ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4283

เซียวชูหรันถามอย่างประหลาดใจ : “มีเรื่องเหลือเชื่อขนาดนี้จริงหรือ ? ก้าวเท้าไหนก่อนล้วนมีผลกระทบ ?”

“ใช่แล้ว” เย่เฉินยิ้มตอบ : “หากก้าวเท้าซ้ายก่อน อาจจะออกจากบ้านไปได้อย่างราบรื่น ปลอดภัยไร้อุบัติเหตุทั้งวัน แต่หากก้าวเท้าขวาก่อน จังหวะการก้าวเท้าที่ราบรื่นทั้งวันก็จะถูกทำให้ยุ่งเหยิงทั้งหมด มีความเป็นไปได้ว่าเนื่องจากเปลี่ยนเป็นก้าวเท้าขวาออกจากบ้าน ระหว่างทางตอนที่ลงบันได เท้าซ้ายก้าวพลาดกลิ้งลงมาจากบนบันไดจนต้องไปโรงพยาบาล และก็มีความเป็นไปได้ว่าเปลี่ยนเป็นก้าวเท้าขวาออกจากบ้าน จากนั้นหลังจากออกจากบ้าน ไม่ทันระวังเท้าซ้ายเลยไปเหยียบอึหมา”

“และเรื่องพวกนี้ ถ้าหากเขาก้าวเท้าซ้ายก่อนตอนออกจากบ้าน ก็จะสามารถหลบพ้นได้โดยอัตโนมัติ นี่ก็คือทฤษฎีผีเสื้อขยับปีกของศาสตร์ฮวงจุ้ย”

เซียวชูหรันเหมือนจะเข้าใจแล้ว แต่ความจริงนั้นไม่เข้าทฤษฎีฮวงจุ้ยของเย่เฉินเลย

มักจะรู้สึกเหมือนว่าพอมีเหตุผลอยู่บ้าง แต่ก็รู้สึกเหมือนเจือความเหลือเชื่ออยู่หน่อย

ทว่า ส่วนใหญ่แล้วเธอจะเคารพและยำเกรง ต่อสิ่งที่ตัวเองไม่เข้าใจ ดังนั้นก็เลยไม่ได้ตั้งข้อสงสัยใด ๆ เลย

ส่วนเย่เฉินที่อยู่ข้างเธอนั้น ส่วนลึกภายในใจตอนนี้มีความประหม่าและความกังวลอยู่เล็กน้อย

เขาไม่ได้กังวลว่าตอนกลางคืนจะถูกเปิดเผยต่อหน้าครอบครัวของคุณตา แต่มีความรู้สึกที่ซับซ้อนหลังจากจากบ้านเกิดไปนานจนยากที่จะควบคุมตัวเองเอาไว้ได้

ในใจของเขา แม้ว่าจะรู้สึกโทษการกระทำของครอบครัวคุณตาในปีนั้น แต่ในจิตใต้สำนึก ยังคงมีความผูกพันทางสายเลือด กับครอบครัวทางฝั่งนี้ของคุณแม่

คืนนี้ จะเป็นครั้งแรกที่เขาอยู่ใกล้กับพวกเขาขนาดนี้ ในช่วงยี่สิบปีมานี้เลย ในใจประหม่าก็เป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

ในขณะเดียวกัน คุณตาคุณยายของเย่เฉิน พาลูกสาวลูกชายไม่กี่คน มาถึงอาคารอานปางของแมนฮัตตันแล้ว

นั่งลิฟต์จนมาถึงชั้นบนสุดของอาคารอานปาง คุณท่านถอนหายใจไม่หยุด ทอดถอนใจกับนายหญิงกับเหล่าลูกสาวลูกชายไม่หยุด : “หากว่าเฉิงซียังอยู่ก็คงดี……เธอทุ่มเทสติปัญญาและกำลังกายตั้งมากขนาดนั้นให้กับอาคารหลังนี้ แต่ว่าหลังจากอาคารหลังนี้ได้ใช้จริง ๆ แล้ว เธอยังไม่เคยได้มาเลยสักครั้งเดียว……”