พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม(16+) นิยาย บท 16

บทที่ 16 จับกุมผู้ต้องหา

ตอนบ่าย หลังจากที่ชิวมู่เฉิงรู้ข่าวก็รีบกลับมาที่บ้าน เธอพิจารณาเนี่ยเฟิงอย่างละเอียด หลังจากยืนยันได้ว่าเนี่ยเฟิงไม่ได้เป็นอะไร ชิวมู่เฉิงถึงได้ผ่อนลมหายใจออก

“เสี่ยวเฟิงเรื่องทั้งหมดนี้ล้วนเกิดจากพี่ นายวางใจได้ พี่จะต้องแก้ไขเรื่องนี้อย่างแน่นอน”

เนี่ยเฟิงไม่ได้มีแผนที่จะให้ชิวมู่เฉิงเข้ามาเกี่ยวข้อง ฟางซื่อเหาคนนี้เข้ามาล้ำเส้นเขา เขาได้ทดสอบความอดทนของเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า เนี่ยเฟิงไม่คิดจะปล่อยเขาไป

แต่ว่าต่อหน้าพี่สาวของเขา เนี่ยเฟิงก็เหมือนกับลูกแกะตัวน้อยตัวหนึ่งเท่านั้น เขาพยักหน้า “ผมเชื่อพี่ใหญ่ แต่ว่าพี่ใหญ่ก็ต้องระวังตัวให้มากๆนะ คนคนนี้สุดโต่งสุดๆ พี่จะต้องไม่เป็นอะไรนะ ถ้าพี่เป็นอะไรขึ้นมาผมคงปวดใจ”

ชิวมู่เฉิงมองน้องชายที่เข้าใจเรื่องต่างๆได้ดี บนในหน้าปรากฏรอยยิ้มแห่งความปลื้มใจออกมา

แต่เย่หรูเสว่ เนื่องจากได้รับภารกิจเช่นนั้น คืนนี้ทั้งคืนก็ไม่ได้กลับมาที่คฤหาสน์ เธอดิ้นรนเข้าไปในห้องเก็บข้อมูลเพื่อหาข้อมูล

วันรุ่งขึ้น เธอถึงกลับมาที่คฤหาสน์ด้วยสีหน้าเหนื่อยล้า

เนี่ยเฟิงเห็นสีหน้าที่เหนื่อยล้าของเย่หรูเสว่ ก็รู้สึกปวดใจทันที

"กราบเรียนราชามังกร อาชญากรคนสุดท้ายถูกพวกเราจับได้ที่สหรัฐ ขอเรียนถามว่าจะให้จัดการอย่างไร?"

สำนักมังกรทำงานอย่างรวดเร็วอย่างน่าทึ่ง ถึงอย่างไรเสียสิ่งที่เนี่ยเฟิงควบคุมอยู่ติดตัวก็คือเครือข่ายข้อมูลข่าวสารที่หนาแน่นยอดเยี่ยมยิ่งกว่าดวงตาของสวรรค์ คิดอยากจะหาคนสิบคนในประชากรหกพันล้านคน ไม่ต่างอะไรกับการงมเข็มในมหาสมุทร

แต่ว่าสำหรับเนี่ยเฟิงแล้ว ก็เป็นแค่เรื่องที่แสนง่ายดายเรื่องหนึ่งเท่านั้น

"ดีมาก เอาพวกเขาทั้งสิบคนไปรวมกันไว้ที่โรงงานร้างที่ชานเมือง จำเอาไว้ว่าต้องทำให้พวกเขาสิบคนไม่ต่อต้านและหาทางหลบหนี"

ถ้าเกิดว่าทำร้ายพี่หกของเขาตอนที่กำลังจับกุมอยู่ละก็ นั่นก็จะได้ไม่คุ้มเสีย

"รับทราบ ราชามังกร!"

"บอกต่อกันไป คนที่เข้าร่วมแผนการไล่ตามจับกุมจะได้รางวัลพิเศษสิบเปอร์เซ็นต์ของของขวัญ ฉันจะให้"

มีการลงโทษมีการให้รางวัลถึงจะทำให้คนทำงานให้อย่างสุดจิตสุดใจ

ถึงแม้ว่าพวกเขาทั้งหมดจะถือเป็นคนของสำนักมังกร เกิดมาก็เป็นคนของสำนักมังกร ตายไปก็เป็นผีของสำนักมังกร แต่เนี่ยเฟิงคนนี้เป็นพวกแบ่งแยกผิดถูกชัดเจน

"รับทราบ!"

เนี่ยเฟิงดันแก้มมองเย่หรูเสว่ที่นอนอยู่บนเตียงจนมืดฟ้ามัวดิน มุม

ปากอดไม่ได้ที่จะยกขึ้นมาเบาๆ ตอนนี้พี่หกของเขาก็ไม่ต้องโดนลงโทษแล้ว

เย่หรูเสว่นอนหลับสบายเป็นอย่างมาก ตื่นขึ้นมาก็พบว่าท้องฟ้าข้างนอกเริ่มมืดแล้ว เย่หรูเสว่ตระหนกตกใจจนเหงื่อเย็นออก

"ใครปิดนาฬิกาปลุกฉัน!"

"ผมเอง!"เนี่ยเฟิงยื่นหัวออกมา ยกมือขึ้น "ผมเห็นว่าที่หกเหนื่อยล้ามากจริงๆ ดังนั้นก่อนที่นาฬิกาปลุกจะดังผมก็ปิดมันแล้ว!"

"นายที่มันก่อเรื่องจริงๆเลย พี่ยังต้องไปที่สถานีตำรวจนะ!"

เย่หรูเสว่ไม่ได้โกรธแค่เรื่องนี้เท่านั้น เธอโกรธเป็นฟืนเป็นไฟกระโดดลงจากเตียงมา ใส่รองเท้า ในเวลานี้ก็มีข่าวสั้นส่งเข้ามาในโทรศัพท์มือถือเธอพอดี

เย่หรูเสว่ชะงักไปพักหนึ่ง หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา ดูชื่อที่ใช้ส่งข่าวสั้นมาก็ไม่พบ และแม้แต่ชื่อเมืองก็ยังหาไม่พบ แต่ข้อความสั้นนี้คือข้อความกล่าวหา

"พบอาชญากรที่หลบหนีอยู่ที่โรงงานทำลายกระดาษในเขตชานเมืองฝั่งตะวันตก"

จิตใจของเย่หรูเสว่ฮึกเหิมขึ้นมา หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมารีบร้อนวิ่งออกไปทันที

"พี่หก พี่จะไปที่ไหน?"

"นายไม่ต้องสนใจ อยู่บ้านดีๆละ!"

สำหรับข้อความสั้นนี้ภายในใจเย่หรูเสว่ยังคงมีความหวาดระแวง แต่ถ้าเกิดว่าเธอไม่ไป เป็นไปได้มากว่าจะทำให้อาชญากรที่หลบหนีอยู่นั้นหนีไปได้! เย่หรูเสว่กันริมฝีปาก ตอนนี้จะมาสนใจอะไรมากไม่ได้แล้ว หลังจากตรวจสอบอุปกรณ์ต่างๆเรียบร้อยแล้ว เธอก็รีบไปที่ชานเมืองฝั่งตะวันตกทันที