาจริงๆ เธอไม่ถือสาที่จะเอาโรคที่ตกค้างนี้อยู่ไปเมืองหลวงด้วย

แสงดาวมาที่ชั้นสาม

หลังจากที่ออกกำลังกายแล้วก็ทำให้รู้สึกอารมณ์ผ่อนคลาย เหมือนกับอากาศที่ตกตะกอนอยู่นานได้รับการปลดปล่อย ทำให้ทั่วร่างนั้นรู้สึกสบาย

ดังนั้นหลังจากที่แสงดาวขึ้นมาก็เห็นแสนรักหลับอยู่ในห้องนอนชั้นสาม

“สภาพเขาดีอยู่นะ ช่วงเวลานี้เป็นเพราะอาการลงแดง เขาเลยไม่ได้หลับดีแบบนี้มานานแล้ว หวังว่าหลังจากนี้จะเป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ!”

“ค่ะ ฉันจะให้ความร่วมมือกับเขา”

แสงดาวได้ยินข่าวดี อารมณ์ก็ดีไม่น้อย

กลับไปที่ห้องของตัวเอง หลังจากที่เธออาบน้ำเสร็จก็คลานขึ้นบนเตียงนอน

เส้นหมี่ : พี่ สวัสดีตอนเช้าค่ะ

เส้นหมี่ : พี่ทำอะไรอยู่ ยุ่งอยู่หรือเปล่าคะ?

………

เส้นหมี่ : พี่กำลังทำอะไรอยู่อ่ะ ทำไมไม่ตอบแชทหนู?

เห็นข้อความแชทสุดท้ายในโทรศัพท์ที่เธอส่งมาอย่างโกรธๆ แสงดาวก็ให้รู้สึกหัวจะปวดเลยลุกขึ้นมาตอบแชทของเธอ

แสงดาว : พี่ไปชกต่อยมาน่ะสิ ไปชกกับม็อกโกมา

เส้นหมี่ : ……….

อีกฝ่ายตอบกลับมาจริงๆ

แต่ว่าข้อความที่ตอบกลับมานั้นคือ………

แสงดาวเห็นก็ทักว่า……

แสงดาว : ทำไม? พี่ชกต่อยกับเขา เธอไม่ดีใจหรอ?

เส้นหมี่ : …….พี่จริงจังหน่อยได้มั้ยเนี่ย? หนูร้อนใจนะ หนูอยากรู้อาการของเขา

ด้านฝั่งของเจแปน ในที่สุดเส้นหมี่ที่กำลังนอนอยูบนเตียงก็อดไม่ได้ที่จะส่งข้อความตอบกลับมา

เธอจงใจจริงๆ ทั้งๆที่รู้ว่าเธอห่วงน้องชายของเธอขนาดนั้น แล้วยังจงใจพูดถึงเรื่องอื่นอยู่อีก พูดจาไร้สาระอะไรไม่รู้

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก