พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม(16+) นิยาย บท 5

บทที่ 5 เธอเป็นแฟนผม

ชาวเผือกที่รอชมต่างหัวเราะลั่นล็อบบี้ กลุ่มเครือญาติตระกูลชิวก็ไม่รู้จะรับมืออย่างไร

บอดี้การ์ดชุดดำสี่นายกระโดดจากเฮลิคอปเตอร์อย่างว่องไว รีบพยุงคุณชายฟางลุกขึ้น “คุณชายฟาง ไม่เป็นไรใช่ไหมครับ ?”

ฟางซื่อเหาอารมณ์เสียไม่หาย ทนความเจ็บปวด เอาแหวนออกมามอบให้กับชิวมู่เฉิง เขาอยากจะให้เสร็จพิธีแต่งงานโดยเร็วที่สุด จะได้รีบไปรักษาบาดแผลที่โรงพยาบาล

จิตใจของชิวมู่เฉิงว้าวุ่นไม่หยุด เธอไม่อยากยอมรับคำขอแต่งงานของฟางซื่อเหาเลยจริง ๆ แต่เธอก็ไม่กล้าปฏิเสธ

ในเวลานี้เอง เนี่ยเฟิงไม่รู้โผล่มาจากไหน แล้วยัง ปัดแหวนที่อยู่ในมือฟางซื่อเหาลงบนพื้น

“นาย ? นายเป็นใคร ?” เนื่องจากฟางซื่อเหาไม่มีฟันหน้าแล้ว เลยพูดจาขัด ๆ

เนี่ยเฟิงสแยะยิ้มแล้วพูดว่า: “ฉันเป็นสามีของชิวมู่เฉิง ! เจ้าหนุ่มน้อยฉวยตอนที่ฉันไม่อยู่บ้าน กล้ามาขอเมียฉันแต่งงานเชียวหรือ ? หน้าตาเหมือนหมูปัญญาอ่อนอย่างนาย ก็คู่ควรเหรอ ?”

“อะไร ? นายเป็นสามีของชิวมู่เฉิง ? ชิวมู่เฉิง เรื่องนี้มันเป็นอย่างไร ?” ฟางซื่อเหาถมึงตามองมายังชิวมู่เฉิง

ชิวมู่เฉิงก็ตกตะลึงเช่นกัน ตามองมายังเนี่ยเฟิง แม้ว่ารูปลักษณ์ภายนอกของเนี่ยเฟิงจะเปลี่ยนแปลงไปมาก แต่ว่า ชิวมู่เฉิงมีสายตาที่เฉียบแหลม ดูจากท่าทาง น้ำเสียงของเนี่ยเฟิงก็สามารถตัดสินได้ เธอดีใจปนประหลาดใจเดินเข้ามาใกล้เนี่ยเฟิง ถามด้วยเสียงเบา ๆ ว่า: “นายคือเสี่ยวเฟิง ?”

เนี่ยเฟิงยิ้มแล้วพูดว่า: “พี่สาว ผมเอง ผมกลับมาแล้ว”

ดวงตาของชิวมู่งเฉิงเปียกชุ่มอีกครั้ง ใช้มือข้างหนึ่งกุมมือของเนี่ยเฟิงเอาไว้ “นายคือเสี่ยวเฟิงจริงด้วย นายยังมีชีวิตอยู่ เยี่ยมไปเลย เยี่ยมไปเลย พี่คิดนายอย่างทรมานใจ...”

เนี่ยเฟิงกุมมือที่ขาวดั่งหยกของชิวมู่เฉิงไว้ พูดด้วยสายตาลึกซึ้งว่า: "พี่สาว ผมยังมีชีวิตอยู่ ผมก็คิดถึงพี่เหมือนกัน...”

ชิวมู่เฉิงพยักหน้า