เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 175

ฮ่วนเย่ว์ตบหลังลู่ฝาน แล้วพูดว่า "ดีบ้าอะไรล่ะ นายกลับไปศึกษาดูละกัน นายได้วิชาหมัดแล้ว ฉันยังไม่ได้อะไรเลย นายพักเสร็จหรือยัง รีบมาช่วยฉันหาเคล็ดวิชาบู๊สิ"

ลู่ฝานสัมผัสอาการในร่างกายตัวเอง ปราณชี่กำลังฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว เพียงครู่เดียว เขาฟื้นฟูได้เกือบครึ่งแล้ว

ลู่ฝานพยักหน้าพูดว่า "ได้ แต่ครั้งนี้เธอต้องเร็วหน่อย"

ฮ่วนเย่ว์พูดเสียงดังว่า "ไม่มีปัญหา เมื่อกี้ฉันใช้ชี่หยินหยางด้วย รีบลงมือตอนที่พลังของฉัน ยังอยู่ในจุดสูงสุด"

ฮ่วนเย่ว์พูดพลาง เปลี่ยนพลังปราณเป็นแส้ยาวอีกครั้ง เธอเหวี่ยงเข้าไปในทะเลดาวแห่งเคล็ดวิชาบู๊

ครั้งนี้ ฮ่วนเย่ว์เลือกดาวดวงที่ใหญ่กว่าเมื่อกี้

มีแสงสีขาวดำ พุ่งขึ้นจากใต้เท้า ฮ่วนเย่ว์แผดเสียงเบาๆ พลังปราณทั้งตัวพุ่งถึงจุดสูงสุด ผ้าคลุมลายดอกบัวสีแดงเพลิง ปกคลุมตัวเธอเอาไว้ ทำให้เธอเหมือนเซียนหญิงบนสวรรค์

ลู่ฝานสังเกตว่าปราณนอกของฮ่วนเย่ว์ในตอนนี้ ไม่ใช่แค่ขั้น 1-2 แล้ว

เห็นชุดคลุมลายดอกบัวอันงดงาม เหมือนดอกบัวสีแดงเพลิงเบ่งบาน ลวดลายเหมือนจริงมาก ลำแสงเคลื่อนไหวไปมา

พละกำลังระดับนี้ อย่างน้อยคงต้องมีผลการฝึกตน ปราณภายนอกขั้นสามแล้ว

นี่ระยะเวลาแค่ครึ่งปีกว่า ความเร็วการฝึกฝนของฮ่วนเย่ว์ เร็วจนเหนือมนุษย์

"ลู่ฝาน อึ้งอะไรล่ะ แสงกระบี่มาแล้ว"

ลู่ฝานได้ยิน จึงหลุดออกจากภวังค์ รีบยกกระบี่หนักในมือขึ้นมา

แสงกระบี่โจมตีมากมายเหมือนเมื่อครู่ จากนั้นเคลื่อนไหวมาทางด้านหลัง

มีประสบการณ์ครั้งแรกแล้ว จึงรับมือการโจมตีครั้งที่สองได้ง่ายมาก หลังใช้พลังไปเยอะ ฮ่วนเย่ว์เกี่ยวเคล็ดวิชาบู๊ออกมา

เมื่อเห็นตัวอักษรบนปก ฮ่วนเย่ว์หัวเราะออกมา

"วิชาแบ่งร่างลวงตา ของดี ฉันเอาเล่มนี้แหละ คิดไม่ถึงว่าในหอคอยฝึกฝน จะมีของดีจริงๆ ตาเฒ่านั่นไม่ได้หลอกฉัน"

ลู่ฝานอยากถามว่าไอ้แก่ ที่ฮ่วนเย่ว์พูดถึงเป็นใคร แต่คำพูดติดอยู่ตรงปาก ไม่ได้ถามออกมา