ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 438
บทที่438 ของขวัญชิ้นที่สาม
“วันเกิด วันเกิด！หยางเสี่ยวเป้ยเธอก็รู้แต่จะฉลองวันเกิด วันเกิดอะไร จะสำคัญมากกว่างานเลี้ยงฉลองของตระกูลหยาง！”
คุณหญิงเกือบจะเป็นลม
“คุณย่า！”
และในขณะนี้ เสี่ยวเป้ยเห็นว่าสถานการณ์ค่อนข้างเงียบสงบ และคนของตระกูลหลงกำลังเผชิญหน้ากับคุณย่าอยู่
ก็พอเข้าใจเรื่องอะไรบางอย่างแล้ว
จึงรีบวิ่งมาอย่างรวดเร็ว
และท่านชนชั้นใหญ่ทั้งหลายที่มาฉลองวันเกิดให้กับเสี่ยวเป้ย ต่างก็มาพร้อมกันหมดทุกคน
“ฉันถามพวกคุณ พวกคุณ……หืม？”
คุณหญิงกำลังโกรธ
แต่ทันใดนั้นดวงตาของเธอก็อึ้ง เพราะมองเห็นบุคคลทั้งหลาย ที่ยืนอยู่ด้านหลังของเสี่ยวเป้ย และทำให้คุณหญิงมีความรู้สึกเสมือนอยู่อีกโลกหนึ่ง
ฮวา！
สถานการณ์ในงานเลี้ยง จำนวนสองร้อยกว่าคน
ต่างก็เริ่มปั่นป่วนขึ้นมา
“คนนี้ไม่ใช่ประธานจางที่ร่ำรวยที่สุดในจินเหมินเหรอ？”
“พระเจ้า ประธานจางจริง ๆด้วย！”
แขกผู้มีเกียรติบางคนรีบลุกขึ้นยืนและพูดขึ้นมาทันที
“คนนั้น ไม่ใช่ประธานหยาง**ของเขต*เยี่ยนจิงเราเหรอ？แม้แต่ระดับบุคคลอย่างหยาง**ก็มาด้วยเหรอ？”
“ยังมีคนนั้น ประธานโกวเป็นคนร่ำรวยที่สุดในภาคเหนือ！“
ทุกคนตกตะลึง
และบุคคลเหล่านี้ แน่นอนว่าคุณหญิงก็รู้จักพวกเขา โดยไม่มีข้อยกเว้น
บุคคลเหล่านี้ ล้วนเป็นบุคคลที่ปกติอยากประจบสอพลอแค่ไหนก็ไม่สามารถประจบได้เลย！
ทำไมถึง？มาฉลองวันเกิดให้เสี่ยวเป้ย？
พ่อบ้านก็ค่อนข้างตื่นเต้นเช่นกัน
“ท่านประธาน เป็นเรื่องจริงครับ ประธานจางพวกเขา มาตั้งแต่เช้าแล้วครับ และมาที่นี่เพื่อฉลองวันเกิดให้กับคุณหนูเสี่ยวเป้ยโดยเฉพาะ！และผมกลัวว่าคนรับใช้ปกติจะดูแลพวกท่านไม่ดี ดังนั้นก็เลยอยู่ดูแลพวกท่านอยู่ที่นั่นตลอด！”
อะเชิงกล่าวอย่างตื่นเต้น
“อะไรนะ！”
ดวงตาของคุณหญิงขยับ
ส่วนดวงตาของโกวหรูและหยางเย่พวกเขาต่างก็เบิกกว้างด้วยความเหลือเชื่อ
“ท่านประธานทั้งหลาย เชิญนั่ง เชิญนั่ง！”
ความตกใจของเหตุการณ์นี้ ทำให้คุณหญิงไม่คาดคิด
ความรู้สึกโศกเศร้าของเมื่อกี้นี้ ยังมีสักที่ไหนล่ะ！
“เหอะๆ คุณหญิงเกรงใจเกินไป เดิมทีวันนี้ไม่อยากรบกวนงานเลี้ยงฉลองของคุณ แต่ในเมื่อคุณหนูเสี่ยวเป้ยได้พาพวกเราเข้ามาแล้ว พวกเราก็เป็นแขกผู้มีเกียรติสักครั้งหนึ่ง และหวังว่าทุกคนที่อยู่ในนี้ ให้หน้าพวกเราทั้งหลายสักหน่อยนะ！”
ประธานหยาง**ยิ้มจางๆ
