มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 648

ต้าหวูซินเป็นคนฉลาด หลังจากผงะไปครู่หนึ่งก็ตั้งสติได้ จากนั้นจึงอดไม่ได้ที่จะยิ้มแหย ๆ

นางคาดเดาว่าที่หลัวซิวไม่สนใจตนเอง คงเป็นเพราะที่เขาถูกผลักให้ไปยืนอยู่ตรงปากเหว ล้วนมีสาเหตุมาจากนาง

แต่ว่าตอนนี้ทุกคนต่างอยู่กันครบ นางจึงรู้สึกว่าไม่สะดวกนัก อีกทั้งหากตนเองอธิบายออกไป จะไม่เท่ากับเป็นการลดฐานะของตนเองหรอกหรือ ?

เมื่อคิดได้ดังนี้ ต้าวหวูซินก็ไม่พูดอะไรต่อ

“เจ้าหมอนี่หยิ่งยโสจริง ๆ เทพธิดาหวูซินกล่าวแสดงความยินดีด้วยตนเองแท้ ๆ แต่เขากลับไม่สนใจ”

“คิดว่าตนเองเป็นที่หนึ่งของคนรุ่นใหม่แล้วจริง ๆ หรือ ?” มีคนแสดงท่าทีดูถูกและประชดประชันออกมา

ถึงแม้ผลการตัดสินผู้นำอันดับหนึ่งในการประลองครั้งนี้จะออกมาแล้ว แต่การประลองนี้ยังคงดำเนินต่อไป จนในที่สุดสามารถตัดสินรายชื่อยี่สิบอันดับแรกออกมาได้

สำหรับการประลองในช่วงหลัง หลัวซิวไม่รู้สึกสนใจแม้แต่น้อย เพราะเขารู้แล้วว่า บรรดาผู้มีพรสวรรค์ในแดนศักดิ์สิทธิ์เหล่านี้ ไม่มีใครคิดจะใช้ความสามารถที่แท้จริงของตนเองในการประลอง เป็นเพียงแค่ทางผ่านเท่านั้น

หลัวซิวเดินลงมาจากแท่นบัวเพลิงอัคคี ภายใต้สายตาดูถูกและตั้งคำถามคู่แล้วคู่เล่า จนมายืนอยู่ใกล้ ๆ เหยียนเยว่เอ๋อร์ที่อยู่ท่ามกลางฝูงชน

“หลัวซิว เจ้าเก่งจริง ๆ !” ใบหน้าของเหยียนเยว่เอ๋อร์เต็มไปด้วยความตื่นเต้น ถึงแม้นางจะมองออกว่าขั้นตอนการประลองดูจะแปลกไปสักหน่อย แต่การที่หลัวซิวสามารถคว้าตำแหน่งผู้นำอันดับหนึ่งมาได้ นี่ย่อมไม่ใช่เรื่องแย่อย่างแน่นอน

ส่วนที่ทุกคนวิพากษ์วิจารณ์กันว่าหลัวซิวใช้กลอุบายในการประลองครั้งนี้ เหยียนเยว่เอ๋อร์กลับมองว่าไร้สาระ นางเชื่อว่าหลัวซิวไม่ใช่คนแบบนั้น

“ผู้ลาดตระเวนฉีล่ะ ?” หลัวซิวเหลือบมองรอบ ๆ แต่ไม่เห็นเงาของฉีฝ่าเทียน

“ดูเหมือนผู้ลาดตระเวนฉีจะมีธุระบางอย่างจึงกลับไปก่อน” เหยียนเยว่เอ๋อร์พูด

“พวกเรากลับโรงเตี๊ยมกันก่อน” สายตาของคนรอบข้างทำให้หลัวซิวต้องขมวดคิ้วอยู่ตลอดเวลา

หลังจากนั้นไม่นาน ทั้งสองก็กลับมายังโรงเตี๊ยมกลางเมืองที่ฉีฝ่าเทียนจัดเตรียมไว้ให้