สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 584

หลังจากหร่วนซิงหว่านมายังหลินซื่อ เธอก็ได้จัดการเอกสารที่ผู้ช่วยเอามาให้ก่อนหน้า มองไปยังเวลา ใกล้จะ6โมงเย็นแล้ว

หลี่ตั๋วเข้ามาพูด "คุณหร่วนครับ ทางฝั่งตำรวจส่งข่าวมาว่า คดีของหยางเจิ้น ได้ตรวจสำนวนและตัดสินคดีแล้ว คำสั่งตัดสินของศาลก็คงจะลงมาเร็วๆนี้ครับ พื้นฐานแล้วคือโทษประหารชีวิต ฝ่ายของประธานจ้าวมีส่วนเกี่ยวข้องมากกว่า กำลังสืบสวนกันอยู่ ได้ยินมาว่าเขาหาเส้นสายมากมาย อยากที่จะออกมา และเขายังพยายามที่จะกล่าวโทษหยางเจิ้นด้วยครับ แต่......"

"แต่อะไร?"

"ถูกทางฝั่งตระกูลโจวสกัดเอาไว้ครับ ตอนนี้ไม่มีใครกล้าช่วยเขา ปัญหาของตอนนี้ก็คือ เขากัดฟันไม่ยอมรับว่าเขามีส่วนเกี่ยวข้องกับช่องทางลักลอบขนของผิดกฎหมายนั่น เขาบอกว่าเขาไม่รู้อะไรเลย ทุกอย่างที่ทำ ก็ทำตามคำสั่งของประธานหลินคนก่อน หากผ่านช่วงกักตัวไปแล้วยังหาหลักฐานที่แน่นอนไม่ได้ อาจเป็นไปได้ว่าประธานจ้าวจะถูกปล่อยตัวออกมาครับ"

หร่วนซิงหว่านเม้มปาก ตอนนี้ดูท่าว่าเขาไม่เพียงแค่ต้องการกล่าวโทษทุกอย่างให้หยางเจิ้น แต่ยังคิดจะเอาแผนชั่วทุกอย่างเหล่านี้มอบให้แก่หลินจื้ออานด้วย ด้วยวิธีนี้แล้ว เขาสามารถเปลี่ยนจากผู้กระทำผิดไปสู่เหยื่อที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวได้

ตัวของหยางเจิ้นเองเป็นฆาตกร ไม่ว่าเขามีจะมีคดีติดตัวกี่คดี เหมือนกับถูกจังหวะและเป็นขั้นเป็นตอน แถมยังหาหลินจื้ออานไม่พบด้วย ไม่ต้องสงสัยเลยว่าคนตายไม่สามารถให้การได้

เป็นแผนที่เยี่ยมยอดจริงๆ

หร่วนซิงหว่านพูด "ส่งหลักฐานทั้งหมดที่เรารวบรวมเกี่ยวกับเขาก่อนหน้านี้ไปที่สถานีตำรวจ แล้วติดต่อหาฉินหยู่เซียงอีกครั้ง ถ้าเธอเต็มใจ ก็สามารถออกหน้ามากล่าวหาจ้าวจิ้งได้ ส่วนเหยื่อรายอื่น คุณลองดูว่าจะหาได้ไหม ไม่ว่าจะด้วยข้อกล่าวหาอะไรก็ตาม อย่าให้เขาได้ออกจากสถานีตำรวจอีก"

หลี่ตั๋วพยักหน้า "ครับ"

หร่วนซิงหว่านลุกขึ้น "ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันขอตัวก่อนนะคะ"

เธอเพิ่งเดินออกไปได้เพียงสองก้าว เสียงของหลี่ตั๋วข้างหลังก็ลอยมา "คุณหร่วนครับ"

หร่วนซิงหว่านหันกลับมา "ว่ายังไงคะ"

หลี่ตั๋วอึกอัก ราวกับลังเล "ผม......"

หร่วนซิงหว่านไม่รีบเร่ง เธอรอให้เขาเปิดปากพูด

ผ่านไปสักพัก หลี่ตั๋วจึงพูดต่อ "สองสามวันมานี้มีเรื่องเกิดขึ้นมากมาย ผมเลยไม่เวลาขอโทษคุณ"

"ขอโทษ?"

