โซ่คล้องรัก นิยาย บท 62

@หลายวันต่อมา

"ตั้งแต่คืนดีกับพี่รามิลเนี่ยไม่มีเวลาให้เพื่อนเลยนะคะ" พาฝันเอ่ยกระแนะกระแหนเพื่อนรักด้วยความหมั่นไส้ขณะที่เดินออกมาจากตึกเรียนพร้อมกัน คนโดนกระแนะกระแหนยักไหล่อย่างไม่สะทกสะท้าน พร้อมกับตอบกลับข้อความบนหน้าจอมือถือของว่าที่คู่หมั้นหนุ่มไปด้วย

"พี่รามบอกว่าวันนี้ไม่มีประชุม ให้ฉันแวะไปหาที่บริษัทหน่อย"

"ปกติผู้ชายต้องเป็นฝ่ายมารับไม่ใช่เหรอ"

"พี่รามเขามีงานต้องทำ ฉันไปหาเองสะดวกกว่า ว่าแต่แกเถอะจีบพี่ชารีฟติดรึยัง"

"ไม่บอกหรอก" พาฝันยิ้มกริ่ม แล้วรีบเดินออกไปที่หน้าคณะฯ อย่างอารมณ์ดี โดยมีนับดาวเดินตามหลังไปด้วยความอยากรู้

"อ้าว พี่ชารีฟมารับนับเหรอคะ" เธอขมวดคิ้วยุ่งด้วยความแปลกใจเมื่อเดินออกมาจากอาคารเรียนแล้วเห็นชารีฟในชุดไปรเวตเสื้อเชิ้ตสีดำและกางเกงยีนส์สีเดียวกันยืนรออยู่ที่หน้าคณะฯ เขาหันมาทักทายเธออย่างสุภาพเหมือนทุกครั้ง ทว่าหางตากลับเหลือบมองแต่เพื่อนของเธอ

"นายหญิงจะให้ผมไปส่งที่บริษัทก่อนไหมครับ"

"ไม่ได้มารับนับเหรอคะ"

"วันนี้ผมหยุดครับ"

"แล้วมา..."

"รอนานไหมคะ" น้ำเสียงอ่อนหวานของพาฝันดังแทรกขึ้นก่อนที่นับดาวจะได้ถามอะไรมากกว่านั้น เธออมยิ้มแก้มปริ พร้อมกับเดินเข้าไปประชิดตัวชารีฟอย่างสนิทสนม

"เพิ่งมาถึงเมื่อกี้"

"ฝันเรียนเสร็จแล้ว กลับกันเลยไหมคะ"

"ขึ้นไปรอบนรถก่อน ขอคุยกับนายหญิงแป๊บนึง"

"เดี๋ยวฝันคุยกับยัยนับเองค่ะ พี่ชารีฟนั่นแหละเข้าไปรอในรถก่อนแป๊บนึงนะ" ชายหนุ่มมองหน้าพาฝันและนายหญิงของตัวเองสลับกันไปมาอย่างชั่งใจ สุดท้ายก็ยอมพยักหน้ารับ และเปิดประตูเข้าไปนั่งรอในรถก่อน

"นี่แกล่อลวงพี่ชารีฟได้แล้วเหรอ" นับดาวเอ่ยถามอย่างมึนงง หลายวันที่ผ่านมาเธอไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าความสัมพันธ์ของพาฝันและชารีฟจะพัฒนาไปไกลมากขนาดนี้

"ฉันบอกแล้วไงว่าคนนี้ฉันจริงจัง ไม่พลาดเหมือนคนก่อนๆ หรอก"

"แกขึ้นเตียงกับพี่ชารีฟแล้วเหรอ?"

"ขึ้นเตียงบ้าอะไร!" พาฝันรีบเดินเข้ามากระซิบกระซาบด้วยกลัวว่าคนที่รออยู่ในรถจะได้ยิน "คุยกันมาตั้งหลายวันได้จูบกันแค่สองครั้งเอง บอกให้พี่รามิลของแกใช้งานว่าที่แฟนฉันน้อยลงหน่อยเถอะค่ะ เขาจะได้มีเวลาให้ฉันบ้าง"

"แกเอาเวลาไหนไปจูบกันเนี่ย?"

"เวลาที่แกทิ้งฉันไปหาผัวไง"

"พี่ชารีฟตกหลุมพรางแกได้ไง"

"เขาบอกฉันว่าอย่ามาเรียกเขาว่าพี่ชาย เพราะเขาไม่เคยมีน้องสาว พอได้คุยกันฉันเลยบอกว่าอยากเป็นมากกว่าน้องสาวของเขา"

"พี่สาว?"

"ไม่ต้องตบทุกมุกก็ได้นะ"

"แล้วเขายอมเดตกับแกเหรอ"

"ฉันตามตื๊อเขาเองแหละ ตื๊อจนเขาใจอ่อนยอมคุยด้วย ก็เลยเริ่มเดตกันตั้งแต่ตอนที่แกกับพี่รามิลคืนดีกันนั่นแหละ เจ๋งใช่ไหมคะ"

"ขอให้ได้เป็นแฟนกันสมใจแกก็แล้วกัน"

"แน่นอนอยู่แล้ว ฉันไปก่อนนะ" พาฝันขยิบตาให้อย่างทะเล้น ก่อนจะเดินอ้อมไปขึ้นรถอีกฝั่งหนึ่งทันที ทำเอานับดาวส่ายหน้าน้อยๆ อย่างเอือมระอา จากนั้นจึงเดินไปที่รถยนต์ของตัวเอง

@บริษัท RM

"มาหาบอสเหรอคะน้องนับ" จินนี่เอ่ยทักทายคนรักของเจ้านายหนุ่มด้วยรอยยิ้มสดใสเมื่อเห็นนับดาวเดินออกจากลิฟต์มาอย่างอารมณ์ดี