ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 812

ใช่ ทำไมเขาต่อต้านมากขนาดนี้

"เพราะ...มันดูแย่มาก!"

"ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันเติมน้ำตาลให้"

จากนั้นเส้นหมี่ก็วิ่งไปที่ห้องครัวทันทีเพื่อเอาน้ำตาลสองสามซองสำหรับชงกาแฟมา และเทลงในชามต่อหน้าเขา

แสนรัก "..."

"ได้แล้ว ดูสิ มันไม่ขมเลย ฉันใส่น้ำตาลลงไปเยอะมาก คุณดื่มมันอึกเดียว แล้วคุณจะไม่รู้สึกอะไรเลย"

เธอเกลี้ยกล่อมชายคนนั้น

แสนรักจ้องไปที่เธอ ดวงตาของเธอไม่แน่ใจ เหมือนกับตอนที่เธอเพิ่งถูกจับจากเมืองเคลียร์ให้มารักษาเขาในตอนนั้น และเธอก็ระมัดระวังตัวราวกับว่าเธอกำลังจะวางยาพิษเขาทุกนาที!

"ถ้าไม่อร่อย คุณตาย!"

แน่นอนประโยคถัดมาที่ออกมาจากปากของเขานั้นเหมือนกับประโยคในตอนนั้นไม่มีผิด

เส้นหมี่ยิ้มอย่างอ่อนโยนมากขึ้น "ไม่ คุณเชื่อฉันสิ"

"..."

ในที่สุดชายคนนั้นก็รับมาดื่ม!

"อึก--"

"ผู้หญิงสมควรตาย! คุณโกหกผมอีกแล้ว!! กล้าดียังไงมาโกหกผมครั้งที่สอง!!"

มันยังคงขมและแรงกว่ารสชาติน้ำตาล ทันทีที่มันเข้าปากของชายคนนั้น เขาไม่เพียงแต่ถ่มน้ำลายออกมาเท่านั้น เขายังด่าเธออีกครั้ง

นิ้วของเส้นหมี่สั่นอย่างรุนแรงอีกครั้ง!

ใช่ นี่เป็นครั้งที่สองแล้วจริงๆ

แต่ครั้งนั้นเธอได้ให้เขาดื่มเมื่อตอนเขามีสติสัมปชัญญะ

ดวงตาของเส้นหมี่แดง เธอมองเขาแบบนี้ และเกือบจะหัวเราะจนร้องไห้ออกมา

แสนรัก "..."

เธอร้องไห้เพื่ออะไร

สิ่งของของเธอช่างไม่น่าดื่มเหลือเกิน พูดไม่ได้หรือ

เส้นเลือดที่หน้าผากของเขาเต้นตุบๅ และมือที่ถือชามก็มีเส้นเลือดขึ้น

"ขอ……"

"อึก—"

"ขอโทษ" เส้นหมี่พูดได้เพียงคำว่าขอ ทันใดนั้นชายคนนั้นก็เทยาทั้งหมดที่เหลืออยู่ในชามลงคอ

จากนั้นเขาก็วางชามลงบนโต๊ะข้างเตียงอย่างแรง

เส้นหมี่ "!!!"

โอ้ เขาดื่มจริงเหรอ!!