เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 177

หยู่ซินรู้จักชื่อของฟางเทียน

นั่นเป็นผู้แข็งแกร่งที่แท้จริงแห่งคณะหยินหยางของพวกเขา ยอดฝีมือที่เป็นตัวแทนคณะหยินหยาง ไปแข่งขันต่อสู้จัดอันดับของสถาบัน

แต่ไม่กี่วันก่อนหน้านี้ เขาได้ยินว่าฟางเทียนโดนคนจัดการ และเป็นผู้หญิงในสถาบันที่จัดการเขา ทำให้ฟางเทียนต้องนอนบนเตียงเป็นเดือน

เรื่องนี้ วุ่นวายไปทั้งคณะหยินหยาง

ส่วนนักเรียนหญิงที่จัดการฟางเทียนคือใคร มีคนรู้น้อยมาก ฟางเทียนก็ยิ่งอับอายเป็นเท่าตัว ดังนั้นจึงปิดปากเงียบ สิ่งที่หยู่ซินรู้เพียงสิ่งเดียวคือ นักเรียนหญิงคนนี้ มัดผมหางม้า

สายตาจ้องไปที่ผมหางม้าของฮ่วนเย่ว์ หยู่ซินสีหน้าเปลี่ยนไป

ใช่เธอหรือเปล่า

ถ้าเป็นเธอจริงๆ งั้นวันนี้เขาต้องเสียเปรียบแล้ว หยู่ซินเคยเห็นสภาพที่ฟางเทียนโดนซัดจนเละ พละกำลังของเขาด้อยกว่าฟางเทียนเล็กน้อย ไม่รู้จะเอาชีวิตรอดได้ไหม นี่ยังเป็นปัญหา

เขาชอบต่อสู้ แต่ไม่ได้หมายความว่าชอบโดนรุมกระทืบ

สำหรับหยู่ซิน รอยยิ้มของฮ่วนเย่ว์เหมือนกับรอยยิ้มตอนที่หมาป่าจ้องกระต่ายตัวน้อย

หยู่ซินแอบสบถในใจ ไอ้ปัญญาอ่อนเหลิ่งหาน วันนี้ต้องซวยเพราะเขาจริงๆ

เหลิ่งหานเดินเข้ามา ปล่อยพลังปราณออกมา

"ฉันไม่ใช่คนโง่อย่างอี้ว์หวานะ ฉันจะทำให้นายรู้ว่า ภายใต้พละกำลังอย่างแท้จริง ทักษะทั้งหมดเป็นแค่สิ่งที่จับต้องไม่ได้ นักบู๊แดนปราณในไม่มีทางเป็นคู่ต่อสู้ของนักบู๊แดนปราณนอก"

พลังปราณปกคลุมร่างกาย เสื้อพลังปราณสีขาวธรรมดาๆ ที่ปกคลุมร่างกาย เทียบไม่ได้กับจ้าวคั่วที่ลู่ฝานเอาชนะมาได้

พละกำลังแบบนี้ยังกล้ามาอวดดีต่อหน้าลู่ฝาน ขนาดคนที่นั่งกินยาอยู่ข้างๆ อย่างหานเฟิง ยังเห็นจุดจบของเหลิ่งหานแล้ว หานเฟิงจิตใจหดหู่มาก เขาเพิ่งออกมาจากหอคอยฝึกฝนอย่างมีความสุข เห็นหลิงเหยาโดนจับเอาไว้จึงโมโหขึ้นมาทันที หานเฟิงพุ่งเข้าไปอย่างไม่พูดพร่ำทำเพลง แต่สุดท้าย โดนหยู่ซินกับเหลิ่งหานรุมกระทืบอย่างโหดเหี้ยม

หานเฟิงพึมพำกับตัวเอง "ถ้าไม่ใช่เพราะฉันบาดเจ็บอยู่แล้ว ไอ้สองคนนี้ จะเอาชนะฉันง่ายๆ ได้เหรอ ให้ตายเถอะ หยู่ซินเก่งกาจอยู่บ้าง แต่เหลิ่งหานเป็นแค่คนปัญญาอ่อน ระดับแค่นี้ ยังกล้าเหิมเกริมกับศิษย์น้องลู่ฝาน รนหาที่ตายแท้ๆ"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า