โซ่คล้องรัก นิยาย บท 27

"หนูนับกับรามคบกันแล้วเหรอ"

"มะ..ไม่ใช่แบบนั้นนะคะ คุณอากำลังเข้าใจผิด"

"แต่ภาพที่อาเห็นตอนนี้คือหนูนับกับรามกำลังนอนอยู่บนเตียงเดียวกันนะ นอนอยู่บนเตียงในห้องนอนของรามด้วยสภาพที่ไม่ใส่อะไรเลยทั้งคู่ ผู้หญิงกับผู้ชายนอนแก้ผ้าอยู่บนเตียงเดียวกันมันมีไม่กี่สาเหตุหรอก"

"นะ..หนู" นับดาวพยายามดึงสติกลับมาเมื่อโดนไล่ต้อนจนหาข้อแก้ตัวไม่ได้ เธอเงยหน้ามองรามิลเป็นเชิงขอความช่วยเหลือ แต่อีกฝ่ายกลับยกมือก่ายหน้าผากราวกับรำคาญนักหนา แทบจะไม่สะทกสะท้านกับสถานการณ์ในตอนนี้เลย "นะ..หนูยอมรับว่าหนูกับพี่รามมีความสัมพันธ์แบบนั้นกันแล้วค่ะ แต่เราไม่ได้เป็นแฟนกัน มะ..มันเป็นความสัมพันธ์ที่วัยรุ่นสมัยนี้เรียกกันว่าวันไนต์สแตนด์น่ะค่ะ"

"วะ..วันไนต์สแตนด์?" มินตรายกมือทาบอก ทำเอารามิลเผลอส่ายหน้าให้กับการแสดงของคนเป็นแม่ เขารู้จักคนในครอบครัวของตัวเองดีว่าไม่มีใครหัวโบราณขนาดนั้น

"ขะ..ขอโทษที่ทำให้คุณอาผิดหวังนะคะ ทั้งที่คุณอาเอ็นดูหนูแท้ๆ" นับดาวค่อยๆ ลุกขึ้นมาเผชิญหน้ากับคนอายุมากกว่า มือเรียวดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดหน้าอกไว้ "คุณอาอย่าบอกเรื่องนี้กับพ่อได้ไหมคะ หนูกับพี่รามจะไม่ทำแบบนี้กันอีกแล้วค่ะ อย่าบอกพ่อกับแม่หนูนะคะ"

"แต่ความสัมพันธ์แบบวันไนต์สแตนด์อะไรนั่นอารับไม่ได้หรอก เรื่องแบบนี้หนูนับก็ไม่ได้เป็นฝ่ายผิดด้วย แถมเป็นฝ่ายเสียหายด้วยซ้ำ"

"แค่ครั้งเดียวเองค่ะ"

"ถ้ารวมกับเมื่อคืนก็สี่ครั้งแล้วนะ"

"สี่ครั้ง! นี่นอนด้วยกันมาสี่ครั้งแล้วเหรอ!" มินตราร้องขึ้นด้วยความตกใจกับคำพูดของลูกชาย ก่อนที่รามิลลุกขึ้นมาสางผมให้เป็นทรง นับดาวได้แต่กำผ้าปูที่นอนแน่นอย่างโกรธเคืองที่คำพูดของรามิลทำให้สถานการณ์ตอนนี้มันเลวร้ายเข้าไปใหญ่ "สี่ครั้งมันไม่เรียกว่าความสัมพันธ์คืนเดียวแล้วนะ รามคิดจะรับผิดชอบน้องยังไง"

"ผมกับนับดาวเพิ่งรู้จักกันได้ไม่นาน ผมคงไม่รับผิดชอบด้วยการแต่งงาน"

"คิดว่าแม่จะยอมให้แกทำเรื่องเลวๆ แบบนี้กับหนูนับเหรอ ครอบครัวของเราไม่เคยมีใครขาดความรับผิดชอบ"

"ผมยังไม่อยากแต่ง คบกันก่อน"

"แม่จะปรึกษากับศิลาเองว่าจะให้ทางเรารับผิดชอบยังไง ถ้าไม่แต่งก็หมั้นหมายกันไว้ก่อน"

"ดะ..เดี๋ยวก่อนค่ะ!" นับดาวโพล่งแทรกขึ้นก่อนที่สองแม่ลูกจะตกลงกันเองโดยไม่ถามความเห็นจากเธอ "หนูกับพี่รามโตแล้ว เรื่องแบบนี้มันไม่ได้ผิดผีเหมือนสมัยโบราณนะคะ ซะ..เซ็กซ์มันเปิดกว้างกว่าเมื่อก่อนแล้วค่ะ"

"เรื่องนั้นแม่จะคุยกับครอบครัวของหนูนับอีกทีนะ ตอนนี้ทั้งสองคนรีบไปอาบน้ำใส่เสื้อผ้าแล้วลงไปหาแม่ข้างล่างด่วนเลย"

"แม่? มะ..แม่เหรอคะ"

"นอนกับพี่รามมาตั้งสี่ครั้งแล้วยังจะเรียกแม่ว่าอาอีกเหรอ แม่ลงไปรอข้างล่างนะ รีบจัดการตัวเองให้เรียบร้อยเลยทั้งสองคน" มินตรากล่าวทิ้งท้ายเสียงแข็ง จากนั้นจึงเดินออกไป

"เวรเอ้ย!" นับดาวสบถคำหยาบอย่างหงุดหงิดพลางยกมือขึ้นมาดึงทึ้งผมตัวเองอย่างแรง ต่อให้ครอบครัวของเธอจะเปิดกว้างขนาดไหน แต่หากผู้ชายคนนั้นที่เธอมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งด้วยคือรามิลก็คงจะลงเอยกันด้วยการหมั้นหมายเหมือนเดิม "พี่รามทำบ้าอะไร! ถ้าพี่รามไม่พูดแบบนั้นมันก็คงไม่แย่ขนาดนี้หรอก!"

"ถ้าไม่ชอบเมื่อคืนเธอก็ควรจะปฏิเสธฉัน"

"แต่นี่มันหมั้นเลยนะ! พี่รามเข้าใจคำว่าหมั้นไหม"

"ดีแค่ไหนแล้วที่เธอไม่ต้องจดทะเบียนตอนนี้"

"เราแค่มีเซ็กซ์กันไม่ใช่เหรอคะ! เราไม่ได้ชอบกันสักหน่อยจะหมั้นกันได้ยังไง อยากซวยก็ซวยไปคนเดียวสิ จะลากนับไปซวยด้วยทำไม"