คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 35

ลู ชินจิน ไม่มียอมที่จะปล่อยเธอไป แขนที่แข็งแกร่งของเขาล็อคร่างกายของเธออย่างแน่นขณะที่เขาจูบเธอแบบฝรั่งเศสอย่างลึกซึ้ง

ในช่วงเวลาเช่นนี้ ใครจะไปนึกถึงสเต็กกัน? ขนมหวานก่อนอาหารเย็นนี้อร่อยกว่ามาก

...

หลังจากทานอาหารเย็น ทัง โรลชูวรีบกลับไปที่ห้องของเธออาบน้ำและเข้านอน

เมื่อเร็ว ๆ นี้ เธอมีเรื่องไม่สบายใจมากมายเกิดขึ้นและเธออยู่ในสภาพจิตใจที่ไม่ดี ลู ชินจิน ขอร้องให้เธอพักผ่อนทันที

ตอนเที่ยงคืน เธอรู้สึกว่ามีคนคลานเข้ามานอนข้าง ๆ เธอ เธอเอนตัวไปอย่างเบลอ ๆ และอิงแอบกับไหล่ของเขาอย่างเป็นธรรมชาติเหมือนลูกแมว เธอพยายามหาจุดที่ดีบนหน้าอกของเขาราวกับว่าเธอจะรู้สึกปลอดภัยมากขึ้นเมื่อนอนที่นั่น

ลู ชินจิน ยิ้มและกอดเธอ เขามองลงไปที่ใบหน้าของเธอตอนเธอนอนหลับ

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาสังเกตใบหน้ายามหลับของเธอโดยละเอียด หญิงสาวในวัย 20 ปีกำลังหลับใหลอยู่ในสภาพที่เป็นธรรมชาติที่สุดของเธอ...แก้มขาวของเธอเนียนนุ่มอมชมพูและอ่อนโยน ผมสีดำยาวของเธอสยายลงบนหมอนราวกับน้ำตก

ตาของเธอถูกปิด ขนตายาวของเธอหนาแน่นและเป็นลอน การแสดงออกของเธอดูเป็นผู้หญิงและน่ารักเหมือนเด็กน้อยไร้เดียงสา

มันยากที่จะจินตนาการว่าผู้หญิงคนนี้เป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งและดุร้ายในตอนกลางวันที่ผ่านมา

การแสดงออกและรอยยิ้มของเธอแต่ละครั้งดึงดูดสายตาของเขาอย่างแน่วแน่ราวกับว่าพวกเขามีพลังวิเศษ

ลู ชินจิน จ้องมองเธอสักพักก่อนที่จะลดศีรษะลงและจูบเบา ๆ ที่หน้าผากของเธอ จากนั้นเขาก็ช่วยเธอดึงผ้าห่มขึ้นก่อนจะหลับไปโดยมีเธออยู่ในอ้อมแขนของเขา

ทัง โรลชูว นอนหลับอย่างสงบตลอดทั้งคืน เมื่อเธอตื่นขึ้นมาในวันรุ่งขึ้น เธอเต็มไปด้วยพลังที่จะเริ่มต้นใหม่ อย่างไรก็ตาม ที่ข้าง ๆ ของเธอนั้นได้ว่างเปล่าไปแล้ว

ทัง โรลชูวคิดว่าลู ชินจินได้ออกจากบ้านไปแล้ว แต่เธอเห็นเขายังคงนั่งอยู่บนโซฟาในห้องนอนและกดแป้นพิมพ์แล็ปท็อปของเขา เธอไม่รู้ว่าเขาเห็นอะไร แต่การจ้องมองของเขาช่างหนาวเหน็บจนเจาะเข้าไปในกระดูกสันหลังของเธอ