"ในอดีตหว่านลู่ทำเรื่องที่ไม่ดีต่อคุณเอาไว้มาก โดยเฉพาะเรื่องหยางเจิ้นในตอนหลัง เธอโทษตัวเองมาโดยตลอดครับ นิสัยของเธอที่แท้จริงไม่ใช่คนเลวร้าย แค่......เธอไม่ค่อยฉลาดเท่าไหร่ ชอบทำเรื่องไร้สาระ"

หร่วนซิงหว่านหัวเราะ "ฉันรู้ค่ะ ถ้าฉันเคียดแค้นเธอจริงๆ ฉันคงไม่ให้เธอมาช่วยดูแลลูกของฉันหรอกค่ะ"

เมื่อได้ยิน หวี่ตั๋วก็พลันเข้าใจในทันที

ใช่ ถ้าหร่วนซิงหว่านต้องการเอาคืนเฉินหว่านลู่จริงละก็ ทำไมถึงเอาลูกของตัวเองส่งให้เธอดูแลอย่างวางใจกันละ

หลี่ตั๋วถอนหายใจด้วยความโล่งอก "ขอบคุณครับ คุณหร่วน"

"ไม่เป็นไรค่ะ"

หลังจากออกจากหลินซื่อแล้ว หร่วนซิงหว่านก็ไปซูเปอร์มาร์เก็ต และซื้อวัตถุดิบและผลไม้จำนวนมากที่ดีสำหรับการรักษาบาดแผล ไปใส่ไว้ในตู้เย็นที่ว่างเปล่าของโจวฉือเซินให้

หร่วนซิงหว่านวางซุปลงบนเตา ก่อนจะเข้าไปยังห้องนอน ไอ้ผู้ชายเฮงซวยยังคงนอนหลับอยู่

เธอปิดประตู เตรียมจะกลับไปเก็บของ เมื่อเดินผ่านห้องน้ำจึงชะงักฝีเท้าลง

หร่วนซิงหว่านเอียงศีรษะเดินเข้าไป ก่อนจะหยิบไดร์เป่าผมบนอ่างล้างหน้า มาเสียบปลั๊กดู จัดการเปิดดู แต่กลับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

นี่มันพังจริงเหรอ?

หร่วนซิงหว่านเปลี่ยนไปใช้อีกปลั๊ก แต่ก็เหมือนเดิม

จริงด้วย

ครั้งนี้ไอ้ผู้ชายคนนี้ไม่ได้โกหกเธอ

กลับมาข้างบ้าน เพ้ยซานซานกับเฉินหว่านลู่ต่างก็อยู่

เมื่อหร่วนซิงหว่านให้เฉินหว่านลู่กลับไปก่อนแล้ว เธอเพิ่งได้นั่งลง เพ้ยซานซานจึงเข้ามาใกล้ก่อนจะพูดว่า "ประธานโจวเป็นยังไงบ้าง"

หร่วนซิงหว่านพูด "โอเคน่า ยังไม่ตายสักหน่อย"

ทันทีที่เธอพูดจบ เธอก็นึกบางอย่างขึ้นได้ รีบดีดตัวลุกขึ้น "ซานซาน เธอช่วยฉันดูเจ้าตัวเล็กหน่อยนะ ฉันอุ่นซุปไว้อยู่บนเตา"

เพ้ยซานซานส่งเสียงตอบรับ หันไปมองทางห้องครัวโดยไม่รู้ตัว ก็ไม่ได้เปิดเตานี่?

เธอหันไปมองหร่วนซิงหว่านที่รีบออกไป ก่อนจะเข้าใจในทันที

ห้องครัวของบ้านข้างๆนี่เองสินะ

หร่วนซิงหว่านไม่รู้ว่าโจวฉือเซินมีความอยากอาหารไหม เธอไม่กล้าทำอะไร เธอจึงต้มซุปปลา และเครื่องเคียงรสอ่อน