เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 678

“ทุกคนโปรดระวัง ตอนนี้มีผู้บุกรุกเข้ามาสองคน!”

“ทุกคนโปรดระวัง ตอนนี้มีผู้บุกรุกเข้ามาสองคน!”

……

เสียงประกาศเตือนนั้นดังไปทั่วบริเวณครั้งแล้วครั้งเล่า

ทันใดนั้น ทั้งนอกและในของคฤหาสน์ก็ถูกปิดล้อมทันที บรรยากาศก็ดูตึงเคลียดขึ้นมา

เดิมที่ตระกูลหลงก็เป็นตระกูลหลวงในเยี่ยนจิงอยู่แล้ว บวกกับวันนี้เป็นันครบรอบอายุสิบแปดของเจ้าหญิงน้อยแห่งตระกูลหลง การรักษาความปลอดภัยในทุกด้านจึงเข้มงวดอย่างถึงที่สุด

ไม่ว่าเป็นใครก็ตาม ที่ต้องการเข้าไปในตระกูลหลง ก็ต้องแสดงบัตรเชิญทั้งนั้น

ถ้าไม่มีบัตรเชิญ ก็จะถูกหาว่าเป็นผู้บุกรุกทั้งสิ้น

สีหน้าของถังเฉานั้นเคร่งขรึมขึ้นมาทันที ถึงเขาจะไม่มีบัตรเชิญก็ไม่เป็นไร หลินชิงเสว่กับเจียงไป๋เสว่เองก็ไม่มีบัตรเชิญเหมือนกัน แล้วตอนนี้ก็มีผู้บุกรุกสองคนถูกจับพอดี……

คงไม่ใช่พวกเธอหรอกมั้ง?

ถังเฉารู้สึกเป็นกังวลอยู่ในใจ

แต่พอเดินออกไปดู เขาก็ต้องโล่งอกกับสิ่งที่เห็น

ผู้บุกรุกสองคนที่ว่านั้นไม่ใช่หลินชิงเสว่กับเจียงไป๋เสว่ แต่เป็นผู้ชายสองที่ไม่มีบัตรเชิญแต่กลับแอบลักลอบเข้าไปข้างใน

“เอาตัวสองคนนี้ไป แล้วพาตัวกลับไปสอบสวน!”

ชายวัยกลางคนหน้าเหลี่ยมคนหนึ่งโบกมือใหญ่ๆ ของตัวเอง ท่ามกลางเสียงร้องโอดครวญ ผู้บุกรุกทั้งสองก็ถูกเอาตัวไปแล้ว

สิ่งที่รอคอยพวกเขาอยู่ จะต้องเป็นการสอบสวนที่โหดเหี้ยมมากๆ อย่างแน่นอน

“ฮ่าฮ่า เห็นแล้วรึยัง? นี่แหละคือจุดจบของคนที่คิดจะเข้าไปในตระกูลหลงโดยพลการ จะถูกจับในฐานะผู้บุกรุกทั้งสิ้น!”

เสียงหัวเราะที่ไม่ชอบใจจากสิ่งที่คนอื่นกำลังประสบนั้นดังมาจากทางด้านหลัง

ถังเฉามองเขาด้วยสีหน้าที่เรียบเฉย ขอแค่ไม่เกิดเรื่องอะไรขึ้นกับหลินชิงเสว่กับเจียงไป๋เสว่ เขาก็สบายใจแล้ว

ถังเฉาได้เดินไปทางตระกูลหลงโดยที่ไม่ได้สนใจ

“หยุดเดี๋ยวนี้นะ!”

พอเห็นถังเฉาไม่เพียงเมินใส่ตัวเอง แต่ยังเดินจากไปดื้อๆ เจียงเฉาก็อายจนโกรธ และตวาดออกมาเสียงดัง

แต่ว่า ถังเฉาก็ไม่ได้สนใจเขา ทำราวกับเขาเป็นแค่อากาศ

เจียงเฉาโมโหอย่างถึงที่สุด

เมื่อเรื่องมันเกิดขึ้นมาแล้ว ก็ต้องไปต่อให้สุด เขาตะโกนออกมาเสียงดังว่า “ตรงนี้ก็มีคนที่ไม่มีบัตรเชิญอยู่ด้วยคนหนึ่งจับตัวมันไปด้วยเลย!”

เสียงที่เจียงเฉาตะโกนออกไปนั้นดังมาก จนดึงดูดความสนใจของคนยามประตูอยู่ไม่ไกลเข้าพวกเขาเดินดุ่มๆ มาทางนี้

ถังเฉาหยุดเดิน แววตาเคร่งขรึม

แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร แค่รอบอดี้การ์ดของตระกูลหลงมาถึงเท่านั้น

การที่จะเข้าไปในตระกูลหลงโดยที่ไม่เปิดเผยตัวตนนั้น มันก็ต้องมีการสูญเสียกันบ้าง

พรึบพรับ!

ยามของตระกูลหลงได้เข้ามาปิดล้อมลานจอดไว้อย่างรวดเร็ว และยืนล้อมถังเฉาเอาไว้

กลุ่มคนที่อยู่ไม่ไกล ชายวัยกลางคนหน้าเหลี่ยมก็ได้เดินตรงมาด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม

“เกิดอะไรขึ้น? ทำไมวันนี้ถึงมีผู้บุกรุกมากขนาดนี้?”

เมื่อกี้เพิ่งจับผู้บุกรุกที่ไม่มีบัตรเชิญไปแล้วสองคน ไม่นึกเลยว่าจะจับได้อีกแล้ว

เจียงเฉาหัวเราะคริคริ “วันนี้เป็นพิธีบรรลุนิติภาวะของเจียเจีย สมาชิกมากมายของตระกูลหลวงต่างมาเข้าร่วม คนที่แอบอ้างเข้ามาก็มีมาก”

ตอนที่พูดแบบนั้นออกมา เจียงเฉายังจงใจเหลือบมองถังเฉาไปทีหนึ่ง โดยแสดงสิ่งที่แอบแฝงไว้อย่างชัดเจน

ชายหน้าเหลี่ยมจ้องมองเจียงเฉาด้วยความตกใจ “เธอคือ คนรุ่นหลังของตระกูลเจียงไม่ใช่เหรอ?”

“ใช่ครับ คุณลุงหลงวันนี้ผมเองก็ตั้งใจมาแสดงความยินดีกับเจียเจียเหมือนกันครับ”

เจียงเฉานั้นพูดด้วยความเคารพนับถือ แตกต่างจากตอนที่พูดกับถังเฉาอย่างสิ้นเชิง

เก้าตระกูลใหญ่นั้นต่างคนต่างอยู่ แต่ก็ยังคงติดต่อกันอยู่เสมอ

โดยเฉพาะรุ่นหลังๆ ที่มักจะคบหากันเป็นกลุ่มๆ อยู่แล้ว

เจียงเฉานั้นชอบหลงเจียเจียมานานแล้ว ถึงนี่จะเป็นพิธีบรรลุนิติภาวะของหลงเจียเจีย เขาก็ขอเสนอตัวเองให้เป็นตัวแทนของตระกูลเจียงเพื่อมาร่วมงาน

ชายหน้าเหลี่ยมยิ้มๆ “ลำบากเธอแล้ว ถ้าเจียเจียรู้ จะต้องดีใจมากแน่ๆ”