เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 703

อารมณ์ทางความคิดของถังเฉานั้นย้อนกลับไปสมัยบ้านของตระกูลซ่ง

หลินโป๋หลายนั้นเข้าร่วมเข้ากับตระกูลเหยียน ซ่งหรูอี้เองก็ได้กระจายวางกับดักล้อมศัตรูเอาไว้และปล่อยให้บริษัทชิงเฉินล้มละลาย แต่ในสถานการณ์ของหลินชิงเสว่นั้น กลับพยายามวางแผนเพื่อให้เธอกลับไปที่เยี่ยนจิงแทน

ท้ายที่สุดถึงแม้จะล้มเหลว ถังเฉาที่โกรธนั้นก็ไม่ได้คิดที่จะไว้ชีวิตพยานปากที่รอดชีวิตแต่อย่างใด จึงสั่งให้เฟิ่งหวงฆ่าเขาเสีย

แต่ในขณะที่พยายามหาทุกวิถีทางอยู่นั้น ค้างคาวก็ปรากฏตัวขึ้นมาและนำหลินโป๋หลายไป ถือเป็นโชคดีที่ได้ช่วยหนึ่งชีวิตให้กลับมา

หลังจากนั้นเป็นเวลานาน หลินโป๋หลายก็ไม่มาปรากฏตัวอีกเลย แต่สิ่งที่ถังเฉานั้นมั่นใจเลยก็คือช่วงเวลานั้นหลินโป๋หลายจะต้องอยู่กับค้างคาวอย่างแน่นอนและไม่มากก็น้อยจะต้องเจอกับเรื่องอะไรบางอย่างเป็นแน่

การประชุมแดนเหนือของเมืองเจียงเฉิง หลินโป๋หลายจะต้องอยู่ที่นั่นอย่างแน่นอนแต่กลับไม่พบอะไรเลย

ถังเฉาเข้าใจองค์กรหว่างเหลี่ยง ไม่ว่าจะเข้าร่วมด้วยตนเองหรือไม่ ขอเพียงแค่เข้ามาก็ไม่สามารถที่จะทรยศหักหลังได้ การที่หลินโป๋หลายนั้นความจำเสื่อมไม่อาจจะสลัดค้างคาวออกจากการเกี่ยวข้องนี้ได้

“ดูเหมือนว่าเขาน่าจะไปได้ยินความลับสำคัญอะไรบางอย่างมาแต่ทำไมถึงไม่ฆ่าเขาไปเลยล่ะ？”

ดวงตาของถังเฉาหรี่ลงอย่างดูอันตราย แววตาฉายความแหลมคม

หลินโป๋หลายกลับมาที่ตระกูลหลินอีกครั้ง เหตุการณ์นี้ก็ค่อนข้างแปลกเช่นกัน

หรือจะกล่าวได้อีกนัยหนึ่งว่าหลินโป๋หลายนั้นความจำเสื่อมไปแล้วจริงๆงั้นเหรอ？

ถังเฉาไม่เชื่อคำบอกเล่าทั้งหมด เขาเชื่อในสิ่งที่ตาเห็นเท่านั้น

แต่ในตอนนี้เรื่องที่สำคัญมากที่สุดก็คือจะต้องจัดการพ่อแม่ของหลินโป๋หลายให้ได้ก่อน

“หากพวกคุณจะมาหาชิงเสว่เพื่อแก้แค้นล่ะก็ คุณมาหาผิดคนแล้วล่ะ”

ถังเฉาสวดเท้าขึ้นมา เดินไปที่ด้านหน้าของหลินอิ่นและถงเจินด้วยท่าทางที่สงบ “หลินโป๋หลายนั้นถูกคนลึกลับพาตัวไป แล้วมันเกี่ยวอะไรกับชิงเสว่ด้วย？”

“อีกอย่าง หลินโป๋หลายยังไปเข้าร่วมกับเย่หรูอี้จากตระกูลเย่และมาทำลายบริษัทของชิงเสว่อีก ชิงเสว่ก็ยังไม่ทำอะไรเขาเลย เพียงแต่แค่อยากกลับที่บริษัทของตัวเองก็เท่านั้น มันจะไปเกี่ยวข้องอะไรกับเธอกันล่ะครับ？”

