มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 672

สตรีชุดสีม่วงยิ้มอ่อน ๆ “ทุกครั้งเจ้าแดนต่างบอกว่ามีต้นกล้าที่ไม่เลว แต่เหมือนว่าก็ไม่ค่อยเท่าไหร่นี่”

“นั่นไม่ใช่เพราะความต้องการของเจ้าสูงเกินไปหรอกหรือ?” ชายชรารูปร่างสูงใหญ่แข็งแรงเป่าหนวดเคราของตนเอง

สตรีชุดสีม่วงยิ้มอย่างงดงาม และไม่ได้กล่าวอธิบายอะไร

น้อยมากที่จะมีคนรู้ว่า ในโลกแสงดาวนั้น ดินแดนศักดิ์สิทธิ์มีการดำรงอยู่ที่ค่อนข้างพิเศษ มิเช่นนั้นจากรากฐานของแดนศักดิ์สิทธิ์นิรันดร์ ก็คงจะไม่ส่งผู้สืบทอดคนหนุ่มสาวที่โดดเด่นที่สุดมาฝึกหาประสบการณ์ที่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้

ดินแดนศักดิ์สิทธิ์นั้น จะเปิดหนึ่งครั้งในทุก ๆ สองสามปี แต่ละแดนศักดิ์สิทธิ์จะส่งอัจฉริยะที่โดดเด่นที่สุดยี่สิบคนมาที่นี่ และผ่านการคัดเลือกจากผู้แข็งแกร่งของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ เลือกผู้ที่โดดเด่นที่สุดที่มีอยู่จำนวนน้อยนิดออกมาเพื่ออบรมฝึกฝนอย่างเน้นหนัก

อย่างไรก็ตามนับจากที่ผ่านเคราะห์กรรมสมัยโบราณมา มาวันนี้อัจฉริยะในโลกแสงดาวนั้นซบเซาลง โอกาสที่จะพบเห็นอัจฉริยะนั้นมีน้อยลงมาก

บางที่ในสายตาของแต่ละแดนศักดิ์สิทธิ์ เช่นอย่างพวกหวูหยุน กุ่ยโยว และต้าวหวูซิน ทันทีที่เติบโตขึ้นมา ถูกกำหนดแล้วว่าจะต้องกลายเป็นผู้แข็งแกร่งระดับมหาจักรพรรดิยุทธ์อย่างแน่นอน

แต่สำหรับดินแดนศักดิ์สิทธิ์แล้ว ผู้แข็งแกร่งระดับมหาจักรพรรดิยุทธ์กลับไม่นับอะไร ที่อยากกว่านั้นคือการพัฒนาขึ้นไปอีกก้าว มิเช่นนั้นอย่างมากก็เป็นได้แค่เพียงผู้แข็งแกร่งของโลกแสงดาว ไม่อาจก้าวสู่ระดับสุดยอดผู้แข็งแกร่งอย่างแท้จริงได้

“จื่อเยียน ครั้งนี้ไม่เหมือนกับที่ผ่าน ๆ มา มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่มีชื่อว่าซิงหลิง อายุยี่สิบเจ็ดปี ก็ได้ตระหนักรู้พลังแห่งกฎเป็นที่เรียบร้อย

“ตระหนักรู้พลังแห่งกฎในอายุยี่สิบเจ็ดปี?” เมื่อสตรีชุดสีม่วงได้ยินคำพูดนี้ ดวงตาก็เป็นประกายขึ้นมาเล็กน้อย “เขาได้ตระหนักรู้กฎอันใดหรือ?”

“กฎคังจิน” ชายชรารูปร่างสูงใหญ่แข็งแรงกล่าว

“แม่ว่าจะเป็นกฎที่ธรรมดา แต่สามารถตระหนักรู้ได้ในอายุยี่สิบเจ็ดปี ก็นับว่าพรสวรรค์ไม่เลวเลยจริง ๆ” สตรีชุดสีม่วงพยักหน้า จากนั้นก็เหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้ “ซิงหลิง? หรือว่าจะเป็นทายาทของซิงหวูคง?”

“ถูกต้อง เด็กหนุ่มคนนั้นเป็นทายาทของซิงหวูคงจริง”