กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1170

”ในความคิดเห็นของผม การกระทำของคุณแม่นั้นเป็นเพียงการทำให้พวกเขาได้ลิ้มรสยาของตัวเอง ผมคิดว่าพวกเขาสมควรได้รับในสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว"

คุณท่านวิลสันกับคริสโตเฟอร์อยากกระโดดงับหัวของเอเลนให้ขาด แต่เนื่องจากพวกเขาทำอะไรกับเรื่องนี้ไม่ได้ จึงหันหลังกลับและเดินออกมาอย่างไม่พอใจ

คริสโตเฟอร์ก่นด่าในขณะเดินกลับว่า "ให้ตายเถอะ ถ้าผมมีโอกาสเมื่อไหร่ ผมจะฆ่านังผู้หญิงคนนั้น!”

คุณท่านวิลสันพูดด้วยความขุ่นเคือง "ลืมเรื่องนังคนนี้ไปก่อน พรุ่งนี้แกควรพาฮันนาห์ไปโรงพยาบาล แล้วเอาเด็กนรกนั่นออกมาจากท้องของหล่อนซะ! นี่นับเป็นเรื่องอัปยศอดสูอย่างยิ่งสำหรับตระกูลวิลสัน!”

ใบหน้าของคริสโตเฟอร์ดูบูดบึ้ง แล้วพูดว่า "ไม่ต้องกังวลครับแม่ ตื่นเช้าขึ้นมา ผมจะรีบพาฮันนาห์ไปโรงพยาบาลทันทีเลย!”

เมื่อพวกเขากลับถึงบ้าน แฮโรลด์และเวนดี้เพิ่งจะตื่นนอนและอยู่ในห้องนั่งเล่น นั่งรอฮันนาห์ทำอาหารให้ทาน

ฮันนาห์มีเงินเหลือจากการขายเครื่องชงกาแฟไปเมื่อวันก่อน วันนี้เธอจึงทุ่มเงินซื้อหอยเป๋าฮื้อสดมาถุงใหญ่ และเตรียมงานเลี้ยงหอยเป๋าฮื้อสำหรับครอบครัว เพื่อคลายความตึงเครียด

ความตั้งใจของเธอทำให้หมดเงินในกระเป๋าไปเยอะเหมือนกัน เนื่องจากต้องซื้อวัตถุดิบมากมาย แค่หอยเป๋าฮื้ออย่างเดียวก็หลายพันดอลลาร์แล้ว

เมื่อคุณท่านวิลสันมองเห็นหอยเป๋าฮื้อ ตอนแรกเธอก็ยิ้มอย่างมีความสุข เนื่องจากจะได้ทานของดี ๆ เป็นมื้อกลางวัน แต่เมื่อคิดดูอีกที เธอก็ถามขึ้นว่า "แกเอาเงินที่ไหนไปซื้อหอยเป๋าฮื้อเนี่ย?”

ฮันนาห์พูดโกหกว่า "มีเพื่อนคนหนึ่งยืมเงินหนูไปแล้วไม่ยอมใช้คืน แล้วตอนนี้เรามีปัญหาเรื่องค่าใช้จ่าย หนูก็เลยทวงเงินทั้งหมดนั้นคืนมาได้ค่ะ"

คุณท่านวิลสันพยักหน้าเบา ๆ และพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "โอนเงินที่เหลือทั้งหมดเข้าบัญชีฉันด้วย จากนี้ไป ฉันจะเป็นคนจัดการเงินทั้งหมดของครอบครัวนี้เอง รวมทั้งเงินที่นายท่านเว็บบ์ได้ลงทุนไปในบริษัทของเราด้วย ฉันจะเป็นคนชี้ขาดเรื่องการเงินของครอบตัว ถ้าใครกล้าเก็บเงินค่าใช้จ่ายไว้ใช้เอง ฉันเสียใจด้วยที่ต้องไล่ออกจากบ้านไป!”