ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 277

บทที่277 ความขัดแย้ง

“ไอ้เฒ่า หมายความว่าไง? บ้านหลังนี้เป็นของเขา ฉันจะบอกคุณ ฉันปรึกษาทนายความแล้ว ถ้าถูกฟ้องร้องขึ้นมาจริงๆ

สัญญาที่พวกคุณเซ็นใช้ไม่ได้ อย่างไรก็ตามใบโฉนดที่ดินเป็นของครอบครัวเรา!”

ซุนหงเสียพูดอย่างกังวล

ดูเหมือนว่าในช่วงเวลานี้เพราะเรื่องนี้คงทะเลาะกันบ่อย เฉินเกอคิด

ถึงว่าช่วงก่อนที่โทรหาอากงหวู ถึงรู้สึกว่าอากงหวูอารมณ์ไม่ค่อยดี

ที่แท้ก็ทะเลาะกันนี่เอง

ฮ่าฮ่า

ขอถามถ้าใบโฉนดที่ดินเป็นบ้านของเฉินเกอ แล้วเฉินเกอจะมาแย่งทำไม

“อีกอย่าง ไหนบอกว่าเฉินเกอถูกลอตเตอรี่ เขาจะมาสนใจว่าบ้านหลังนี้เหรอ! นอกจากนี้ ฉันไม่รู้ว่าทิ้งกุญแจประตูไว้ที่

ไหนแล้ว!”

ซุนหงเสียพูดอีกครั้ง

“ฮึ่ม!”

อากงหวูส่งเสียงประชดออกมา และจับก้อนหินขนาดใหญ่จากด้านข้าง

“คุณจะทำอะไร?” ซุนหงเสียเดินถอยหลังด้วยความตกใจ

อากงหวู มาถึงหน้าประตูบ้าน แล้วเอาก้อนหินทุบลงไป

กลอนประตูถูกทุบจนเปิดออก

เขาหยิบอันใหม่ออกมาจากกระเป๋าเสื้อ

“เฉินเกอใช้อันนี้ ฉันจะดูพวกเขาทั้งสามคน ใครจะกล้าล็อคบ้านของนายอีก! โอเค กลับบ้านไปเก็บข้าวของและทำความ

สะอาด แล้วมากินข้าวที่บ้าน อาม่าหวูกำลังทำอาหารให้

อากงหวูพูด

“ผมรู้แล้ว!”

เฉินเกอรับมา และยิ้มแหย่ๆ ในใจคิดที่แท้ไม่ใช่เฉพาะพี่สะใภ้สองคนเดียวที่ล็อคประตูบ้าน พี่สะใภ้คนโตและพี่สะใภ้

สามก็มีส่วนเกี่ยวข้องด้วย

เฉินเกอยิ้มอย่างขมขื่นใจ

ซุนหงเสียหน้าแดงอย่างเห็นได้ชัด และเธอก็ร้องไห้และวิ่งกลับไปโทรศัพท์

เฉินเกอกลับบ้านไปทำความสะอาด และไปกินข้าวเย็นที่บ้านของอากงหวู

ทันทีที่ออกจากบ้าน ฉันเห็นหน้าบ้านของอากงหวู มีรถใหม่จอดอยู่หลายคัน ที่ดีที่สุดคือรถ Passat สีดำ และเพิ่งซื้อ

ดูท่าทาง พี่ชายคนโตพี่ชายคนรองและพี่ชายสามมากันหมดเลย

ในปีก่อนหน้านี้การรวมตัวกินข้าว ก็มีคนมากมายเช่นนี้

แต่ความรู้สึกปีนี้แตกต่างอย่างเห็นได้ชัด

เมื่อเฉินเกอเข้ามา อยู่นอกประตูก็ได้ยินเสียงทะเลาะและทุบโต๊ะ

“เกี่ยวอะไร? นี่เป็นบ้านของพวกเรา ทำไมต้องให้พวกมันด้วย?”

“ใช่แล้วแม่ ผมได้ยินมาว่า คราวนี้ไม่เพียง แต่จะรื้อบ้านหลายหลังเท่านั้น แต่ยังต้องชดใช้เงินในการรื้อถอน ซึ่งแต่ละหลัง

จะได้หลายแสนบาท มีการซ่อมแซมถนนด้วย เรามีภูเขาและอื่น ๆ บางทีอาจเป็นแหล่งท่องเที่ยว ถ่ายหนังและโทรทัศน์

หลังจากเวลานี้บ้านอาจมีมูลค่าเป็นเงินจำนวนมาก เป็นเงินทั้งนั้น!”

หวูเฟิงพูด

“อืมอืม ใช่แม่ เพื่อนของผมคนหนึ่งก็ลงทุนด้านการท่องเที่ยวในหมู่บ้าน บ้านของพวกเขาก็ถูกรื้อถอนเช่นกัน บ้านหนึ่งหลัง

เปลี่ยนเป็นสองหลัง!”

หวูเชี่ยนก็พูด

“ใช่แล้ว ตระกูลเฉินของเขาได้เปรียบมากแค่ไหน นอกจาก เฉินเกอถูกลอตเตอรี่หลายแสน พอได้บ้านมา ก็แบ่งบ้านหลัง

เล็กๆให้ แต่ที่ตรงนี้เราต้องเอากลับมาให้ได้!”

คนโตทุบโต๊ะแล้วพูดว่า “เดี๋ยวพรุ่งนี้ ฉันมีเส้นสายจะไปหาทำเรื่อง ยึดบ้านมาก่อน!”

“พี่ใหญ่ ทำไมต้องพี่ไปทำเรื่อง ผมก็มีเส้นสายเหมือนกัน!”

“ใช่ ผมก็มี ถ้าพี่ยึดกลับมามันก็เป็นชื่อของพี่?”

ครอบครัวทะเลาะกัน

ในเวลานี้เฉินเกอไม่สามารถฟังได้อีกต่อไป เขาจึงเดินเข้าไป

“ทุกคนอย่าแย่งกันเลย บ้านหลังนี้ ในเมื่อพวกคุณต้องการ ก็ให้พวกคุณ”

เฉินเกอพูด

“เสี่ยวเกอ ไม่เกี่ยวอะไรกับนาย อย่าพูดเรื่องไร้สาระ ให้ใครเหรอ นี่คือบ้านของนาย!”

อากงหวูพูดอย่างเย็นชา

เฉินเกอไม่สามารถทนต่อไปได้อีก

“ฮึ ในเมื่อเฉินเกอพูดเช่นนั้น คุณปู่ก็ไม่ต้องกังวลแล้ว!”

พี่สะใภ้คนโตพูดในเวลานี้