“แน่นอน แน่นอน！！！”
ประธานเหมียวพวกเขารีบลุกขึ้นยืนแล้วพยักหน้ารัวๆทันที
ส่วนหลงช่าวเหลย สายตาของเขาก็อึ้งเช่นกัน
ก็จริง บุคคลเหล่านี้ ต่างก็เป็นบุคคลที่มีแต่คุณปู่เท่านั้นที่จะสามารถพูดคุยกับพวกเขาได้ และตัวเองก็ไม่มีน้ำหนักพอในสายตอาของพวกเขา
“หลงช่าวเหลย วันนี้เป็นวันดีของตระกูลหยางเรา คุณอยู่ที่นี่ ยังมีเรื่องอะไรอีกเหรอ？”
หยางเสี่ยวเป้ยถามอย่างเย็นชา
“ไม่มีอะไร ไม่มีอะไร นี่ไม่ใช่คุณอาจางและคุณอาหยางพวกเขา……”
หลงช่าวเหลยยิ้ม และอยากจะเข้าไปชนแก้วเพื่อแสดงความเคารพ
“ไม่มีอะไรแล้วยังไม่ไป？”
จางโป๋เหนียนกล่าวอย่างเย็นชา
“ห๊ะ？ได้ได้ได้ ไปครับ！”
สีหน้าของหลงช่าวเหลยเต็มไปด้วยความลำบากใจ
และในขณะนี้ หน้าผากของเขาก็มีเหงื่อเต็มไปหมดเช่นกัน
คำนวณไปคำนวณมา ไม่คิดว่าปัญหาจะเกิดจากหยางเสี่ยวเป้ยซึ่งเป็นคนที่ไม่ค่อยมีคนรู้จักของตระกูลหยาง
และเขาจึงไม่กล้าที่จะอยู่ต่อไป แล้วพาลูกน้องออกไปอย่างอับอาย
“เสี่ยวเป้ย เมื่อกี้คุณสุดยอดมาก เขาคนนั้นเป็นคุณชายใหญ่ของตระกูลหลงเลยนะ！”
เหม่ยเหม่ยพวกเขาดึงแขนของเสี่ยวเป้ยแล้วกล่าว
“พี่ชายของฉันไม่ชอบพวกเขา และฉันก็เกลียดพวกเขา อีกอย่าง มีพี่ชายของฉันอยู่ทั้งคน！”
หยางเสี่ยวเป้ยยิ้มและกล่าวอย่างมีความสุข
“ห๊ะ？เขาน่ะเหรอ？คุณรีบเล่าให้ฟังหน่อยว่า เมื่อกี้คุณสองคนแอบคุยอะไรกัน？”
และในขณะนี้เองเหม่ยเหม่ยพวกเธอก็รู้สึกว่าเฉินเกอค่อนข้างลึกลับ
และในขณะนี้ ไม่รอให้หยางเสี่ยวเป้ยพูดอะไร
โกวไฉเฟิ่งก็รีบพูดขึ้นมาทันทีว่า：“คุณแม่ วันนี้ท่านชนชั้นใหญ่มาร่วมอวยพรฉลองวันเกิดให้เสี่ยวเป้ยของเราเยอะขนาดนี้ ต่างก็มาเพราะให้เกียรติหลานชายของฉันเสี่ยวเกอ และเสี่ยวเกอก็ยังบอกอีกว่า ได้เตรียมของขวัญให้เสี่ยวเป้ยของเราถึงสามชิ้นเลยนะ เสี่ยวเกอ คุณว่าน้าพูดถูกหรือเปล่า？”
โกวไฉเฟิ่งจับแขนของเฉินเกออย่างใกล้ชิดและกล่าว
หลานชายคนนี้ วันนี้ยิ่งดูยิ่งรู้สึกว่าชอบมากจริง ๆ！
และคำพูดพวกนี้เอง ที่ทำให้คุณหญิงเงยหน้ามองเฉินเกอด้วยความประหลาดใจ
ต่อให้เธอสงสัยว่าเฉินเกอไม่ธรรมดา
แต่ว่าวันนี้ก็เป็นครั้งแรกที่เห็น และทำให้คุณหญิงรู้สึกว่า เฉินเกอนั้นค่อนข้างเหมือนคนแปลกหน้าเล็กน้อย
ส่วนหยางเย่และโกวหรู ที่ยืนดูอยู่ด้านข้าง ต่างก็รู้สึกว่าแก้มของพวกเขานั้นเจ็บมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน