จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 348

วันหนึ่งผ่านไปในพริบตา

เช้าวันรุ่งขึ้น

รถยี่ห้อลินคอล์นสีดำมากมายขับเข้าไปจอดอยู่ตรงหน้าโรงแรมลู่ไห่ อินเตอร์เนชั่นแนล จากนั้นชายชุดดำนับร้อยคนที่ไว้ทรงผมสั้นได้ลงมาจากรถ ซึ่งชายฉกรรจ์เหล่านี้ทุกคนต่างก็มีออร่าแห่งการสังหารในตัว

และคนทั้งหมดนี้จะมีผู้นำอยู่สี่คนด้วยกัน

ได้แกพฤษภ ตุลย์ ธนู และกรกฏแห่งกองทองสิบสองปีนักษัตร

จากนั้นฝูงชนแยกออกจากกัน เจียงชื่อค่อยๆ เดินออกมาจากท่ามกลางคนเหล่านั้น เขาเงยหน้าขึ้นมองชื่อของโรงแรมและพาคนทั้งหมดเข้าไปด้านใน

กลุ่มคนจำนวนมากเดินเข้าไปในล็อบบี้ของโรงแรม

แต่โรงแรมกลับว่างเปล่า

ราวกับจะต้อนรับการมาถึงของเจียงชื่อและคนของเขา ซึ่งบริเวณทั้งล็อบบี้ของโรงแรมไม่มีใครสักคนอยู่เลย

เห็นได้ชัดว่ามันเป็นกับดักที่ได้เตรียมตัวมาอย่างดี

หรืออาจจะบอกได้ว่าเป็น 'กลยุทธ์เปิดเผย' เลยก็ได้

ทุกคนต่างประสานมือกันเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ที่ดุเดือดนี้ พวกเขาต่างก็คิดว่าศัตรูต้องตระหนักถึงความรุนแรงของเรื่องนี้ และได้เตรียมคนมากมายเพื่อซุ่มโจมตีกันแล้ว

แต่สรุปคือ......

เด็กผู้หญิงคนหนึ่งถือจดหมายฉบับหนึ่งแล้วเดินเข้ามาหาเจียงชื่อด้วยตัวที่สั่นเทา

เธอยื่นจดหมายให้กับเจียงชื่ออย่างสั่นไปทั้งตัว

"ของ ของคุณค่ะ"

หืม?

ทุกคนต่างตกตะลึง

จดหมายฉบับแรกของศัตรูคือการให้เจียงชื่อมาที่นี่ แล้วพวกเขาไม่ได้ตั้งใจวางตาข่ายกับดักเพื่อจะรอซุ่มโจมตีเจียงชื่อหรือ?

ทำไมถึงมีจดหมายฉบับที่สอง?

เจียงชื่อถึงจะมั่นใจอีกครั้งว่า ศัตรูในครั้งนี้ไม่ใช่ระดับเดียวกันกับที่เขาเคยเจอมาก่อน