“อีกอย่าง พวกคุณเองก็ไม่กล้าที่จะไปแก้แค้นหาฆาตกรตัวจริง แถมยังใช้โอกาสนี้มาซ้ำเติมอีกงั้นเหรอ？”

การซักถามหลายครั้งนั้นทำให้หลินอิ่นและถงเจินนั้นพูดไม่ออก ใบหน้าฉายแววความประหลาดใจ

โดยเฉพาะเมื่อพูดถึงตอนท้าย น้ำเสียงของถังเฉาก็ลดต่ำลง ดวงตาฉายแววความมืดมน

หลินชิงเสว่มองไปที่พวกเขาด้วยสีหน้าที่ว่างเปล่า

ในเวลานี้ ดวงตาของเธอเย็นชาเป็นอย่างมาก การที่มีญาติเช่นนั้นก็ทำให้เธอรู้สึกใจห่อเหี่ยวซะเหลือเกิน

ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีแวบเข้ามาในดวงตาของพวกเขา หลินอิ่นและถงเจินตอบสนองอย่างรวดเร็ว เปล่งเสียงเหอะออกมาอย่างเย็นชา “ไม่ว่ายังไง ก่อนที่จะพบฆาตกรตัวจริงที่นำตัวหลินโป๋หลายไป เธอหลินชิงเสว่ เธอคือฆาตกร พวกเราไม่ปล่อยเธอไปแน่！”

“การที่ตระกูลหลินขับไล่เธอออกไปนั้นถือเป็นทางเลือกที่ถูกต้องเสียจริง การมีคนอย่างเธอที่ทำตัวเอาแต่ประโยชน์เข้าตัวเองล่ะก็ถือเป็นหายนะที่แท้จริงเลยล่ะ！”

ท่าทีของหลินอิ่นนั้นเฉยเมย แต่จิตใจอารมณ์ของเขานั้นกระสับกระส่ายเป็นอย่างมาก เขาจะโกนใส่หลินชิงเสว่อย่างบ้าคลั่ง แทบจะอยากจับหน้าของเธอเสียจริง

ทันทีที่พูดออกมา ไม่ว่าจะเป็นสีหน้าผู้จัดการหลี่ จางขุยหรือแม้แต่สองสาวฝาแฝดนั้นต่างเปลี่ยนไป

พวกเขาได้รับข่าวที่สำคัญมาใหม่แล้ว

หลินชิงเสว่นั้นถูกตระกูลหลินขับไล่ออกมา！

“เถ้าแก่เนี้ย นี่ นี่มันเกิดอะไรขึ้นเหรอครับ？”

“คุณหลินไม่ได้เป็นคุณหนูคนโตของตระกูลหลินหรอกเหรอครับ？ทำไมถึงโดนขับไล่ออกมา？”

ผู้จัดการหลี่ที่ตกตะลึงนั้นรีบเดินเข้าไปหาหลินอิ่นและถงเจินเพื่อถาม

ถงเจินยิ้มอย่างเย็นชาพร้อมกับมองหลินชิงเสว่ด้วยสายตาที่เหยียดหยาม “เธอเป็นคุณหนูคนโตของตระกูลหลินอะไรกันล่ะ ตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอหลอกพวกเรา ที่แท้ก็เป็นแค่คนธรรมดาเท่านั้นแหละ！”

“อะไรนะ？！”

ทันทีที่คำพูดออกมา ไม่ว่าจะเป็นผู้จัดการหลี่ จางขุยหรือแม้แต่สองสาวฝาแฝดนั้นต่างรู้สึกเขย่าขวัญ ใบหน้าเต็มไปด้วยความตกตะลึง

โดยเฉพาะจางขุยที่สมองของเขานั้นว่างเปล่ามากกว่าเดิม

ก่อนหน้านี้ผู้จัดการหลี่นั้นบอกว่าหลินชิงเสว่นั้นเป็นองค์หญิงคนโตของตระกูลหลิน แต่ทำไมตระกูลหลินที่แท้จริงนั้นมากลับบอกว่าไม่ใช่ล่ะ？