ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 444

บทที่ 444

ยาวิเศษเช่นนี้ ถ้าเอาออกมาขาย ไม่ต้องพูดถึงร้อยล้านเลย ต่อให้เป็นพันล้าน พวกเศรษฐีแก่ๆ ทั้งหลายก็ต้องแย่งกันมาซื้อแน่

คนเราแก่ตัวไป เงินที่หามาได้จะมีประโยชน์อะไร? ถ้าเงินสามารถซื้อความเยาว์วัยได้ พวกเศรษฐีพันล้านหมื่นล้าน ก็คงยอมจ่ายทั้งครึ่งของเงินที่มี หรือเกือบทั้งหมด เพื่อแลกกับชีวิตอีก10ปีหรือ20ปี！

เวลามันช่างแพงเสียนี่กระไร！

ซือเทียนฉีในตอนนี้ ก็ตื่นเต้นจนน้ำตาไหลอาบ！

ถึงขนาดร้องไห้โฮน้ำมูกไหลออกมา！

เขารีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วส่งวีแชทไปหาเย่เฉิน บอกว่า “อาจารย์เย่ครับ ยาวิเศษของคุณ ผมได้กินไปแล้ว ขอบคุณ คุณอย่างมากที่มอบให้ผม ผมยอมรับใช้คุณทุกอย่าง อย่างไม่ปฏิเสธเลย！”

เย่เฉินก็ตอบกลับมาเฉยๆ ว่า “มีสรรพคุณดีก็ดีเลย แต่ว่าคุณต้องจำไว้ ห้ามเอาเรื่องนี้ไปบอกใครนอกจากเสี่ยวจาว”

ทำยาอายุวัฒนะออกมาเช่นนี้ จะต้องใช้โสมม่วงอายุ300ปีมาทำ ถือว่าล้ำค่ามาก

เรียกเฉินเสี่ยวจาว หลานสาวที่กำลังบดยาอยู่ห้องข้างๆ มา พอเฉินเสี่ยวจาวเห็นซือเทียนฉี ก็พูดอย่างตกใจว่า “คุณตา .......คุณตาเป็นอะไรไปคะเนี่ย? ทำไมรู้สึกว่าเยาว์วัยกว่าเมื่อก่อน！เหมือนกับในความทรงจำของหนูตอนอายุ10กว่าขวบเลยค่ะ！”

ซือเทียนฉีก็กล่าวชมอยางตื่นเต้นว่า “โชคดีที่ได้ยาวิเศษของอาจารย์เย่ที่ให้มา！ อาจารย์เย่บอกว่าสามารถทำให้หนุ่มขึ้น10ปี อายุยืน10ปี ไม่คิดเลยว่าจะมีสรรพคุณที่อัศจรรย์เช่นนี้！”

เฉินเสี่ยวจาวก็อึ้งไป แล้วพูดว่า “คุณตาคะ ทำไมยาวิเศษนี้ถึงได้มีสรรพคุณอัศจรรย์อย่างนี้ล่ะคะ? มันดูเกินความคิดมากเลยค่ะ！”

ซือเทียนฉีก็พูดตัวสั่นๆ ว่า “ตาบอกแล้วไง ว่าอาจารย์เย่เป็นมังกรแท้ในโลกมนุษย์ ไม่ใช่พวกเราจะเข้าใจได้ง่ายๆ ตาอายุปูนนี้ ก็ไม่คิดว่า วาสนาที่ดีที่สุดในชีวิต ก็คือการได้พบกับอาจารย์เย่.......”

พูดไปดังนั้น ซือเทียนฉีก็รีบหยิบกล่องเล็กๆ ที่ใส่ยาวิเศษออกมาจากกระเป๋า