แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 287

รอยยิ้มของเฉินโม่จางลง เมื่อนึกถึงหญิงสาวที่นิ่งและสง่างาม ผู้หญิงที่มีพลังลึกลับอยู่บนร่างกาย เขาก็ถอนหายใจโดยไม่รู้ตัว

เขาจำได้ว่า เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนชอบพูดประโยคนี้เสมอ "ชะตากรรมของฉันถูกกำหนดไว้แล้ว พวกนายเป็นเพื่อนเพียงไม่กี่คนของฉัน ฉันรักและหวงแหนพวกนายมาก.....ดังนั้นโปรดรักษาระยะห่างจากฉันด้วย!"

ชาติก่อน เฉินโม่ไม่เข้าใจความหมายของประโยคนี้ และกระทั่งรู้สึกว่า เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนมีความคิดที่จะปฏิเสธผู้อื่นอย่างหนักแน่น

แต่เมื่อเกิดใหม่แล้ว เฉินโม่ถึงได้ตระหนักว่าคำพูดประโยคนี้ซ่อนความจำใจและความขมขื่นเอาไว้

"ไม่รู้ว่าเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนมีความลับอะไรซ่อนอยู่ ในเมื่อซ่อนความลับอะไรไว้ อีกสักครู่เมื่อเห็นเธอแล้ว ฉันจะต้องถามให้ชัดเจน และก็ช่วยเธอแก้ปัญหา"

เมื่อถานชิวเซิงเห็นสีหน้าของเฉินโม่กลายเป็นจริงจัง จึงรีบกล่าวว่า "ใครบอกว่า เสี่ยวเชี่ยน เสียใจเพราะเฉินโม่? เธอแอบเศร้าเพราะเธอปฏิเสธฉันต่างหาก! ถ้าพวกนายไม่เชื่อ อีกสักครู่เสี่ยวเชี่ยนมาถึงแล้วจื่อหาวนายถามเธอเองเลย!"

สวีจื่อหาวหัวเราะและด่าว่า "ฉันไม่ติดกับดักของนายหรอก ทั้งที่นายรู้ว่าเสี่ยวเชี่ยนเกลียดการพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องความรักระหว่างชายหญิง แล้วนายยังจะให้ฉันถามอีก นายนี่มันโหดเหี้ยมจริง ๆ!"

ดูเหมือนพวกเขาเหมือนนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ ทั้งสามก็เงียบไปครู่หนึ่ง

เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนเป็นคนนิ่งและสง่างาม สวยและมีเมตตา เธอปฏิบัติต่อคนอื่นด้วยเมตตาและอ่อนโยน แต่เมื่อพูดถึงเรื่องความรักระหว่างชายหญิงแล้ว เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนจะกลายเป็นเย็นชา และพูดจาทำร้ายจิตใจคนอื่นทันที

เพื่อนนักเรียนลือกันว่าต่อไป เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนจะแต่งงานกับเศรษฐี และเมินเฉยเพื่อนนักเรียนในอำเภอเฟิ่งซานพวกนั้น

นอกจากนี้ยังมีคนส่วนน้อยกล่าวว่าเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนไม่อยากมีความรักก่อนที่จะเข้าวิทยาลัย เพราะกลัวว่าจะส่งผลกระทบต่อการเรียน

ก๊อก ๆ!