หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์ นิยาย บท 182

ตอนที่ 182 ท้าแข่ง

ทำเสื้อผ้า?

ผู้หญิงคนอื่นก็มองไปที่เธออย่างไม่เชื่อ ที่นี่ไม่มีอะไรที่จะมาทำเสื้อผ้าได้เลย?

“คุณพูดเล่นใช่มั๊ย......” ผู้หญิงคนนั้นเริ่มที่จะกลัว ทำเสร็จผ้า ตัวเธอเองก็ไม่ใช่วรินทร จะไปทำได้ไง?

“หรือจะเอางี้ พวกคุณช่วยกันก็ได้นะ ขอแค่มาหยิบจากตัวฉันได้เพียงชิ้นเดียว ก็ถือว่าพวกคุณชนะแล้ว”

คำพูดของวรินทรทำให้คนอึ้ง

ผู้หญิงพวกนั้นก็เข้าใจทันที

ความหมายของเธอก็คือ พวกเธอต้องใช่ผ้าจากเสื้อของฝั่งตรงข้าม แล้วทำเสื้อขึ้นมาใหม่หนึ่งชุดตามหลักพื้นฐาน

เรื่องแบบนี้มันทุเรศไปไหม?

“เวลาในการแข่งคือครึ่งชั่วโมง เริ่มกันเลยนะ” วรินทรยิ้มที่มุมปาก แล้วชื้นิ้วไปที่พวกเธอทีละคน “ตอนนี้พวกคุณต้องให้ฉันไปบอกผู้อำนวยการไหม ว่าพวกคุณแอบใส่ร้ายฉัน หรือจะแข่งกับฉัน? ”

เงินเดือนของบริษัทสันตินั้นเยอะมาก ผู้หญิงพวกนี้จะไม่มีวันยอมแพ้หรอก

ในเวลาอันสั้น ถึงวรินทรจะเก่งมาก ยังไงก็ไม่มีความสามารถที่จะทำเสื้อผ้าออกมาให้พวกเธอได้ อีกอย่างเสื้อผ้านั้นยังอยู่บนตัวเธอ

อย่างไรก็ตามเธอต้องการทำให้พวกเธอตกใจ ใครจะกลัวใครล่ะทีนี้

ในขณะที่คิดอยู่นั้น ผู้หญิงสองสามคนก็ปรึกษากัน เพื่อความยุติธรรม จึงให้คนที่เคยเรียนออกแบบเสื้อผ้าไปแข่งกับวรินทร

“งั้นก็มาเริ่มกันเลย” วรินทรพูดพร้อมสีหน้าที่มั่นใจ ร่างกายที่เล็กและนุ่มนิ่มก็วิ่งไปถึงข้างกายของผู้หญิงสองคนนั้น เธอได้ยื่นมือเข้าไปที่ส่วนเอวที่แบ่งส่วนของร่างกายผู้หญิงคนนั้น

“อ๊า!” ผู้หญิงคนนั้นคิดไม่ถึงว่าวรินทรจะมีแรงขนาดนี้ จึงไปได้ตอบโต้อะไรไป ทั้งสิบนิ้วของวรินทรนั้นว่องไว เหมือนผีเสื้อที่กำลังโบยบินและกำลังฉีกร่างของเธอคนนั้นเป็นส่วนๆในเวลาเดียวกัน

ผู้หญิงอีกคนที่ดูอยู่ข้างๆนั้นก็ตกใจ จึงไม่มีคนกล้าเข้าใกล้

ใบหน้าเล็กๆที่สง่างามของวรินทรนั้นอยู่ในความสงบ พอผ่านไปก็หยีบกิ๊บติดผมไข่มุกของดีไซน์เนอร์ออกมาจากศีรษะมาติดบนเสื้อผ้าผู้หญิงคนนั้น เธอตกแต่งด้วยมือของตัวเอง

เธอเป็นคนที่ทำอะไรไวมาก แต่กลับไม่แสดงท่าทีที่ตื่นเต้น ราวกับว่าฝึกซ้อมมาหลายรอบแล้ว

ท่าทีของเธอนั้นงดงาม ราวกับมาจากเทพนิยาย ทำให้คนมองตาไม่กระพริบ

เวลาใกล้จะหมด วรินทรก็ลดความเร็วลง เอากิ๊บติดผมมาติดที่ผม ยืดเอว แล้วถอยออกมา

ทุกคนแทบจะหยุดหายใจ เมื่อมองชุดของผู้หญิงคนนั้นแบบไม่ละสายตา

จากการแข่งขันในครั้งนี้ เธอก็ดึงความสนใจคนได้เยอะมาก

สายตาของทุกคนก็จ้องมองมาที่เธอ ในตอนแรกคิดไม่ถึงว่าในเวลาอันสั้นไม่ถึงครึ่งชั่วโมง วรินทรสามารถทำเสื้อออกมาได้หนึ่งตัวจริงๆ

ดีไซน์เนอร์คนใหม่ไฟแรงของ CR ก็ยังไม่ยอมให้ใครมาดูถูก

ประภาพที่ยืนอยู่ตรงหน้าคนเหล่านี้ เมื่อเห็นวรินทรได้แสดงความมั่นใจออกมา ก็แอบรู้สึกปลื้มอย่างไม่รู้ตัว

ผู้หญิงคนนี้ก็กำลังตกใจจนนิ่งไปพักใหญ่

ชุดที่เธอใส่เดิมเป็นชุดกระโปรงแบบเก่าสีเหลืองอ่อน ซึ่งได้กลายเป็นชุดที่แยกส่วนสไตล์อินดี้ของวรินทรในทันใด

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนี้รักประธานเจ้าเล่ห์