กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 861

นัยน์ตาจงฉีเฟิงเอ่อคลอไปด้วยหยาดน้ำตา

เมื่อเผชิญหน้ากับลูกชายก็ไม่มีความรู้สึกอาลัยอาวรณ์ต่อพวกเขา

พวกเขาน่ารักมากขนาดไหน ยังไม่ทันจะได้เห็นพวกเขาเติบโตเป็นผู้ใหญ่

“คุณปู่วันนี้เป็นเทศกาลไหว้พระจันทร์ คุณย่ากับคุณยายทำอาหารอร่อยเต็มโต๊ะเลยค่ะ คุณครูบอกว่าเทศกาลไหว้พระจันทร์ต้องกินขนมไหว้พระจันทร์ เป็นเทศกาลที่คนในครอบครัวจะได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน คุณปู่ คุณปู่อยากกินขนมไหว้พระจันทร์ไหมคะ” จงเหยียนซีเขยิบเข้าไปใกล้ข้างหูคุณปู่

จงฉีเฟิงถาม “ขนมไหว้พระจันทร์ไส้อะไรหรือ”

“หนูเห็นบนกล่องเขียนว่าไส้ไข่แดงเค็ม โหงวยิ้ง หมูแฮม...”

จงเหยียนซีพูดพึมพำออกมาเป็นพรวน และสุดท้ายก็เอ่ยว่า “คุณปู่อยากกินแบบไหนคะ”

จงฉีเฟิงมึนงง วันนี้เป็นวันเทศกาลไหว้พระจันทร์นี่เอง

เป็นวันดีวันหนึ่ง

เฉลิมฉลองเทศกาลไหว้พระจันทร์จะไม่ทานขนมไหว้พระจันทร์ได้อย่างไรกัน?

เขาเอ่ยว่าโหงวยิ้งแล้วกัน

หลินซินเหยียนพูดว่าจะไปหยิบ จงเหยียนซีดึงเอาไว้ไม่ยอม บอกว่าจะไปเองแล้ววิ่งออกไป ผ่านไปครู่หนึ่งก็ถือขนมไหว้พระจันทร์เดินเข้ามาชิ้นหนึ่ง

เธอนอนคว่ำอยู่ที่หัวเตียง พลางเอ่ยว่า “ชิ้นใหญ่มาก คุณปู่กัดไม่สะดวก หนูจะแบ่งครึ่ง”

จงเหยียนซีแบ่งขนมไหว้พระจันทร์ออกเป็นสองส่วน เผยให้เห็นไส้ด้านใน วอลนัท อัลมอนด์ งา เมล็ดแตงโม...

เธอแบ่งเป็นชิ้นเล็กและยื่นไปที่ปากของคุณปู่ เอ่ยว่า “คุณปู่ คุณปู่ลองชิม...”

จงฉีเฟิงอ้าปาก กัดขนมไหว้พระจันทร์ที่หลานสาวป้อนให้

“อร่อยไหมคะ?” จงเหยียนซียิ้มหวาน พลางเอ่ยถาม ตอนที่เธอยิ้มนั้นคิ้วและตาจะโค้งลง จงฉีเฟิงพยักหน้า เอ่ยว่า “อร่อย”

จงเหยียนเฉินป้อนน้ำให้เขา กลัวว่าเขากินขนมไหว้พระจันทร์แล้วจะคอแห้ง หิวน้ำ

จงฉีเฟิงดื่มได้สองอึกก็ดื่มไม่ลงแล้ว

สีหน้าเขาซีดเผือดลงเรื่อยๆ แววตาเลื่อนลอย ขุ่นมัวจนไม่มีชีวิตชีวาแม้แต่น้อย

ลูกน้อยที่นอนอยู่ในห้องตื่นแล้ว ไม่รู้ว่าเป็นอะไรถึงได้ร้องไห้ไม่ยอมหยุด จวงจื่อจิ่นโอ๋ไม่ไหวจึงอุ้มมาหาหลินซินเหยียน เธอรับมา ลูกน้อยก็หยุดร้องทันที ในหน่วยตายังมีหยาดน้ำตาเอ่อคลออยู่

จงฉีเฟิงกวักมือเรียกลูกน้อย อยากจะดูเขา แต่ก็พบว่าตัวเองไม่มีแรงจะพูดอีกแล้ว

หลินซินเหยียนรับรู้ได้ถึงความคิดของจงฉีเฟิง จึงหันหน้าลูกน้อยไปทางเขา นัยน์ตาลูกน้อยกลมโต ไม่รู้ว่าเขาเห็นหรือไม่เห็น แต่นัยน์ตานั้นจ้องมองไปที่จงฉีเฟิง

คนที่อยู่นอกห้องล้วนเข้ามา ล้อมอยู่ข้างเตียงคิดอยากจะมาเยี่ยมเขาเป็นครั้งสุดท้าย

จงฉีเฟิงมองนัยน์ตาของลูกน้อย บนใบหน้าเจือไปด้วยรอยยิ้มบางๆ และปิดตาลงอย่างเชื่องช้า

“คุณปู่!” จงเหยียนซีผลักจงฉีเฟิงเบาๆ “คุณปู่อย่าเพิ่งนอน อยู่คุยเป็นเพื่อนหนูก่อน...”

หยาดน้ำตาจงเหยียนเฉินรินไหลลงมาทันที เขารู้ความมากกว่าน้องสาว ในตอนนี้คุณปู่อาจจะจากพวกเขาไปแล้ว จากพวกเขาไปตลอดกาล ไม่สามารถพูดคุยเป็นเพื่อนพวกเขา ส่งเขาไปโรงเรียน สอนพวกเขาทำการบ้านได้อีก...

“คุณปู่...”

คุณหมอเจียงที่ได้ยินเสียงความเคลื่อนไหวในห้องก็เดินเข้ามาตรวจร่างกายจงฉีเฟิง ตรวจเสร็จแล้วเขาก็เงยหน้ามองเวลา พยักหน้าให้กับจงจิ่งห้าว

กิริยาท่าทางเช่นนี้หมายความว่า จงฉีเฟิงได้จากไปแล้ว

จงจิ่งห้าวมือไพล่หลัง พยักหน้าให้กับคุณหมอเจียง เป็นการบอกว่ารู้แล้ว

“ผมดูเวลาแล้ว ประมาณเที่ยงคืนสิบห้านาทีได้” ถือว่าผ่านเทศกาลรวมญาติในวันนี้เรียบร้อยแล้ว

คุณหมอเจียงทอดถอนใจ “ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ”

มือที่ไพล่อยู่ด้านหลังของจงจิ่งห้าวกำหมัดแน่น ฝืนควบคุมอารมณ์ความรู้สึกของตนเอง “เผยซวน ช่วยไปส่งคุณหมอเจียงให้หน่อย”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม