จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 347

จากนั้นติงเมิ่งเหยนถึงจะเข้าใจว่าทำไมเจียงชื่อถึงโกรธขนาดนี้ เพราะน้องชายของเขาที่เสียไปแล้วแต่ยังถูกดูหมิ่นแบบนี้ ซึ่งก็ทำให้เจียงชื่อไม่สามารถทนรับได้จริงๆ

เฉิงไห่พูดว่า "เข้านี้ผมได้รับสายโทรเข้าจากสายที่ไม่รู้จัก เขาบอกให้ผมมาไหว้สุสานที่นี่ ตอนนั้นผมยังไม่เข้าใจ จนกระทั่งผมมาถึงที่นี่ถึงจะเข้าใจว่ามันหมายถึงอะไร"

"แล้วเขาพูดอะไรอีกไหม?"

เฉิงไห่ได้แต่ส่ายหัว "ไม่เลยครับ"

"ไม่ได้ต้องการเงินเหรอ?"

"ไม่ครับ"

ถ้าไม่ใช่เพื่อเงิน นั่นก็แสดงว่าเป็นการแก้แค้น ซึ่งคนที่เคยมีเรื่องบาดหมางกับเจียงชื่อและยังรู้ที่อยู่หลุมฝังศพของเจียงโม่นั้นมีไม่มาก แค่คิดก็รู้ว่าเขาเป็นใคร

บริษัทเทียนติ่ง!

ในเวลานี้ เจียงชื่อเห็นจดหมายฉบับหนึ่งบนก้อนหินในหลุมฝังศพที่ถูกขุดออก

"หืม?"

เขาจึงกระโดดลงไปเพื่อเก็บจดหมายฉบับนั้นขึ้นมาและเปิดอ่านทันที ในจดหมายนั้นเขียนไว้ว่า 'อยากได้ขี้เถ้าคืนไหม? พรุ่งนี้มาเจอกันที่ล็อบบี้โรงแรมโรงแรมลู่ไห่ อินเตอร์เนชั่นแนลในเวลาเก้าโมงเช้า'

แม้ว่าอีกฝ่ายจะไม่ได้ระบุตัวตนของเขา แต่โรงแรมลู่ไห่ อินเตอร์เนชั่นแนลนั้นเป็นกิจการของบริษัทเทียนติ่ง ซึ่งเพียงพอที่จะอธิบายทุกอย่างได้

เจียงชื่อกระโดดออกจากหลุมและค่อยๆ เดินออกไป

"ชื่อ คุณจะไปไหน?" ติงเมิ่งเหยนถามด้วยความกังวลและความกลัว

"ผมไปทำธุระ"

เมื่อเห็นการจากไปของเจียงชื่อ ติงเมิ่งเหยนรู้สึกวิตกกังวลอย่างมาก เพราะในเวลานี้เจียงชื่อถูกความโกรธครอบงำไปแล้ว เธอกลัวว่าเขาอาจทำอะไรที่ขาดสติได้

เธอจึงตะโกนพูดว่า "ชื่อ คุณใจเย็นก่อนสิ เราไปแจ้งความกันก่อน!"

แต่เจียงชื่อไม่ได้ตอบเธอ ได้แต่เดินจากไปคนเดียวอย่างช้าๆ

คนที่กล้าขุดหลุมฝังศพของเจียงโม่และยังกล้านำขี้เถ้าเป็นเครื่องมือในการล่อเจียงชื่อให้ไปหาถึงที่ เจียงชื่อจะทำให้พวกเขาได้รู้ว่าอะไรคือการแกว่งเท้าหาเสี้ยน!

เฉิงไห่ถอนหายใจและพูดว่า "ไม่ต้องตะโกนหรอกครับ เรื่องที่คุณชายใหญ่ตัดสินใจไปแล้วไม่มีใครสามารถเปลี่ยนแปลงได้หรอกครับ อีกอย่าง เหตุการณ์ครั้งนี้มันร้ายแรงมาก คุณชายใหญ่ต้องขอคืนความเป็นธรรมให้กับคุณชายรองอย่างเต็มที่แน่นอนเลยครับ"

"แต่นี่มันกับดักชัด ๆ นะ!" ติงเมิ่งเหยนพูดอย่างกังวล